De neusholte, ook wel cavitas nasi genoemd, is gekoppeld en maakt deel uit van de luchtwegen Het speelt dus een belangrijke rol bij de ademhaling en herbergt ook de reukzin slijmvlies, wat relevant is voor het reukproces.
Wat is de neusholte?
De neus- wordt gevormd door een benig skelet aangevuld met kraakbeenachtige platen. De zichtbare delen van de neus- omvatten de neusgaten, de neustussenschot en ook de neusgaten. Het binnenste gedeelte van de neus- is veel groter dan het buitenste zichtbare deel. Het wordt gevormd door de neusholte (cavitas nasi). De neusholte wordt onderaan begrensd door het harde gehemelte (palatum durum), dat op zijn beurt wordt gevormd door het maxillaire bot en het palatinebot. Opwaarts en achterwaarts wordt de grens gevormd door het ethmoid bot (Os ethmoidale) van de schedel baseren. Lateraal wordt de neusholte afgesloten door de drie neusschelpen, de zogenaamde conchae, die uitsteken in de neusholte. De neusschelpen vergroten het slijmvliesoppervlak van de neus. De choanas, gepaarde openingen van de neusholte, vormen de overgang van de neusholte naar de keelholte. De neusbijholten openen in de zijpassages van de neusholte. De neusholte vormt zo een bijna driehoekige, piramidevormige holte. Dit is in het midden verdeeld in rechter en linker helften door de deels kraakbeenachtige, deels benige neustussenschot.
Anatomie en structuur
In de neusholte kan de nasale vestibule, ook wel de vestibule nasi genoemd, die zich in de uitwendige neus bevindt, worden onderscheiden van de diepere neusholte (cavum nasi proprium). De nasale vestibule komt ongeveer overeen met de omvang van de neusgaten en is bekleed met meerlagig verhoornd plaveisel epitheel. Bovendien, de huid van de nasale vestibule bevat de neusharen en kleine talg en zweetklieren Bij de zogenaamde limen nasi, een boogvormige lies, is de overgang van de neusholte naar de neusholte. Hier verandert ook de bekleding van de neusholte en is er een overgang van het meerlagige verhoornde plaveisel epitheel aan het ademhalingsepitheel. De luchtwegen epitheel wordt hier ook wel de neusslijmvlies. Het is huid met veel kleine trilharen die vreemde deeltjes van de ademhalingslucht naar de nasopharynx kunnen transporteren. Slijmbekercellen zorgen voor de productie van slijm en talrijke klieren hydrateren de slijmvlies Dit mucosale gebied wordt onderbroken door een klein gebied omzoomd met olfactorisch slijmvlies (pars olfactoria). Het reukslijmvlies wordt voornamelijk aangetroffen in de bovenste neusschelp en maatregelen ongeveer 1.3 cm² per zijde bij volwassenen. De neusslijmvlies wordt gevoed door de oogzenuw en de maxillaire zenuw. Overeenkomstig, bloed levering is via de oogheelkunde slagader en takken van de maxillaire slagader.
Functie en taken
De neusholte heeft drie hoofdfuncties. Ten eerste dient het om de lucht die we inademen te verwarmen, te reinigen en te bevochtigen. Het slijmvlies van de neusholte is primair verantwoordelijk voor deze functie. Zoals eerder vermeld, zijn er trilharen op het oppervlak van het slijmvlies. Deze haren bewegen ritmisch in de richting van de nasopharynx en transporteren kleine vreemde deeltjes zoals stofdeeltjes. Slijmbekercellen bevinden zich tussen het trilhaarepitheel. Deze produceren het slijm waaraan de vreemde deeltjes zich hechten. Het trilhaarepitheel en de slijmbekercellen werken ook samen om de lucht die we inademen te bevochtigen. De water dampverzadiging in de neusholte is meer dan 90%. Bovendien zorgt een plexus van aders in het slijmvlies van de neusholte ervoor dat de ingeademde lucht wordt verwarmd. Afhankelijk van de temperatuur van de ingeademde lucht, de kleine schepen zijn ofwel verwijd of vernauwd. Hoe kouder het is, hoe groter de bloed stroom naar de veneuze plexus en hoe meer de ademlucht wordt opgewarmd. De neusholte vervult ook een belangrijke functie in het olfactorische proces omdat het het reukorgaan herbergt. De reukcellen ingebed in het reukslijmvlies zijn de cellichamen van de reukzenuw (nervus olfactorius). Dit stijgt in vele fijne vezels door de ethmoid plaat in de schedel fossa en geeft zijn informatie door aan de olfactorische hersenen Naast deze twee taken vervult de neusholte ook een functie als resonerende kamer voor de stem.
Ziekten
Vanwege de plexus van aderen in de neusslijmvlies en een duidelijk netwerk van kleine haarvaatjes bij de overgang van de neusholte naar de neusholte, het neusslijmvlies is buitengewoon goed voorzien van bloedVanwege de kleine structuren is de schepen zijn erg fijn en daarom ook gevoelig, zodat zelfs de kleinste verwonding een bloedneus (epistaxis). neusbloedingen kan snel worden veroorzaakt door ademhaling lucht die te droog is of door in de neus te peuteren. De oorzaak van het bloeden is echter niet altijd zo ongevaarlijk. Vooral bij jonge kinderen, wanneer a bloedneus voorkomt, moet men ook altijd denken aan een vreemd lichaam in de neus Ook een toegenomen bloedingsneiging veroorzaakt door kwaadaardige ziekten van het bloed kan veroorzaken neusbloedingen. Het is niet ongebruikelijk neusbloedingen een van de eerste symptomen van leukemie De meest voorkomende ziekte van de neusholte is echter eenvoudig rhinitis. Acuut rhinitis wordt meestal veroorzaakt door virussen zoals neushoorn- of adenovirussen. Als gevolg van de infectie is er een verhoogde productie van nasale afscheidingen en klaagt de patiënt over een ‘loopneus’. De slijmvliezen zwellen op, waardoor ademen door de neus moeilijk wordt. Bovendien is het neusslijmvlies rood gekleurd en mogelijk pijnlijk. Indien nasaal ademhaling wordt permanent belemmerd en de nasale secretie wordt constant verhoogd, dit wordt chronisch genoemd rhinitis Chronische rhinitis leidt vaak tot chronisch sinusitis. Ontsteking van het slijmvlies van de neusholte kan ook worden veroorzaakt door allergieën. De belangrijkste symptomen hier zijn ook een verstopte neus ademhaling en verhoogde afscheiding. Daarnaast zijn er echter vaak niesaanvallen en hevige jeuk in de neus.
