Analfabetisme heeft niets te maken met een gebrek aan intelligentie

Het leven van analfabeten is vaak een groot excuus. Ze bedenken van alles zodat hun “probleem” niet wordt opgemerkt. Dat tien jaar leerplicht beschermt tegen analfabetisme is nog steeds een misvatting in Duitsland. Marianne K. (32) had nog nooit een boek gelezen, ze negeerde gebruiksaanwijzingen en bijsluiters. Toen ze een formulier bij een overheidskantoor moest invullen, vroeg ze de griffiers om haar te helpen omdat ze haar 'vergeten' was bril​ Ze ging nooit alleen op vakantie en kende geen andere straatnamen dan de buurt waar ze woonde. Marianne kon niet veel meer schrijven dan haar naam. Enkele letters of zelfs hele korte woorden die ze kon ontcijferen en kopiëren. In haar baan als schoonmaakster was dat in eerste instantie niet merkbaar. Marianne K. staat niet op zichzelf. Meer dan vier miljoen mensen in Duitsland kunnen niet goed lezen en schrijven. Dit wordt geschat door de Federale Vereniging voor Alfabetisering en Basisonderwijs. Ze gingen allemaal naar school, maar hun lees- en spellingsproblemen werden ofwel genegeerd, niet goed behandeld, of de getroffenen hielden ze op een slimme manier verborgen.

Wat is analfabetisme?

Degenen die bijvoorbeeld nooit hebben leren lezen en schrijven omdat ze nooit naar school zijn gegaan - zoals veel kinderen in ontwikkelingslanden doen - vallen in de categorie van primair analfabetisme.

Secundair analfabetisme omvat mensen die naar school gingen en weer vergeten zijn te lezen en te schrijven.

Ten slotte is functioneel analfabetisme het onvermogen om schrijven in het dagelijks leven te gebruiken op een manier die als vanzelfsprekend wordt beschouwd. Functioneel analfabeten zijn mensen zoals Marianne die letters herkennen en hun naam en een paar woorden kunnen schrijven, maar die de betekenis van een tekst helemaal niet of niet moeiteloos genoeg begrijpen. Voor Peter Hubertus van het Bundesverband Alphabetisierung eV is analfabetisme een relatief begrip: “Of iemand als analfabeet wordt beschouwd, hangt niet alleen af ​​van zijn of haar individuele lees- en schrijfvaardigheid. Daarnaast moet er rekening gehouden worden met de mate van geletterdheid die verwacht wordt binnen de concrete samenleving waarin die persoon leeft. Als de kennis van het individu lager is dan vereist en als vanzelfsprekend wordt beschouwd, bestaat er functioneel analfabetisme. "

Dienovereenkomstig moeten personen in geïndustrialiseerde landen met hoge alfabetiseringsvereisten ook als functioneel analfabeet worden beschouwd als ze over beperkte alfabetiseringsvaardigheden beschikken.