Niet-getroffen mensen kunnen in het begin struikelen - postnataal Depressie or postpartum depressie, een depressie bij jonge moeders? Bestaat er überhaupt zoiets en keek de moeder niet uit naar haar kind? Maar zo eenvoudig is het niet.
Wat is postpartumdepressie?
postpartum Depressie (in het jargon: postnatale depressie) treft naar schatting 10 tot 20 procent van de moeders. Veel meer vrouwen, ongeveer 70 procent, hebben een mildere vorm. Dit formulier staat in de volksmond bekend als 'baby blues”En heeft geen medische betekenis. Het echte postpartum Depressie, aan de andere kant, manifesteert zich in een gebrek aan energie, schuldgevoelens, prikkelbaarheid, een gevoel van hopeloosheid en slaap en concentratie problemen. Seksueel verlangen is beperkt. Obsessieve gedachten komen voor bij de helft van alle patiënten. Het doden van gedachten kan ook een rol spelen postpartum depressie Desalniettemin lijden slechts 1 tot 2 op de 100,000 moeders eraan postpartum depressie eigenlijk hun eigen kind vermoorden. Postpartumdepressie kan binnen de eerste twee jaar na de geboorte optreden.
Oorzaken
Er zijn verschillende factoren die de ontwikkeling van postpartumdepressie kunnen bevorderen. Dit zijn allereerst stressvolle levensomstandigheden, zoals een slecht partnerschap, financiële zorgen of traumatische ervaringen. Psychische aandoeningen die al voor de geboorte aanwezig waren, kunnen ook de ontwikkeling van postpartumdepressie bevorderen. Sociaal isolement is ook een belangrijke risicofactor. Werkende vrouwen die plotseling bij de pasgeborene thuis moeten blijven, lopen meer kans om in een postpartumdepressie te vervallen. Perfectionisme, faalangst en een vals moederbeeld (“de altijd gelukkige moeder”) worden ook verdacht van het veroorzaken van postpartumdepressie. Omdat schildklieraandoeningen ook oorzakelijk kunnen zijn, moeten vrouwen hun schildklier onderzocht na de bevalling. Hormoonfluctuaties na de geboorte bevorderen postpartumdepressie.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomen van postpartumdepressie kunnen direct na de geboorte optreden, maar kunnen ook weken na de bevalling voor het eerst optreden. Veel moeders hebben een emotionele dieptepunt rond de derde dag na de bevalling. Ze zijn betraand, voelen zich gestrest en overweldigd. Dit kan worden verklaard door de hormonale veranderingen rond de introductie van moedermelk en de daling in andere hormonen vanwege het einde van zwangerschap Dit dieptepunt wordt in de regel echter na een paar dagen overwonnen. Langdurige postpartumdepressie komt voornamelijk tot uiting in het feit dat getroffen vrouwen constant depressief, ongelukkig en ontevreden lijken. Sommigen drukken dit ook duidelijk uit en spreken van overweldigd zijn, een gevoel van vervreemding en, in individuele gevallen, zelfs het gevoel niet van het kind te kunnen houden. Veel nieuwe moeders kunnen of willen hun gevoelens echter niet zo duidelijk uiten. Ze zijn bang om belachelijk gemaakt en verkeerd begrepen te worden door de mensen om hen heen en hebben de neiging om in stilte te lijden. Dit kan op zijn beurt de symptomen van postpartumdepressie versterken. De getroffenen vallen ook vaak op doordat ze denken dat ze het dagelijkse leven met het kind niet aankunnen of eigenlijk niet meer een regelmatig dagritme aan kunnen. De zorg voor het kind kan worden verwaarloosd, evenals de eigen persoonlijke hygiëne. In extreme gevallen worden zelfmoordgedachten beschreven.
Diagnose en verloop
Bij postpartumdepressie stelt een arts de juiste diagnose. De eerste contactpersoon bij een vermoeden van een postpartumdepressie is de gynaecoloog. Hij of zij bespreekt de te volgen aanpak en kan de patiënt doorverwijzen naar een psycholoog of polikliniek. Er is een gespecialiseerde vragenlijst om de diagnose te bevestigen. Zodra de diagnose postpartumdepressie is gesteld, hangt het verdere verloop van rechts af therapie Postpartumdepressie kan enkele maanden aanhouden. Dit leidt ertoe dat moeders zich hopeloos voelen. Het komt ook voor dat postpartumdepressie niet wordt gediagnosticeerd. De latere postpartumdepressie wordt behandeld, hoe slechter het beloop is. In het ergste geval ontstaan er gedachten aan moord. Bovendien kan de vrouw die lijdt aan een postpartumdepressie een verstoorde relatie met het kind ontwikkelen.
