Pijn na een lekke band

Definitie

Prik verwijst naar het gerichte prikken om een ​​monster te verkrijgen, een zogenaamde "pointate". In de geneeskunde worden op veel plaatsen lekke banden gebruikt, zowel voor diagnostische als therapeutische doeleinden. EEN prik kan eenvoudig zijn bloed bemonstering, kunstmatige bevruchting, en het verzamelen van monsters van verdacht weefsel. Hoewel prik met dunne naalden is vaak slechts een kleine lichamelijke ingreep, er is altijd een risico op complicaties zoals ontstekingen door beschadiging van de huidbarrière. Pijn na een punctie is ook niet ongebruikelijk, aangezien het altijd een invasieve ingreep is waarbij kleine weefselschade optreedt.

Oorzaken van de pijn

De pijn die volgt op een lekke band kan verschillende oorzaken hebben. Omdat het een kleine invasieve procedure is, minimale wond pijn op de huid en onderliggende weefsels is niet ongewoon. Als een orgaan of bot wordt doorboord, kan hier ook pijn optreden door een kleine weefselletsel.

Dit zou echter na korte tijd moeten verdwijnen. Vooral, botten of sommige buikorganen zijn bovendien omgeven door een capsule of een zeer pijngevoelig omhulsel, zodat al tijdens de punctie pijn kan optreden. Behalve de onschadelijke wondpijn, kan er ook sprake zijn van ernstiger pijn als gevolg van complicaties.

Dit gaat vaak gepaard met letsel aan kleinere bloed schepen of zenuwbanen. Indien kleiner bloed schepen beschadigd zijn, kan de prikplaats in de bloedbaan bloeden, wat zwelling, roodheid en drukpijn kan veroorzaken. Minor zenuwschade kan op zijn beurt gepaard gaan met opwindende, onaangename pijn.

Afhankelijk van de locatie van het lek, zelfs groot zenuwen kan worden beschadigd. In de meeste gevallen treedt de pijn op tijdens de punctie zelf. Ontsteking is een zeldzame complicatie. Via het kleine prikkanaal kunnen ziekteverwekkers onder de huid komen en daar een reactie veroorzaken die pijn, roodheid en oververhitting veroorzaakt. Deze complicatie kan echter in bijna alle gevallen worden voorkomen door voorafgaande desinfectie.

Pijn na een lumbaalpunctie

Pijn na een lumbaalpunctie is een veel voorkomende complicatie. Indien gewenst kan een plaatselijke verdoving kan worden toegediend voordat de lumbaalpunctie begint of er kan een verdovende zalf op de huid worden aangebracht. De huid- en spierlagen van de rug zijn relatief dik, waardoor de weefselletsel veroorzaakt door de priknaald ernstiger is.

De naald die wordt gebruikt voor een lumbaalpunctie is ook dikker dan veel andere priknaalden. Bij het invoeren van het wervelkanaal, vooral de gevoelige hersenvliezen kan pijnlijk geïrriteerd zijn. Tijdens een lumbaalpunctie wordt een kleine hoeveelheid van de zogenaamde ‘liquor’ verwijderd.

Dit is de vloeistof die de hersenen en voorziet het van voedingsstoffen. Het doorboren en verwijderen van de vloeistof kan een onderdruk in de vloeistofruimtes veroorzaken, wat kan resulteren in hoofdpijn, misselijkheid en braken. Meer drinken vóór de lumbaalpunctie kan de symptomen verminderen. De hoofdpijn verdwijnt meestal binnen een paar dagen.