Navelstreng hernia: oorzaken, symptomen en behandeling

An navelstrenghernia, technisch bekend als een navelbreuk, verwijst naar een scheur of opening in de buikwand waardoor de darmen zichtbaar naar voren kunnen lekken. Baby's worden vaak getroffen, maar ook vrouwen van middelbare leeftijd worden getroffen. Deskundigen adviseren dat navelstrenghernia's bij volwassenen altijd moeten worden geopereerd.

Wat is een navelbreuk?

Schematisch diagram van een navelstrenghernia bij zuigelingen. Klik om te vergroten. Bij een navelstrengherniabedoelen medische professionals niet in strikte zin een hernia. Het is eerder een scheur of gat in de buikwand waardoor de darmen naar voren kunnen komen. Vaak gebeurt dit door een heftige persing of druk, waardoor de buikwand bezwijkt. De ingewanden worden dan alleen op hun plaats gehouden door de huid binnen. Visueel is een navelbreuk te herkennen aan een duidelijk zichtbare uitstulping in het gebied van de navel, de zogenaamde herniazak. Navelstrenghernia's komen vooral vaak voor bij zuigelingen. Volwassenen, vooral vrouwen tussen de 50 en 70 jaar, kunnen echter ook worden getroffen.

Oorzaken

Een navelbreuk kan om verschillende redenen optreden. Kortom, een zwakte van de buikwand in het gebied van de eerste navelstreng is de trigger voor het lekken van de darmen. Deze zwakte is genetisch bepaald. Het kan aangeboren zijn of zich tijdens het leven langzaam ontwikkelen. Vaak doet de buikwand dat niet groeien goed samen na de geboorte, wat de reden is voor veel voorkomende navelbreuken bij zuigelingen. Als een volwassene lijdt aan een navelbreuk, is de zwakte van de buikwand in de loop der jaren ontstaan. Vervolgens een zware belasting op de buikspieren of zwaar duwen tijdens zwangerschap of constipatie is voldoende om een ​​scheur in de buikwand te veroorzaken.

Symptomen, klachten en tekenen

Een navelbreuk wordt eerst opgemerkt door een zwelling of uitsteeksel in het gebied van de navel. De zwelling veroorzaakt in eerste instantie meestal geen symptomen. Afhankelijk of er delen van de darm vastzitten, een trekken of brandend gevoel kan ontstaan. Tekenen van ontsteking zoals harde of rode gebieden zijn ook kenmerkend. De pijn komt vooral voor bij het buigen, persen, hoesten of tillen van zware lasten. In zeldzame gevallen kan de darm vast komen te zitten in de herniazak, wat kan leiden tot ernstige pijn​ Het aangetaste darmgebied wordt ook niet meer voldoende voorzien van bloed en zuurstof, welke kan leiden naar necrose​ Zo'n zwaar beloop komt ook tot uiting in bloed in de ontlasting en ander ongemak tijdens stoelgang. Bovendien, koliek, koorts en misselijkheid en braken komen in sommige gevallen voor. Opsluiting van de darm komt voor bij vier op de honderd patiënten. In de overige gevallen is de navelbreuk asymptomatisch en wordt deze alleen ontdekt tijdens een routineonderzoek. Als de navelbreuk niet wordt behandeld, nemen de symptomen toe. Uiteindelijk kan perforatie optreden, wat kan leiden tot inwendige bloedingen, infectie en andere levensbedreigende complicaties. Met vroege evaluatie en behandeling verdwijnen de symptomen van de navelbreuk binnen een paar weken volledig.

Diagnose en verloop

Of er sprake is van een navelbreuk, kan de behandelend arts primair bepalen door het uitvoeren van een ultrageluid examen. Op deze manier kan hij zien of de darmen van positie zijn veranderd. Hij kan ook proberen ze met lichte druk terug in de buikholte te brengen. Als dit niet mogelijk is of als pijn optreedt, kan het zijn dat de darmen bekneld raken. Dan is een snelle operatie noodzakelijk. Kortom, een navelbreuk hoeft niet per se te worden behandeld, omdat het geen onmiddellijke bedreiging vormt volksgezondheid zonder vastlopen van de orgels. De getroffen personen moeten zich er echter van bewust zijn dat het niet vanzelf geneest - dit gebeurt alleen bij zuigelingen tot drie jaar.

