Een Herbst-scharnier is een vast orthodontisch hulpmiddel voor onderkaakbeweging dat wordt gebruikt om klasse II-afwijkingen (distale beet /onderkaak recessie).
Hoekklassen
- I - Neutrale beet
- II - distale beet (mandibulaire recessie)
- II 1 - met vooruitstekende maxillaire anterieure (maxillaire voortanden naar voren hellend).
- II 2 - met teruggetrokken maxillaire voorkant (maxillaire voortanden naar achteren hellend).
- III - mesiale beet (mandibulair anterieur).
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Scelletale en tandheelkundige klasse II-anomalieën, vooral bij lage restgroei.
- Laterognathie (bijtafwijking naar de zijkant) gecombineerd met eenzijdige Klasse II
- Gebrek aan naleving van de behandeling met klasse II-elastieken.
De procedure
Om de groei van de onderkaak te bevorderen, kan een Herbst-scharnier worden gebruikt. Het verbindt telescopisch de eerste maxillaire molaren (kiezen) van elke zijde met de mandibulaire hoektanden van de overeenkomstige zijde.
Het apparaat wordt met behulp van orthodontische banden aan de tanden bevestigd. Hiermee kan de onderkaak naar voren worden bewogen om de tanden in de gewenste neutraal te zetten afsluiting (in elkaar grijpend). In dit proces kan het gewenste behandeldoel binnen enkele maanden worden bereikt.
Het Herbst-scharnier heeft een meer scelletaal, minder tandheelkundig effect en de ervaring heeft geleerd dat het doel sneller wordt bereikt dan het gebruik van Klasse II-elastieken. Verder is het apparaat gefixeerd en is de medewerking van de patiënt van minder belang dan bij behandeling met elastieken, die regelmatig door de patiënt vervangen en ook gedragen moeten worden.
Het apparaat wordt voornamelijk gebruikt bij patiënten met een geringe resterende groei, dwz adolescenten en volwassenen tot ongeveer 30 jaar.
Het behaalde behandelresultaat moet achteraf worden gefixeerd met behulp van een oplopende dubbele plaat of een functioneel orthodontisch hulpmiddel om herhaling te voorkomen.
Voordeel
Het Herbst-scharnier kan ook een behandeling bieden voor mandibulaire recessie wanneer er weinig restgroei is. Op deze manier kunnen zelfs jonge volwassenen nog worden aangepast aan het allerbelangrijkste, fysiologische neutraal tandstelsel.
