Stretching or rekoefeningen worden in veel sporten gebruikt. Bij populaire sporten stretching maakt meestal deel uit van een sportspecifiek opwarmprogramma. Wanneer stretching oefeningen worden het meest verstandig gebruikt, en of rekoefeningen voor of na een training of een belasting zinvoller zijn, wordt in de volgende regels verduidelijkt.
Het actieve en passieve uitrekken
Over het algemeen wordt onderscheid gemaakt tussen actief en passief rekken. Actief rekken heeft twee subgroepen, actief-statisch rekken en actief-dynamisch rekken. Bij actief-statisch rekken wordt de doelspier (te rekken spier) door een spanning in de antagonist (tegenstander) in de strekpositie gebracht en blijft enkele seconden in deze positie.
Als bijvoorbeeld de triceps gestrekt moet worden, wordt de biceps aangespannen. Het actief-dynamisch uitrekken gebeurt vanuit een lichte voorrek. De antagonist wordt ritmisch aangespannen en de doelspier wordt uitgerekt door in zeer kleine bewegingen terug te kaatsen.
Als je de binnenkant van de dij spieren wordt een meer dan schouderbrede houding aanbevolen, waarbij het zwaartepunt van het lichaam van de ene voet naar de andere wordt verplaatst. De benen zijn gestrekt en de been dat niet gestrekt is, is gebogen, het te strekken been wordt gestrekt. Beide varianten van actief strekken worden gebruikt ter voorbereiding op training en wedstrijd en worden daarom uitgevoerd voordat een belasting wordt aangebracht.
Het doel is om de spieren voor te bereiden op de komende belasting. Het passief strekken is verdeeld in een passief-dynamische en een passief-statische strekking. Bij passief-dynamisch rekken is de procedure identiek aan actief-dynamisch rekken, op één punt na.
Bij passief-dynamisch rekken helpt één partner de doelspieren te strekken, niet de antagonistische spieren. Het toepassingsgebied van passief-dynamisch rekken is de voorbereiding op training en competitie. Passief-statisch rekken wordt onderverdeeld in vastgehouden rekken, ook wel strekken,ontspanning strekken (AED / CHRS) en statisch rekken met antagonistcontractie. CHRS staat voor contract, hold, relax en stretch.
Het vastgehouden uitrekken
Tijdens het strekken wordt een houding ingenomen waarbij een lichte "trek" in de doelspieren kan worden gevoeld. Deze positie wordt ongeveer 20-30 seconden vastgehouden. Gebruik van de hold-stretching is de opvolging van een training of wedstrijd.
Met spanningontspanning-stretching (AED), de spanning wordt met een gemiddelde intensiteit aangebracht en het daaropvolgende strekken is iets korter, zoals bij passief-dynamisch strekken. De vier elementen C, H, R en S (Contract, Hold, Relax en Stretch) resulteren in een rekcyclus die drie tot vijf keer moet worden herhaald. Het volgende strekken moet worden gedaan vanuit de vorige strekpositie.
Het toepassingsgebied van AED is fysiotherapie. Statisch rekken met antagonistcontractie wordt ook gebruikt bij fysiotherapie. Vanuit de rekpositie wordt het rekken nog eens vergroot door de antagonist op spanning te brengen en deze ongeveer acht tot 15 seconden vast te houden.
