Stadia van osteochondrose dissecans

Introductie

In osteochondrose dissecans, een deel van het bot onder het gewricht kraakbeen sterft, waardoor het los kan komen en los kan raken in de gewrichtsholte (dissectie). De exacte oorzaken die tot deze ziekte hebben geleid, zijn nog niet volledig bekend, maar ook repetitief trauma of overbelasting circulatiestoornissen van het bot lijken een rol te spelen. Infecties van het bot spelen daarentegen geen rol bij het ontstaan ​​van osteochondrose dissecans. De ziekte is daarom een aseptische botnecrose. Osteochondrose kan voorkomen in gewrichten over het hele lichaam of, bij kinderen, in groeigewrichten.

Stage 1

In de eerste fase begint het bot lytisch te worden door onbekende processen, dwz het begint op te lossen. Deze fase is meestal niet zichtbaar in het Röntgenstraal beeld omdat het bot op geen enkel punt wordt onderbroken. Als een MRI van de kniegewricht wordt gemaakt, kunnen kleine osteolysen daarin worden gezien als haarden die verschillen van normaal botdichtheid.

Daarnaast is er een beenmerg oedeem, dwz een kleine ophoping van vocht in het botweefsel, die indruk maakt als opheldering in een met water gewogen reeks van de MRI. De kraakbeen is nog intact en vervult zijn mechanische functie in het gewricht, daarom zijn de symptomen vrij zwak. Het is mogelijk dat een lichte pijn bij inspanning kan voorkomen. In dit stadium moet de therapie van uw keuze conservatief worden gekozen. Het verdere verloop van de ziekte wordt waargenomen en er kunnen fasen zijn waarin het aangetaste gewricht moet worden gespaard voor zware belasting.

Stage 2

Naarmate de ziekte voortschrijdt, wordt het bot in toenemende mate gefragmenteerd in verschillende fragmenten. De necrose van het bot wordt groter naarmate talrijke botbundels worden afgebroken of instorten. In dit geval is er sprake van microfracturen.

Tegelijkertijd reageert het lichaam op de afbraak door processen op gang te brengen om het te stabiliseren. De beschadigde gebieden onder de kraakbeen worden versterkt door sclerotherapie. Dit betekent dat in dit gebied meer botweefsel wordt opgeslagen.

In het röntgenstraal beeld kan deze sclerose worden gezien als een lichtere lijn onder het gewrichtskraakbeen. Op dit punt is de kans op verdere schade groter dan in stadium 1. Om schade aan het kraakbeen te voorkomen, wordt meestal een sportverbod opgelegd om het lichaam de tijd te geven de defecten te herstellen.

Er is een goede neiging tot zelfgenezing, vooral bij jonge mensen tot aan de puberteit, wier groei gewrichten zijn nog open. krukken kan als ondersteuning worden voorgeschreven. Als het pijn symptomen verergeren ondanks een onderbreking van de sport, de indicatie voor artroscopie is gegeven.

Het kraakbeen kan worden beoordeeld. In fase 2 is het nog intact. De arts kan dan door het kraakbeen naar het bot boren en het weefsel stimuleren tot nieuwe vorming.