Voor een kind speelt spelen een cruciale rol in zijn ontwikkeling. Door middel van games wordt het uitgedaagd en aangemoedigd, en daarom spelen therapie wordt sinds 1920 gebruikt en ontwikkeld als genezende aanpak voor verschillende aandoeningen. Afhankelijk van het type therapieworden specifieke gebieden aangepakt.
Wat is speltherapie?
Spelen therapie is een psychoanalytische benadering die wordt gebruikt in de kinderpsychologie. Het werd in het eerste kwart van de 20e eeuw ontwikkeld door psychoanalyticus Hermine Hug-Hellmuth. Speltherapie is een psychoanalytische benadering die wordt gebruikt in de kinderpsychologie. Het werd in het eerste kwart van de 20e eeuw ontwikkeld door de psychoanalyticus Hermine Hug-Hellmuth. In de daaropvolgende jaren werd het door verschillende mensen geadopteerd en verder ontwikkeld. Het lichaam van het kind wordt gestimuleerd om te genezen in het kader van verschillende spellen als therapeutische maatregel. Daarbij volgen de patiënten van nature hun aangeboren spelinstinct, dat bijdraagt ​​aan hun ontwikkeling en dient om verschillende karaktereigenschappen te vormen. Het bevordert ook leren gedrag. Kinderen leren door middel van spel over zichzelf en hun omgeving en stimuleren hun hersenen​ Op deze manier is dat van het kind geheugen wordt gestimuleerd en kinderen leren zich uit te drukken. Moeilijkheden in jeugd dat kunnen ouders niet beheersen leiden op psychische problemen. Ouders kunnen deze problemen vaak niet alleen aan. Dit is waar speltherapie kan helpen, aangezien de ouder of voogd ook leert hoe hun kind zich in het bijzonder uitdrukt. Bovendien kan de therapeut spelen om te bepalen of een langere therapie nodig is. Voor kinderen tot tienerjaren is speltherapie de methode bij uitstek om zich non-verbaal te uiten en om te gaan met gedachten die ze anders niet uiten.
Functie, effect en doelen
De doelen van speltherapie zijn enerzijds het verminderen van neurotisch gedrag en het verwerven van nieuwe kennis. Aan de andere kant ontwaakt het kind zijn capaciteiten en leert het zijn gevoelens onder woorden te brengen. Daarnaast is er de leren van waardering en acceptatie van het eigen zelf. Een ander doel is de ontwikkeling van strategieën voor het oplossen van problemen en de vorming van emotionele stabiliteit. Speltherapie wordt bijvoorbeeld toegepast wanneer kinderen ontwikkelingsachterstanden of vertragingen oplopen. Daarnaast zijn er vaak emotionele en psychosomatische problemen. Deze uiten zich in angstig, agressief of vaak verlegen gedrag. De kinderen zien er rusteloos en onrustig uit of weigeren helemaal deel te nemen aan activiteiten. Emotioneel spanning wel leiden tot chronisch pijn in de buik en hoofdpijn, waarvoor meestal geen fysieke oorzaak kan worden gevonden. Afhankelijk van hun leeftijd kunnen getroffen kinderen zich weer poepen of nat maken, ook al zijn ze al lang voorbij die leeftijd. Speltherapie wordt ook gebruikt bij sociale problemen. Getroffen kinderen spelen zelden, hebben meestal weinig vrienden en hebben moeite om andere kinderen te benaderen. Ze weten niet hoe ze zich tegenover anderen moeten gedragen en hebben vaak moeite om zich aan regels te houden. Op school kunnen ze buitenstaanders zijn, en thuis is er bijvoorbeeld sterke rivaliteit met broers en zussen. De redenen voor emotionele problemen kunnen talrijk zijn. Moeilijke thuissituaties zijn vaak verantwoordelijk. Deze omvatten scheidingen of echtscheidingen van de ouders, evenals verhuizingen of verliezen waarmee ze te maken hebben. Als het kind zelf ziek is of een naaste persoon ziek is, betekent dit ernstig spanning, welke kan leiden apathie of agressie. Buitenshuis kunnen pesten en geweld op school ook de oorzaak zijn van gedragsproblemen. Om deze dingen niet alleen uit te zoeken, maar ook om mogelijk te vinden solutions, worden verschillende soorten spel gebruikt in therapie. Deze omvatten verschillende soorten functioneel spel, dat wordt gebruikt bij baby's en peuters. Hier worden nieuwe vaardigheden verworven door herhaling van actiescènes. Een andere optie is het zogenaamde symbol play, waarbij gedragingen of objecten moeten worden onthouden. Ook de taak van het imiteren van ouders is mogelijk, waarbij fictieve handelingen moeten worden uitgevoerd. Daarnaast leert het kind zich in constructiespel te organiseren, te leren door te falen en te experimenteren. Daarnaast leert het sociaal gedrag door middel van rollenspellen, meestal door middel van arts- of vader-moeder-kind-spellen, waarbij het kind een van de rollen op zich neemt. Dit is een manier om positieve en negatieve ervaringen te verwerken en de therapeut aanwijzingen te geven voor moeilijkheden. In spelregels leren kinderen zich aan afspraken te houden. Ze leren ook omgaan met frustratie en ontwikkelen een goed begrip van goed en kwaad. De voorwaarde voor het spelen van regels is het vermogen om zich op gepaste wijze verbaal of non-verbaal uit te drukken. De meeste van deze benaderingen worden ook gebruikt door speciale opvoeders en curatieve opvoeders.
Voordelen
Speltherapie heeft een aantal bijzondere kenmerken. Allereerst is er het ontbreken van een therapiesfeer. Kinderen die een psychologische behandeling ondergaan, voelen zich vaak onder druk gezet of geïntimideerd. Bij speltherapie kunnen ze daarentegen ontspannen en de therapie zelf snel vergeten. Het is ook gemakkelijker voor hen om contact te maken met de therapeut. Door de verschillende spellen worden op natuurlijke wijze vreugde en opwinding en nieuwsgierigheid gewekt. Dit helpt bij een natuurlijke ontwikkeling van het kind en biedt de mogelijkheid tot ontplooiing. Kenmerken van speltherapie zijn bijvoorbeeld desensibilisatie door herhalingsgames, het vergeten van tijd en betrokkenheid bij de omgeving. Het gevoel van eigenwaarde wordt versterkt en spel dient als uitlaatklep voor opgekropte gevoelens. Het leert kinderen ook om zich in taal te articuleren en uit te drukken. Hierdoor kunnen problemen beter aangepakt en opgelost worden.