Complicaties

Tijdens de eerste twee levensjaren geneest een navelbreuk meestal vanzelf. Op oudere leeftijd kunnen ernstige, soms levensbedreigende complicaties worden verwacht bij een navelbreuk, vooral als deze niet onmiddellijk wordt behandeld. Delen van de darm kunnen vast komen te zitten in de herniazak, wat gepaard gaat met zeer ernstige koliekpijn. De buik wordt erg gevoelig voor druk; zelfs lichte aanraking tijdens het onderzoek kan extreme pijn bij de patiënt veroorzaken. grotere navelbreuken met delen van de grote of dunne darm in de herniazak kan veroorzaken diarree or constipatie, en soms observeren patiënten bloed in de ontlasting. Daarnaast bestaat het risico dat de beknelde delen van de darm niet meer van voldoende bloed worden voorzien en gaan wegsturen. Als de beschermende buikwand ontbreekt, kunnen gevaarlijke verwondingen aan de darm optreden, waarvoor vaak een spoedoperatie nodig is. Andere mogelijke complicaties zijn onder meer hoog koorts gecombineerd met misselijkheid en braken​ Als beknelling optreedt, zweten, ondragelijke dorst, snelle hartslag en een scherpe daling bloeddruk komen ook vaak voor. Als de behandeling wordt uitgesteld, bestaat ook het risico dat de inhoud van de hernia ontstoken raakt of aan de omgeving blijft plakken, waardoor verkleining van de hernia niet mogelijk is. Als een spoedoperatie nodig is als gevolg van een vertraagde behandeling, bestaat het risico op pulmonaal embolie neemt ook toe.

Wanneer moet je naar een dokter?

Onregelmatigheden en stoornissen in het navelgebied dienen aan een arts te worden voorgelegd. Als er zwelling is, verkleuring van de huid uiterlijk of misvorming, actie is vereist. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk als er een uitsteeksel of knobbelvorming op de navel is. Als de zwelling groter wordt, moet zo snel mogelijk een arts worden geraadpleegd. Als er pijn optreedt, heeft de getroffen persoon hulp nodig. Pijnstillers mogen niet worden ingenomen en mogen alleen worden toegediend in overleg met een arts. Er is een risico op risico's en bijwerkingen, waarover de getroffen persoon moet worden geïnformeerd en voorgelicht. Bloeden of verlies van andere lichaamsvloeistoffen uit de navelstreng is een reden tot bezorgdheid. Ze moeten aan een arts worden voorgelegd, zodat de oorzaak kan worden opgehelderd en een behandelplan kan worden opgesteld. Als er bloed in de ontlasting of urine komt, dienen deze klachten met een arts te worden besproken. Een algemeen gevoel van malaise, misselijkheid, indigestie, onregelmatigheden in hart- ritme of interne zwakte zijn tekenen van een verminderde werking volksgezondheid​ Als de symptomen aanhouden of toenemende intensiteit vertonen, is een arts nodig. In het geval van koorts, krampen of koliek, moet onmiddellijk een bezoek aan de dokter worden gebracht. Aangezien een navelbreuk levensbedreigend kan zijn, moet bij de eerste tekenen een vervolgbezoek aan een arts worden gemaakt.

Behandeling en therapie

Als de behandelende arts duidelijk een navelbreuk heeft vastgesteld, moet worden overwogen of en hoe deze moet worden behandeld. Bij jonge kinderen is er meestal geen behandeling van de hernia, omdat deze meestal vanzelf geneest zonder complicaties tot een leeftijd van ongeveer drie jaar. In sommige gevallen kan de buik worden verbonden om dit proces te vergemakkelijken. Als een volwassene lijdt aan een navelbreuk, is er geen kans op zelfgenezing. Deskundigen adviseren om de hernia operatief te laten behandelen om het risico op levensbedreigende orgaanbeknelling te minimaliseren. Zo'n chirurgische ingreep kan zelfs poliklinisch worden uitgevoerd; de patiënt kan de kliniek meestal al na een paar uur verlaten. In principe zijn er twee chirurgische methoden om uit te kiezen, die in het individuele geval verschillen in hoe groot de navelbreuk is. Bij scheuren tot ongeveer 2 cm wordt de buikwand gehecht met een stevige hechtdraad. In dit geval blijft er slechts een heel klein chirurgisch litteken over. Bij grotere scheuren of gaten wordt de buikwand extra verstevigd met een kunststof net zodat er geen verdere of herhaalde navelbreuken kunnen optreden. Als de operatie zonder complicaties verloopt, kan de patiënt na ongeveer 14 dagen zonder aarzelen weer sporten.