Complicaties
Als een depressieve ziekte van de moeder in de kraamtijd wordt niet vroegtijdig herkend, dit heeft fatale gevolgen voor de relatie met de pasgeborene, of zelfs met de vader van het kind. Ook als de verwachting groot was, kan de moeder haar kind nu afwijzen en daardoor onvoldoende zorg verlenen. De pasgeborene krijgt bijvoorbeeld geen borstvoeding meer en valt af. Het profiteert ook niet van de antilichamen Verpakt in moedermelk, die het beschermen tegen alle omgevingsinvloeden. De moeder lijdt soms aan een pijnlijke melkcongestie, wat een verder negatief effect heeft op haar humeur. De emotionele band tussen moeder en kind is ook verstoord en leidt er vaak toe dat de baby zelfs bij hevig huilen geen aandacht krijgt. Als gevolg hiervan ontwikkelt het angst, die diep geworteld raakt en het relatiegedrag op volwassen leeftijd beïnvloedt. Als de depressie niet op tijd wordt behandeld, kan geweld worden gebruikt, bijvoorbeeld wanneer de moeder de pasgeborene uit wanhoop schudt of te hard aanraakt. Naast de moeder-kindrelatie heeft postpartumdepressie ook invloed op de relatie met de vader van het kind. Als de zieke moeder bijvoorbeeld in het ziekenhuis wordt opgenomen, betekent dit dat ofwel het contact met de vrouw en het kind wordt ontnomen, ofwel dat de verantwoordelijkheid volledig aan hem wordt overgedragen.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
De toestand van emotionele overbelasting komt vaak voor bij jonge moeders. In veel gevallen is er geen arts nodig, aangezien de voorwaarde reguleert en harmoniseert zichzelf. Direct na de bevalling is er een hormonale verandering in het organisme. Dit kan leiden te sterk stemmingswisselingen, betraand gedrag en diffuse angst. Bij een stabiele sociale omgeving en voldoende begrip kan al na enkele dagen of weken een verlichting van de klachten worden opgemerkt. Vaak vindt een genezing volledig vanzelf plaats. Als de bestaande onregelmatigheden echter in intensiteit toenemen, dient overleg met de behandelende arts of verloskundige te worden gezocht. Als de jonge moeder het gevoel heeft dat ze niet voldoende voor haar kroost kan zorgen, is overleg met een medische professional aan te raden. Als er een gevoel van diepe ontevredenheid, nutteloosheid en apathie is, moet medische hulp worden gezocht. Als symptomen zoals verlies van eetlust, verwaarlozing of een nooit eindigend verdriet verschijnen, moet een bezoek aan de dokter worden gebracht. Als er overgevoeligheid is, ernstig stemmingswisselingen, en het onvermogen om het hoofd te bieden aan het dagelijks leven, is overleg met een arts geïndiceerd. Als zich suïcidale gedachten ontwikkelen of de getroffen persoon plannen meldt om haar leven te beëindigen, moet onmiddellijk actie worden ondernomen. Familieleden of naaste vertrouwelingen hebben de plicht om hulp te zoeken.
Behandeling en therapie
De behandelingsopties voor postpartumdepressie zijn erg goed. In alle gevallen geneest het zonder problemen. Maar zelfhulp is in de meeste gevallen niet voldoende. Als de symptomen langer dan twee weken aanhouden, moet de moeder hulp zoeken. Als de postpartumdepressie ernstig is, moet onmiddellijk professionele hulp worden gezocht. Soms is een verblijf van enkele weken in een speciale kliniek nodig om de moeder weer te stabiliseren. In sommige klinieken kan de baby worden meegenomen om de relatie niet te verstoren. Afhankelijk van de ernst en oorzaak worden verschillende behandelingsmethoden gebruikt: psychotherapie, hormoon therapie, systemische gezinstherapie of muziektherapie. Ondersteunend psychotrope geneesmiddelen worden in veel gevallen gegeven. Naturopathische methoden kunnen ook postpartumdepressie verlichten. Acupunctuur moet hier in het bijzonder worden vermeld. Vrij verkrijgbare medicijnen moeten met de nodige voorzichtigheid worden gebruikt. Ze kunnen overgaan moedermelk en het kind schaden. In mildere vormen is het mogelijk dat zelfs een gesprekscirkel met andere patiënten de postpartumdepressie kan verlichten.
