Symptomen
De kinderen hebben geen symptomen van niet-ingedaalde testikels zolang de effecten op lange termijn nog niet zijn opgetreden. Het enige symptoom is de niet-voelbare of onzichtbare zaadbal, die vaak door de moeder wordt opgemerkt tijdens het verschonen van luiers en die naar de dokter leidt. Ook de gevolgen op lange termijn van niet-ingedaald testikels zijn niet direct merkbaar.
Onvruchtbaarheid wordt pas opgemerkt als de getroffen man kinderen wil hebben. Een tumor van de zaadbal is vaak pijnloos, maar alleen voelbaar via een verdikte zaadbal. Het doel moet echter zijn om deze gevolgen te vermijden en niet-ingedaalde te behandelen testikels in de kinderschoenen.
Diagnostiek
De diagnose van niet-ingedaalde testikels is meestal zonder problemen, aangezien een leeg scrotum duidelijk voelbaar is. Een dergelijke palpatie wordt bij alle mannelijke pasgeborenen bij de eerste controles uitgevoerd en veroorzaakt geen pijn in de testikels. Problemen met de diagnose kunnen worden veroorzaakt door de glijdende en de slingertestis, aangezien de testis in sommige gevallen voelbaar is.
In dit geval is een ouderprotocol over de positie van de testikels effectief gebleken. Een follow-up van de testiculaire descensus kan regelmatig worden gedaan ultrageluid van de zaadbal. Als behandeling van niet-ingedaalde testikels nodig is, moet deze tegen het einde van het tweede levensjaar worden voltooid om mogelijke secundaire ziekten te voorkomen.
De therapie van maldescensus-testis begint meestal in het eerste levensjaar. Tot het einde van het eerste levensjaar is er vaak nog de mogelijkheid van een spontane afdaling, daarom wordt in sommige gevallen nog langer gewacht tot een therapie wordt gestart. Voor de daadwerkelijke therapie van niet-ingedaalde testikels bestaat allereerst de mogelijkheid van hormoonbehandeling.
Enerzijds een neusspray bevattende hormonen (LH-RH neusspray) kan op de zuigelingen worden toegepast. Dit kan eenmaal daags worden gegeven gedurende 28 dagen vanaf de derde levensmaand. Als alternatief moet een intramusculaire toediening van humaan choriongonadotrofine (HCG) wekelijks worden gegeven gedurende een periode van 3 weken. Als deze hormoonbehandeling niet leidt tot een afdaling van de teelballen, is een operatie noodzakelijk, de zogenaamde Operative Orchidopexy.
In deze procedure wordt de zaadbal gefixeerd het scrotum zodat het niet in het lieskanaal kan glijden. Dit dient plaats te vinden tussen de 9e en 18e levensmaand en aan het einde van het tweede levensjaar te zijn afgerond. Een uitzondering op deze therapieën is de slingertestis. Dit vereist geen therapie als de positie van de testis overheerst. Als de testikels ontbreken vanwege niet-ingedaalde testikels, testiculaire implantaten kan ook worden geplaatst.
