De biceps verwijst naar de biceps brachii spier Het bevindt zich bij mensen in de bovenarm, maar wordt ook aangetroffen bij viervoetige zoogdieren (zoals honden). In beide gevallen is het onder meer verantwoordelijk voor het buigen van de arm of het voorbeen.
Wat kenmerkt de biceps brachii-spier?
De bovenarmspier, vaak aangeduid als de 'tweekoppige spier van de arm' of kortweg biceps, is een skeletspier die uit twee spierkoppen bestaat. Het bevindt zich aan de boven- of zelfs voorkant van de bovenarm en is verantwoordelijk voor het buigen van de arm. Om deze reden wordt het ook wel de "arm buiger Kortom, de tweekoppige dij buigspier wordt ook wel de biceps genoemd. De naam komt echter vaker voor bij de bovenarmspier dan bij de biceps-femoris spier.
Anatomie en structuur
De tweekoppige spier van de arm wordt door de geneeskunde beschouwd als een skeletspier in de bovenarm. De biceps brachii spier bestaat uit twee spierkoppen: de caput longum (ook wel bekend als de long hoofd) en de caput breve (ook bekend als de korte kop). Deze twee hoofden zijn verantwoordelijk voor de naamgeving van de spier. Bij mensen komen ze voort uit het schouderblad. De twee koppen van de biceps komen ongeveer samen waar ze extern zichtbaar worden. Hier worden ze een enkel spierlichaam of spierbuik. Deze spierbuik hecht zich onder de kromming van de elleboog, direct bij de spierbult die de radiale tuberositas van de straal wordt genoemd (medisch de straal genoemd), samen met een pees van de straal. opperarmbeen Deze pees gaat op twee manieren over in de aponeurosis musculi bicipitis (ook wel peesachtige spieroorsprong genoemd) en in de fascia van de onderarm (de fascia antebrachii). Anders dan bij mensen hebben de biceps bij viervoetige zoogdieren zoals honden, katten en paarden slechts één oorsprong bij de kleine benige tuberositas (tuberculum supraglenoidale) van het schouderblad. Als gevolg hiervan hebben de biceps in dit geval ook maar één hoofd Vanuit een vergelijkend anatomisch oogpunt wordt het in de geneeskunde echter niettemin genoemd met twee hoofden en dus ook als biceps.
Functie en taken
De biceps is verantwoordelijk voor het roteren van de onderarm vanuit de basispositie, zodat de duim van binnen naar buiten en rond de hand draait - totdat hij verticaal naar boven wijst en in de tegenovergestelde richting van de basispositie. Anatomie verwijst naar deze functie als supinatie. Indien de onderarm bevindt zich al in een supinatiepositie, de biceps zijn in staat om deze terug te brengen naar de oorspronkelijke positie. Een andere functie van de biceps is om de onderarm bij de elleboog te buigen. Beide hoofden hebben hun eigen taken, die tot in detail de algehele functie van de biceps beïnvloeden. De lange hoofd wordt gebruikt wanneer de bovenarm van of weg moet worden getild borst Het korte hoofd is verantwoordelijk voor bewegingssequenties waarin de arm naar de borst Bovendien werken beide spierkoppen gelijktijdig in op de bewegingsvolgorde wanneer de arm van het lichaam af en naar voren moet worden geleid. De twee koppen zijn echter ook nodig tijdens interne rotatie van de arm. Hier werken ze samen zodat er een vloeiende beweging ontstaat. Daarnaast werken ze ook samen om ervoor te zorgen dat de arm niet te ver draait. Zo voorkomen ze blessures. Een verschil in functie is terug te vinden in de biceps in de vergelijking tussen mens en dier - bij viervoetige zoogdieren fungeert de biceps als een verbinding van de been aan de schoudergewricht en is uitsluitend actief als elleboogbuiger. Draaibewegingen zijn niet gebruikelijk bij dieren zoals honden, katten en paarden en zijn daarom niet bedoeld. Om deze reden zijn de biceps bij hen minder sterk en krachtig. Het is ook iets zwakker dan de biceps van mensen of andere tweevoetige zoogdieren.
Ziekten en kwalen
De meest voorkomende aandoening die verband houdt met de biceps bij mensen is bicepspees scheuren. Bij deze breuk scheurt meestal de aanhechtingspees of de pees van oorsprong van de spier. Een andere en soortgelijke verwonding kan een spierverrekking zijn. In de meeste gevallen zijn beide verwondingen het gevolg van trauma, zoals kan gebeuren bij een ongeval. Een breuk of verrekking van de biceps kan echter ook het gevolg zijn van een kortstondig of zelfs langdurig overmatig gebruik van de bovenarm. Bij oudere mensen treedt vaak een spierbreuk of verrekking van de spier op als gevolg van ouderdomsslijtage. De spier verzwakt vaak met de leeftijd, waardoor deze vatbaarder wordt voor verwondingen. Een ziekte van de biceps daarentegen is een katrollaesie. De geneeskunde spreekt van zo'n laesie als er een onnatuurlijke verplaatsing van de pees van oorsprong is. Een dergelijke laesie treedt meestal op wanneer de pees schuin in de groef van de schoudergewricht overuren. Dit kan onder meer gebeuren door overmatig gebruik, maar ook door een ongeval. In zeldzame gevallen is de pees al bij de geboorte op de juiste manier verplaatst. Na verloop van tijd zorgt verplaatsing van de pees ervoor dat deze uitdunt, waardoor deze vatbaarder wordt voor letsel. Vaak leidt de laesie van de katrol tot het scheuren van de bicepspees Om deze reden verwijst de medische wetenschap er ook generiek naar wanneer er een verplaatsingsgerelateerd letsel aan de pees is.
