Neurologische oorzaken
Veel factoren dragen bij aan de ontwikkeling van ADHD, inclusief wijzigingen in de hersenen. Studies hebben aangetoond dat de signaaloverdracht door middel van verschillende boodschappersubstanties, bijv dopamine, wordt gestoord ADHD patiënten. Dit komt onder meer door een erfelijke verstoring van de receptoren en transporteurs van deze stoffen.
Bovendien hebben veel patiënten een verminderde bloed stroom of een verkleinde grootte van verschillende hersenen Regio's. Het is echter nog niet voldoende duidelijk hoe deze veranderingen precies de symptomen veroorzaken. De afkorting MCD (= minimale cerebrale disfunctie) staat voor alle verstoringen op het gebied van hersenen functie die door verschillende oorzaken optrad voor, tijdens of na de geboorte (= pre-, peri- en postnataal).
Vooral in de jaren zeventig werden minimale cerebrale disfuncties als verzamelnaam te vaak als oorzaak erkend leren problemen. Minimale hersenschade in het begin jeugd kan prenataal worden veroorzaakt, dwz prenataal, bijvoorbeeld door infectieziekten van de moeder, door bloeding of door voedingsfouten tijdens zwangerschap. Dit omvat in het bijzonder gewone alcohol of nicotine consumptie door de aanstaande moeder, waardoor de hersenstam (thalamus) met het risico zich niet volledig te kunnen ontwikkelen.
De verzamelnaam MCD omvat ook alle vroege jeugd hersenschade die optreedt tijdens het geboorteproces (= perinataal). Dit omvat met name het gebrek aan zuurstof tijdens de geboorte, of verschillende geboortevertragingen als gevolg van positionele afwijkingen. De typische postnatale oorzaken voor de ontwikkeling van minimale cerebrale disfuncties zijn onder meer ongevallen, infectieziekten of stofwisselingsstoornissen van het kind in de zuigelingentijd en peuters.
Daarnaast laten verschillende onderzoeken zien dat te vroeg geboren kinderen (= premature baby's) met een te laag geboortegewicht meer kans hebben om het Attention Deficit Syndroom te ontwikkelen dan kinderen met een normaal geboortegewicht. Het vermoeden bestaat ook dat dit verband houdt met de verhoogde kans op minimale cerebrale maturatiestoornissen bij te vroeg geboren kinderen. Op het gebied van het diagnosticeren van de verschillende varianten van Attention Deficit Syndrome komen deze temporele bereiken daarom ook aan de orde.
Het is daarom raadzaam om beide te voorzien het moederpaspoort en de resultaten van de U-examens van het kind op het moment van diagnose, aangezien zij belangrijke informatie kunnen geven met betrekking tot de ontwikkeling en de definitie van oorzaken. Dat valt vaak op ADHD problemen zijn niet beperkt tot één gezinslid, maar dat - al dan niet gediagnosticeerd - typische extreme gedragspatronen zijn ook terug te zien bij andere gezinsleden. Dit feit laat twee hypothesen toe: of Deze twee vragen kunnen niet eenduidig worden beantwoord.
Het is nu bekend dat de aanleg om ADHD te ontwikkelen genetisch kan worden overgeërfd. Bovendien wordt bevestigd dat omgevingsinvloeden alleen niet de ontwikkeling van ADHD kunnen veroorzaken. MAAR: Het is ook bekend dat omgevingsinvloeden een beslissende invloed kunnen hebben op de ontwikkeling van ADHD.
Dit betekent:
- Kan ADHD genetische oorzaken hebben, dwz erfelijk zijn? - Komt dit typische gedrag voort uit omgevingsinvloeden, zoals opvoeding, enz.? - De opvoeding zelf is meestal niet de enige verantwoordelijke voor het ontstaan van ADHD.
Hoewel ADHD-achtig gedrag kan worden gevormd door inconsistente opvoedingsstijlen, worden de stoornissen in de overdracht van prikkels niet veroorzaakt door ouderschap. - Echter, inconsequent educatieve stijlen en als gevolg daarvan kunnen andere ongunstige omgevingsinvloeden een bijzondere invloed hebben op de manier waarop ADHD zich ontwikkelt. Als er sprake is van stoornissen in de overdracht van prikkels in de hersenen, speelt onderwijs een centrale rol in het leven van een ADHD-kind.
Om deze reden wordt veel belang gehecht aan consequente opvoeding en worden ouders op een bijzondere manier bij de therapie betrokken. De allergie werd altijd verdacht van de oorzaak van ADHD. Het feit dat veel mensen allergisch zijn, toont al aan dat niet iedereen tegelijkertijd aan ADHD lijdt.
Het lijkt aannemelijk dat er onder de vele mensen met allergieën ook mensen zijn die aan ADHD lijden. Verder is bekend dat een allergie een stresssituatie in het lichaam teweegbrengt, waardoor het lichaam, of liever de bijnierschors, adrenaline vrijkomt en uiteindelijk reageert met een verhoogde aanmaak van cortisol. Cortisol behoort tot de groep van zogenaamde glucocorticoïden.
Het vrijkomen van cortisol zorgt voor een terugval serotonine niveaus in het lichaam. Serotonineheeft op zijn beurt invloed op de stemming en aandacht van een persoon, en het zijn precies deze aandacht en stemmingswisselingen die zich laten voelen bij kinderen. Er zijn enkele therapeutische maatregelen, de zogenaamde voedingstherapeutische maatregelen, die allergie als oorzaak van ADHD aanpakken.