het voorkomen
Om postpartumdepressie te voorkomen, kan de moeder voor de geboorte enkele voorzorgsmaatregelen nemen. Ze kan zorgen voor een sociaal netwerk en hulp na de bevalling. De partner moet bijvoorbeeld verlof nemen om de eerste keer samen met de baby te beginnen. Als er broers en zussen in huis zijn, moet de moeder ook ondersteuning krijgen. Oma of een vriend kan bijvoorbeeld met het oudere kind spelen terwijl de moeder de baby borstvoeding geeft. Het is dus een kwestie van de druk wegnemen zodat het gevoel niet opkomt: ik kan dit allemaal niet aan!
Nazorg
Het ziektebeeld van postpartumdepressie en het beloop ervan kunnen zich heel verschillend manifesteren bij de getroffen vrouwen, daarom is het niet mogelijk om algemene uitspraken te doen over een eventuele follow-up. maatregelen In de meeste gevallen is het raadzaam om na een postnatale depressie in ieder geval regelmatig de huisarts te blijven bezoeken. Dit is vooral nodig als de getroffen persoon met medicijnen wordt behandeld. Bovendien moeten patiënten die in het verleden al aan een depressie of postpartumdepressie hebben geleden, ook na herstel intensieve medische zorg blijven ontvangen, aangezien ze een bijzonder hoog risico op terugval lopen. Stoppen psychotrope geneesmiddelen op eigen kracht of het verminderen van de dosis wordt sterk afgeraden. Dit moet altijd worden beslist door een medische professional. Het is ook raadzaam om psychotherapeutische of psychiatrische behandeling te blijven zoeken. Of dit nodig is, dient in overleg met de behandelende arts te worden verduidelijkt. Een dergelijke behandeling is vooral aan te raden voor patiënten die al aan psychische aandoeningen leden als gevolg van de postpartumdepressie. In enkele gevallen is medische zorg niet nodig voor follow-up na een postpartumdepressie. Getroffen vrouwen moeten psychologische problemen nog steeds vermijden spanning en zorg ervoor dat u hun huisarts of een psychiater als er een terugval optreedt.
Hier is wat u zelf kunt doen
Bij postpartumdepressie is voor veel vrouwen de steun van de partner, familieleden en vrienden belangrijk. In sommige steden organiseren de getroffenen zichzelf in steungroepen om regelmatig en praten over postnatale depressie. Deelnemers geven elkaar emotionele steun en helpen elkaar bij het vinden solutions op specifieke problemen. Deze vorm van sociale steun van andere patiënten kan voordelen hebben, maar is geen gelijkwaardige vervanging voor een goede behandeling. Op het platteland ontbreken steungroepen voor postpartumdepressie meestal, dus overeenkomstige online groepen zijn een mogelijk alternatief. Voor sommige vrouwen met postnatale depressie helpt het om zichzelf te trakteren op rustgevende momenten, zoals een warm bad nemen of naar ontspannende muziek luisteren. Kleine time-outs in het dagelijks leven kunnen helpen om de algehele psychologische problemen te verminderen spanning Sommige patiënten hebben er baat bij om kleine doelen te stellen die ze realistisch gezien kunnen bereiken, bijvoorbeeld een wandeling maken of een specifieke huishoudelijke taak uitvoeren. Dergelijke gedragsactivering kan leiden tot een gevoel van prestatie in het dagelijks leven, wat motiverend is. Lange to-do-lijsten zijn daarentegen vaak contraproductief omdat ze dat wel kunnen leiden tot frustratie. Sommige experts bevelen een gezonde aan dieet, lichaamsbeweging en voldoende slaap om een verdere verslechtering van de stemming tegen te gaan. Diverse onderzoeken tonen aan dat lichaamsbeweging depressieve symptomen kan verminderen.