Vooruitzichten en prognose

Bij zuigelingen is de prognose voor genezing erg goed. Navelbreuken genezen zonder complicaties bij zuigelingen in 90 procent van alle gevallen in het eerste levensjaar. Soms hebben ouders wat meer geduld nodig, aangezien het volledig sluiten van de buikwand tot 3 jaar kan duren. Als de navelbreuk pijnloos is en een ultrageluid vertoont geen afwijkingen, aandoeningen bij kinderen zijn goed voor zelfgenezing. Volwassenen moeten daarentegen vroeg of laat een navelbreuk ondergaan om complicaties te voorkomen. Het volwassen lichaam sluit de gaten en tranen niet meer vanzelf. Zelfgenezing is bijna onmogelijk. Bij een operatie wordt het gat bedekt met een plastic gaas en wordt de genezing versneld. Complicaties komen zelden voor na een dergelijke operatie.Sommige patiënten ervaren ernstige littekens. Er blijft een verhoogd risico op breuk op de behandelde plaats door zware inspanning (zwaar hoesten, intensief sporten of zwaar tillen). Lichamelijke activiteiten moeten grotendeels worden beperkt, zolang de breuk niet wordt behandeld. De kans dat de navelbreuk groter wordt en een operatie moeilijker is, is groot.

het voorkomen

Omdat een navelbreuk wordt veroorzaakt door een zwakte in de buikwand, is dit niet direct te voorkomen. Als een navelbreuk wordt vermoed, moet zeker een arts worden geraadpleegd om orgaanobstructie uit te sluiten. Ook als bij kleine kinderen meestal geen behandeling nodig is, dienen ze bij een navelbreuk altijd bij de arts te worden ingediend. Op deze manier kunnen mogelijke complicaties worden vermeden en kan genezing worden ondersteund.

Nazorg

Een van de doelen van nazorg is om herhaling van symptomen te voorkomen. Daarom vertrouwen artsen op een nauwgezette follow-up. Bij navelbreuk, externe omstandigheden leiden aan de ziekte. De patiënt kan alleen proberen ze te vermijden. Preventief maatregelen omvatten het afzien van het tillen van zware lasten en het verminderen van overgewicht. Versterking van het buikspieren is ook aangetoond dat het een nieuwe navelbreuk voorkomt. De uitvoering van deze voorzorgsmaatregelen is de verantwoordelijkheid van de patiënt. Indien nodig geeft de arts informatie over geschikte preventieve maatregelen maatregelen als onderdeel van de eerste behandeling. Een navelbreuk geneest altijd volledig. Bij zuigelingen en aanstaande moeders is behandeling zelfs niet nodig. Ze genezen meestal spontaan na korte tijd. Door de afwezigheid van symptomen is er geen relevantie voor nazorg aan het einde van de therapie​ Een langdurige behandeling of dagelijkse zorg is niet nodig. De patiënt mag het ziekenhuis al na een paar dagen verlaten. Bij een poliklinische ingreep vindt herstel thuis plaats. Tijdens een laatste onderzoek palpeert de arts het getroffen gebied met zijn handen. Mogelijk is een ultrageluid onderzoek geeft informatie dat alles geneest volgens de verwachtingen.

Wat u zelf kunt doen

Omdat navelbreuk vaak te wijten is aan een zwakte van de bindweefsel in de buik kan de getroffen patiënt er weinig aan doen. Bij kinderen komen navelbreuken relatief vaak voor en zijn ze meestal onschadelijk. Omdat een navelbreuk bij kinderen heel vaak vanzelf achteruitgaat, is het geen therapeutisch middel maatregelen worden meestal ingenomen. Het verbinden van het midden van het lichaam kan het genezingsproces bevorderen, maar is zelden verplicht. De hernia-site, die zichtbaar is als een uitstulping onder de huid, moet door de verzorgers van het kind in de gaten worden gehouden. Als het gebied verandert, als het kind pijn heeft of als de huid blauw wordt, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Navelstrenghernia's komen ook af en toe voor tijdens zwangerschap, maar ze lossen ook heel vaak vanzelf op na de geboorte. Zwangerschap oefeningen en het vermijden van overmatige gewichtstoename kunnen het risico op navelbreuk bij zwangere vrouwen verminderen. Navelstrenghernia's bij volwassenen die geen kind verwachten, zijn vaak te wijten aan onjuiste lichaamsbeweging of ernstig zwaarlijvigheid​ Ze zijn meestal niet gevaarlijk, maar moeten operatief worden behandeld om levensbedreigende orgaaninsluiting te voorkomen, wat veel vaker voorkomt bij volwassenen dan bij kinderen. Degenen die lijden aan een acute navelbreuk moeten vooral afzien van zwaar tillen om de hernia-site niet te vergroten. Zelfs na een succesvolle operatie moet zwaar tillen worden vermeden om een ​​nieuwe navelbreuk te voorkomen. Als de patiënt dat is te zwaar, verlaagt gewichtsvermindering het risico op navelbreuk.