Definitie
Veranderingen in het onderhuidse vetweefsel (onderhuids vetweefsel) in de context van zogenaamde cellulite een deukachtige vervorming van de huid veroorzaken. Morfologisch lijkt het oppervlak op een sinaasappelschil, waarvan de naam "sinaasappelschil" is afgeleid, die ook vaak wordt gebruikt. Het is geen niet-inflammatoire verandering zonder ziektewaarde.
Cellulitis komt bijna uitsluitend voor bij vrouwen. Veel voorkomende lokalisatie zijn de dijen en de huid in het gebied van de billen. De frequentie neemt toe met de leeftijd, waarbij deze zwak is bindweefsel en gunst voor een hoog lichaamsgewicht cellulite op jonge leeftijd.
Over het algemeen vermindert een gezonde levensstijl het optreden van cellulitis. Dit omvat het vermijden van risicofactoren zoals te zwaar en roken, evenals voldoende lichaamsbeweging. Sport vermindert de hoeveelheid onderhuids vetweefsel en bevordert de vorming en instandhouding van intact bindweefsel.
Wat zijn de risicofactoren?
Het uiterlijk van cellulitis wordt bevorderd door verschillende factoren. Sommige zijn te vermijden, andere zijn te wijten aan een genetische aanleg. De vrouwelijke structuur van het onderhuidse vetweefsel is hormonaal en verschilt van die van de man.
Het heeft een significant hogere aanleg voor het ontwikkelen van cellulitis. Volgens de huidige stand van kennis is een genetische aanleg met betrekking tot elasticiteit en bindweefsel kracht speelt ook een rol. Verminderde elasticiteit en zwak bindweefsel kunnen in verband worden gebracht met een hoger risico op cellulitis.
Hoewel er geen invloed is op geslacht en genetische aanleg, kunnen andere risicofactoren worden vermeden. Deze omvatten zwaarlijvigheid (te zwaar), roken en gebrek aan lichaamsbeweging. Gedurende zwangerschap en de resulterende gewichtsschommelingen, de structuur van het onderhuidse vetweefsel verandert en bevordert het optreden van cellulitis.
Verder wordt de mogelijke invloed van medicatie, zoals orale anticonceptiva, besproken. Het onderhuidse vetweefsel heeft een roostervormige structuur en heeft een hormonale distributie die typisch is voor het vrouwelijk geslacht met een concentratie op de heup en dij gebied. Collageen strengen tussen de vetcellen zijn verantwoordelijk voor de roostervormige structuur.
Zwakke bindweefselstrengen heffen de oorspronkelijke vorm van het rooster op. De cellen puilen steeds meer naar buiten uit. Er wordt een gerimpeld beeld gevormd.
Een vergroting van de vetcellen door verhoogde vetopslag en verstoringen van de microcirculatie op het niveau van bloed schepen en weefselvocht drainage veroorzaakt ook de vorming van een vergelijkbaar morfologisch beeld. Met toenemende leeftijd neemt de dikte van de huid, de elasticiteit en het vochtgehalte af (zie: Huidveranderingen met de jaren). In deze context gaat de oorspronkelijke roosterstructuur verloren. Cellulitis deuken komen voor.
