Gaan de lokken over op de ongeboren baby?
Als een zwangere vrouw lijdt aan rodehondkan de ziekteverwekker ook worden overgedragen op de ongeboren baby. Dit hoeft echter niet altijd het geval te zijn. Bovendien is de ernst van de ziekte van de moeder niet duidelijk evenredig met de kans op overdracht. Met andere woorden, een geïnfecteerde maar symptoomvrije moeder kan het virus op dezelfde manier op het kind overdragen als een moeder die duidelijke symptomen van de ziekte en de typische uitslag vertoont. Als overdracht heeft plaatsgevonden, is dit bij een zwangere vrouw via de bloedbaan door de placenta en dus ook via de navelstreng.
Hoe gevaarlijk kan de ziekte worden voor de baby?
Het is moeilijk te zeggen hoe vaak een infectie met rodehond leidt tot ernstige ontwikkelingsschade bij het ongeboren kind. De ervaring heeft geleerd dat infecties bijzonder gevaarlijk zijn voor de baby in de eerste twintig weken van zwangerschap. Bijna elke ziekte veroorzaakt na deze tijd slechts lichte symptomen.
In het ergste geval kan een volledig beeld van de ziekte bij de moeder echter leiden tot de dood van de baby. In technische termen wordt dit dan aangeduid als 'Foetale hydrops“. Het beschrijft een algemene waterretentie bij het kind, die niet verenigbaar is met het leven.
Dergelijke gevallen zijn echter individuele gevallen. Veel zwangere vrouwen dragen hun zwangerschap zonder ernstige complicaties. Veel gebruikelijker is een tijdelijke bloedarmoede dat vanzelf weer normaal wordt.
Wat doet geringde rubella met mijn kind?
Bij het ongeboren kind rodehond infectie veroorzaakt precies dezelfde symptomen als bij een kind of volwassene. Dit betekent dat het virus ook de rode kan aanvallen bloed cellen kunnen in dit geval en in het ergste geval uitgesproken bloedarmoede veroorzaken. Het grootste risico op een uitgesproken beloop van de ziekte is in de eerste twintig weken van zwangerschap.
Dit is waar de grootste sprongen in de ontwikkeling van het ongeboren kind plaatsvinden, aangezien het gedurende deze tijd is dat de organen worden aangemaakt en het lichaam op de juiste manier wordt gevormd. Als het virus dan een gebrek aan toevoer naar het kind veroorzaakt - omdat het kind heeft te weinig rood bloed cellen om hem of haar van zuurstof te voorzien - het kan leiden tot ontwikkelingsstoornissen. Deze kunnen dan tot uiting komen in een kleine groeivertraging en in het ergste geval tot de dood leiden. In de meeste gevallen veroorzaakt een infectie echter slechts geringe symptomen bij het ongeboren kind. Daarom is een opheldering door een gynaecoloog altijd nodig. Als er een infectie wordt gedetecteerd, kan bovendien het verloop van de ziekte voor moeder en kind nauwlettend worden gevolgd.
