Laboratoriumparameters van de eerste orde - verplichte laboratoriumtests.
- Klein aantal bloedcellen
- Differentiële bloedbeeld
- Ontstekingsparameters - CRP (C-reactief proteïne) of ESR (bezinkingssnelheid van erytrocyten).
- Urinestatus (snelle test voor: pH, leukocyten, nitriet, proteïne, glucose, keton, urobilinogeen, bilirubine, bloed), sediment, indien nodig urinecultuur (detectie van pathogenen en resistogram, dat wil zeggen, testen geschikt antibiotica voor gevoeligheid / weerstand).
- Swabs uit het wondgebied (bacteriologie: pathogeen en resistentie) of bemonstering vanaf de volgende locaties:
- Wg. MRSA: Staphylococcus aureus identificatie:
- Teelt op bloed-bevattende kweekmedia - screening op nutriënten agar-agar met toegevoegd antibiotica.
- Differentiatie van coagulase-negatief stafylokokken (bijvoorbeeld door te testen op coagulase).
- Mogelijk biochemische bevestiging
- PCR (polymerasekettingreactie, PCR) - directe detectie van MRSA van origineel materiaal.
Aangifteplichtig in de zin van de Wet Infectiebescherming voor laboratoria is de directe detectie van de volgende ziekteverwekkers:
- Staphylococcus aureus, methicilline-resistente stammen (MRSA rapportagevereiste voor de detectie van bloed of cerebrospinale vloeistof, Opmerking: voor de bevinding "MRSA”Moet altijd zijn voor het respectieve isolaat zowel de soort diagnose S. aureus verzekerd als zijn oxacilline of cefoxitine resistentie is feilloos bewezen.
- Enterobacteriaceae met niet-gevoeligheid voor carbapenem of wanneer een carbapenemase-determinant wordt gedetecteerd, met uitzondering van geïsoleerde niet-gevoeligheid voor imipenem in Proteus spp, Morganella spp, Providencia spp en Serratia marcescens; verplichte melding van infectie of kolonisatie,
- Acinetobacter spp. met niet-gevoeligheid voor carbapenem of wanneer een carbapenemase-determinant wordt gedetecteerd; verplichte melding bij infectie of kolonisatie.
Verdere opmerkingen
- Algemene screening van alle ziekenhuispatiënten op multiresistentie Staphylococcus aureus (MRSA) pathogenen bij opname resulteerden niet in een betere bescherming tegen ziekenhuisinfecties, aldus één onderzoek. Conclusie: risicogroep- of afdelingsgerichte screening is nuttiger.
