Profylaxe Immunisatie Vaccinatie
Om een virale infectie van de lever, een vaccinatie tegen hepatitis A dient als voorzorgsmaatregel te worden toegediend. Deze actieve vaccinatie wordt meestal toegediend als een combinatievaccinatie samen met de Hepatitis B-vaccin. Het lichaam vormt specifiek antilichamen tegen het dode vaccin (gedood virussen in het vaccin) en garandeert een vaccinatiebescherming van 90-95% in de eerste 5 jaar.
Na ongeveer 10 jaar moet de immunisatie worden vernieuwd. De vaccinatie is geïndiceerd voor geplande reizen naar landen met high hepatitis Een incident. Vaccinatie is ook verplicht voor medisch personeel en rioolwerkers.
Voor basisvaccinatie zijn twee injecties binnen ongeveer 12 maanden nodig. Twee tot vier weken na de eerste vaccinatie is de bescherming al zeer betrouwbaar, maar alleen de verfrissing na zes tot twaalf maanden geeft een betrouwbare langdurige bescherming. Daarnaast is een passieve vaccinatie mogelijk, waarbij immunoglobulinen intramusculair (intramusculair) worden geïnjecteerd.
Ze worden gewonnen uit de bloed van geïnfecteerde patiënten en sterk gezuiverd om een vaccin te maken. Deze vaccinatie wordt minder vaak uitgevoerd, maar is geïndiceerd wanneer snelle bescherming nodig is (bijvoorbeeld bij een ongeplande reis naar een land met een lage hygiënestatus). Als er al contact is geweest met een besmette persoon, kan ook een passieve vaccinatie worden uitgevoerd.
Dit is echter meestal niet volledig effectief omdat de infectie al heeft plaatsgevonden. Het effect van passieve immunisatie duurt slechts enkele weken. Bijwerkingen van A. Hepatitis A vaccinatie vindt plaats bij ongeveer 4% van de gevaccineerde patiënten, meestal binnen de eerste drie dagen.
Dit kan roodheid, zwelling en pijn op de injectieplaats. Bij ongeveer 10% van de gevaccineerde patiënten, lichte stoornissen van het maagdarmkanaal koortskan een verhoogde gevoeligheid voor verkoudheid, hoofdpijn en pijnlijke ledematen optreden lever enzymen in de bloed zou kunnen toenemen. Neurologische afwijkingen of bloed stollingsstoornissen komen alleen in uiterst zeldzame gevallen voor. Soms kunnen allergische huidreacties optreden, die zich uiten als een huiduitslag.
