Naaldfasciotomie (percutane naaldfasciotomie = PNF)
In tegenstelling tot handchirurgie is naaldfasciotomie een minimaal invasieve ingreep met een snelle genezingstijd en een korte follow-up tijd. bindweefsel strengen worden zodanig verzwakt door naaldsteken dat ze handmatig kunnen worden uitgerekt en gescheurd. In de meeste gevallen wordt deze methode voor de behandeling van de ziekte van Dupuytren poliklinisch uitgevoerd met een milde plaatselijke verdoving. Het voordeel van deze procedure is een heel klein litteken op de huid, aangezien het alleen door kleine naalden wordt geprikt, en een zeer korte genezingsduur.
Vaak is de hand al na een paar dagen weer functioneel. Bovendien is de therapie slechts licht pijnlijk en kan deze bij herhaling herhaaldelijk worden gebruikt. In de meeste gevallen wordt naaldfasciotomie in de vroege stadia gebruikt zodra de eerste tekenen van een extensie-tekort verschijnen.
Als een operatie om andere redenen niet mogelijk is, kan naaldfasciotomie ook succesvol zijn in stadium IV. Omdat contracturen in deze fase zeer uitgesproken zijn, is het vaak niet mogelijk om een volledig herstel van de handfunctie te bereiken. In veel gevallen kan echter een aanzienlijke verbetering van de situatie worden bereikt.
Hoewel het recidiefpercentage bij deze vorm van therapie hoger is dan bij chirurgische therapie, zijn de kleine ingreep en de snelle en complicatievrije genezingsduur in het algemeen een belangrijk aspect van naaldfasciotomie. Bovendien kan deze vorm van therapie herhaaldelijk worden gebruikt. Om het risico op herhaling te minimaliseren, wordt het dragen van een nachtspalk gedurende enkele maanden na de procedure aanbevolen. Dit houdt de vingers in een gestrekte positie om buigcontractuur te voorkomen. Hoe lang en of de spalk moet worden gedragen, verschilt van persoon tot persoon en moet met de behandelende arts worden besproken.
Enzyminjectie met collagenase
De bindweefsel strengen die verantwoordelijk zijn voor contracturen bestaan voornamelijk uit collageen. Inmiddels is er een enzym ontwikkeld, collagenase, die deze strengen afbreekt. Dit enzym wordt in de streng van Dupuytren geïnjecteerd en moet ongeveer een dag inwerken.
Daarna worden de strengen handmatig uit elkaar gescheurd zoals bij naaldfasciotomie. Aangezien de ontwikkeling van dit enzym nog relatief nieuw is, zijn er geen langetermijnstudies beschikbaar om de therapeutische resultaten van de ziekte van Dupuytren te beoordelen. In Duitsland is het medicijn om kostenredenen weer van de markt gehaald, omdat het nog geen duidelijke voordelen vertoont ten opzichte van andere therapieën voor de ziekte van Dupuytren.
In andere landen, collagenase wordt nog steeds gebruikt en wordt als veelbelovend beschouwd. Er zijn ook geen onderzoeken naar mogelijke bijwerkingen. De meest frequent gemelde acute bijwerkingen waren lokale allergische reacties op de injectieplaats.
Deze kwamen voor als oedeem, donkere, blaarachtige uitstulpingen op de huid, blauwe plekken en bloedingen. Over het algemeen waren deze symptomen mild en verdwenen na één tot twee weken in de onderzoeken. Jeuk en pijn in de hand werden ook vaak waargenomen.
Alle artikelen in deze serie:
