Definitie
De hoesten dat rokers zich ontwikkelen na een bepaalde periode van tabaksgebruik, die vaak vele jaren aanhoudt, staat algemeen bekend als "rokershoest". Het is geen technische term uit de conventionele geneeskunde. De term ‘roker’ hoesten”Impliceert in de meeste gevallen een bepaald type hoest, dat vrijwel uitsluitend langdurig rokers treft.
Deze hoesten wordt meestal geassocieerd met een chronische obstructieve longziekte, COPD. COPD is een ziekte van de longen die leidt tot functionele beschadiging van het orgaan en vernietiging van de long zakdoek. Het treft bijna uitsluitend rokers en leidt tot chronische bronchitis of emfyseem. In die zin is de rokerhoest geen onafhankelijk ziektebeeld, maar eerder een informele term voor een symptoom in de context van COPD bij rokers.
Symptomen
De rokerhoest is een hoest die vooral 's ochtends na het opstaan het meest uitgesproken is. Het gaat meestal gepaard met een bruinachtig, taai sputum. Dit wordt geproduceerd door de long slijmvlies als resultaat van de constante ontstekingsstimulus die daarmee gepaard gaat roken.
De afwezigheid van sputum is nogal atypisch voor een rokershoest en duidt op andere oorzaken. Als roken wordt gestopt, bestaat de mogelijkheid dat het sputum na verloop van tijd zal afnemen. Het sputum kan bevatten bloed hulpstoffen.
Dit duidt op een bestaande COPD. Bloed bijmengsels kunnen in principe ook andere oorzaken hebben, zoals een tumor van de long, en moet daarom worden verduidelijkt door een arts. De hoest houdt meestal maanden en jaren aan en is in veel gevallen de eerste voorbode van een zich ontwikkelende COPD (chronische obstructieve longziekte).
Een hoest die langer dan drie weken aanhoudt en niet direct verband houdt met een infectie, moet ook altijd door een arts worden opgehelderd. De hoest van de roker is meestal meer uitgesproken in de winter en de herfst dan in de lente en zomer. Naast hoesten met sputum, ervaren de meeste rokers een stressgerelateerde kortademigheid, ook wel dyspneu genoemd.
Rokerhoest gaat meestal gepaard met sputum. Een droge hoest is nogal atypisch voor een rokershoest en duidt op een andere oorzaak van de hoest. Sputum is een van de belangrijkste kenmerken van chronische obstructieve longziekte.
In de loop van de schadelijke stoffen die tabaksgebruik met zich meebrengt, worden de longen zodanig beschadigd dat ze bepaalde herstructureringsprocessen ondergaan. Het intacte slijmvlies verandert en zwelt op (hypertrofie). Er ontstaat een chronische ontsteking die leidt tot een verhoogde slijmproductie door de longen slijmvlies.
De natuurlijke reinigende functie van de longen wordt zodanig aangetast dat de fijne trilhaartjes, die normaal vuil zouden transporteren, bacteriën en verontreinigende stoffen uit de longen naar de mond, kunnen hun taak niet meer uitvoeren. Dit resulteert in de vorming van een taai bruinachtig slijm, dat vooral 's ochtends wordt opgehoest. Dit kan oplopen tot 60 ml per dag.
In het geval van een gevorderde ziekte en een hoest die al vele jaren aanhoudt, kan het sputum ook bevatten bloed hulpstoffen. Dit heet hemoptoë. Omdat bijmengen met bloed ook kan worden veroorzaakt door een andere longziekte, bijvoorbeeld long kanker, het moet altijd snel door een arts worden opgehelderd. Als er een infectie optreedt, kan de kleur van het sputum veranderen, waardoor het groenachtig of gelig kan lijken.
