Introductie
Een niet-ingedaalde testikel (ook wel maldescensus-testis, testiculaire dystopie genoemd), beschrijft een testikel die zich niet in het scrotum. Deze slechte ontwikkeling wordt meestal veroorzaakt door hormonale afwijkingen tijdens de embryonale fase. Zo'n niet-ingedaalde zaadbal kan resulteren in een verhoogd risico op testiculaire tumoren en onvruchtbaarheid.
Direct na de geboorte ca. 3-6% van de pasgeboren jongens wordt getroffen door niet-ingedaalde testikels. Aangezien deze verkeerde positie spontaan kan verdwijnen, wordt slechts ongeveer 0.8 tot 1.8% van de jongens aan het einde van het eerste levensjaar getroffen. Sinds de testikels dalen af tijdens de embryonale ontwikkeling en migreren naar het scrotum, niet-ingedaalde testikels komen veel vaker voor bij te vroeg geboren baby's dan bij baby's die op volwassen leeftijd zijn geboren en hebben geen ziektewaarde tot het einde van het gecorrigeerde eerste levensjaar.
Veroorzaken
Studies hebben aangetoond dat atrofie van Leydig-cellen (testosteron produceren) en de concentratie van gonadotropinen spelen een belangrijke rol in de ontwikkelingsfase van testiculaire afstamming. Op de leeftijd van 2-3 maanden is er meestal een toename van gonadotrofinen en testosteron. Dit veroorzaakt een transformatie in de testes van gonocyten naar de volwassen donkere spermatogonia (pool van volwassen stamcellen). Atrofie van deze cellen leidt tot een verminderde testosteron productie en dus naar een verschoven hormoonniveau. Dus niet afgedaald testikels vertegenwoordigen een endocrinopathie en kunnen worden behandeld door de juiste toediening hormonen.
Vormen van verkeerde uitlijning
De niet-ingedaalde zaadbal kan in verschillende vormen worden verdeeld, afhankelijk van de positie van de zaadbal.
- Testiculaire retentie als een vorm van niet-ingedaalde testikel: dit is de typische "maldescensus testis". De testis blijft in het lieskanaal tijdens de afdaling (28e tot 32e week van embryonale ontwikkeling) naar het scrotum.
- Testiculaire ectopie als een vorm van niet-ingedaalde testikel: in dit geval neemt de testis niet het pad dat de gubernaculum-testis tijdens de afdaling geeft.
De testis kan dus het scrotum niet bereiken, maar blijft op een andere plaats.
- Slingertestikel als een vorm van niet-ingedaalde zaadbal: de slingerproefis is een zaadbal die eigenlijk normaal in het scrotum is gemigreerd. Het kan echter tijdelijk een zeer hoge positie innemen of zelfs een liespositie bij sterke externe prikkels en een levendige cremasterische reflex.
- Glijdende testis als een vorm van niet-ingedaalde testikel: de glijdende testikel wordt meestal gepalpeerd in het gebied van de lies. Het kan met de hand in het scrotum worden bewogen, dwz het daadwerkelijke pad voor de zaadbal is vrij. Na het “loslaten” glijdt het echter onmiddellijk uit het scrotum in de liespositie en vereist daarom therapie.
