De behandeling
De behandeling van secundaire bijnierinsufficiëntie is meestal met de toediening van medicijnen. Het ontbrekende cortisol wordt dus vervangen. De dosering van het cortisol is hierbij belangrijk; dit kan veranderen afhankelijk van fysiek voorwaarde of prestatie-eisen.
In het geval van een febriele infectie kan bijvoorbeeld de cortisolbehoefte van het lichaam toenemen - de uitwendig toegediende dosis moet dan dienovereenkomstig worden aangepast. Meestal wordt dit bij aanvang van de therapie echter uitvoerig aan de patiënt uitgelegd door de behandelende arts. Bij vrouwen kan DHEA (dehydroepiandrosteron) ook worden gegeven bij verlies van libido, dwz het verlies van seksueel verlangen. Dit is een zogenaamd steroïdhormoon dat als uitgangspunt dient testosteron of oestrogeenproductie.
Het verloop van de ziekte
Secundaire bijnierinsufficiëntie kan worden behandeld met cortisol. De symptomen van niercortex-insufficiëntie verdwijnen dan snel tijdens de therapie. Regelmatige inname van cortisol en een aangepaste dosering is noodzakelijk om mogelijke complicaties te voorkomen.
Een van de mogelijke gevolgen van een tekort aan cortisol is de Addison-crisis. Dit is levensbedreigend voor de getroffenen en kan verschillende symptomen vertonen, zoals diarree, misselijkheid/brakenhypoglykemie, kom binnen bloed druk, enz. Als een dergelijke crisis zich voordoet, is onmiddellijke medische noodbehandeling met cortisol en vochttoediening noodzakelijk. Onbehandeld kan een Addison-crisis tot de dood leiden.
Verschil met primaire bijnierschorsinsufficiëntie
Bij primaire bijnierinsufficiëntie ligt het defect of de ziekte in het orgaan zelf. Hier is het niet de ACTH tekort dat de oorzaak is van de hypofunctie, maar in de meeste gevallen een zogenaamde auto-immuunadrenalitis. Dit zijn auto-immuunprocessen die leiden tot de vernietiging van weefsel - het lichaam of de bijnierschors vernietigt zichzelf door verkeerd gerichte processen.
Net als bij secundaire bijnierinsufficiëntie, is er een tekort aan cortisol en androgeen. Bovendien kan ook een ander hormoon, het zogenaamde aldosteron, worden aangetast. Dit hormoon speelt een doorslaggevende rol in het water en zout evenwicht van het lichaam. De symptomen zijn soms bijna hetzelfde. Primaire insufficiëntie kan echter leiden tot een "donkere verkleuring" van de huid, in tegenstelling tot secundaire bijnierinsufficiëntie.
Alle artikelen in deze serie:
