Melodische intonatietherapie: behandeling, effecten en risico's

Na een beroerte of traumatisch hersenen letsel, lijden patiënten vaak een meer of minder uitgesproken spraakverlies. Melodieuze intonatie therapie wordt al enige tijd gebruikt om patiënten te helpen spraakherstel te krijgen. Dit is een behandelmethode die patiënten in staat stelt om door middel van zingen weer te leren spreken.

Wat is melodische intonatietherapie?

Om spraak te herwinnen, na a beroerte of traumatisch hersenen blessure, melodische intonatie Therapie wordt al enige tijd gebruikt. Een behandelmethode waarmee patiënten door middel van zingen weer leren spreken. Het zogenaamde Broca's centrum in de linker hersenhelft van de hersenen is het spraakcentrum en dus verantwoordelijk voor spraak. Als dit gebied wordt vernietigd door een beroerte of een ongeval, patiënten kunnen helemaal niet of slechts rudimentair praten. Hun zinnen klinken niet vloeiend, maar schokkerig, alsof ze in telegramstijl zijn. Het verlies van spraak is een aanzienlijke psychologische last voor alle getroffenen. En het opnieuw leren van woorden en zinnen blijkt een moeizaam en lang pad te zijn. Melodische intonatie Therapie, of kortweg MIT, heeft dit veel gemakkelijker gemaakt en is zeer succesvol geweest. De eerste benaderingen hiervoor kwamen van de Amerikaanse neuroloog Charles Mills, die al in 1904 constateerde dat patiënten met een beroerte niet meer konden praten, maar nog wel konden zingen. Op basis van deze bevindingen werd in de loop van de jaren zeventig melodische intonatietherapie ontwikkeld. Neurologen maakten daarbij gebruik van het feit dat de hersenen daar heel goed toe in staat zijn leren​ Zodra de hersenen daartoe worden gestimuleerd, worden voortdurend nieuwe verbindingen tussen neuronen gevormd. Als een deel van de hersenen beschadigd is, neemt een ander deel zijn werk over. Dit is ook het geval wanneer het centrum van Broca wordt vernietigd. Dit centrum bevindt zich in de linker hersenhelft bij rechtshandige mensen (en vice versa bij linkshandige mensen). In dit opzicht kan de rechter hersenhelft de taken van de beschadigde linker hersenhelft overnemen. Terwijl taal wordt verwerkt in de linker hersenhelft, is de rechter hersenhelft verantwoordelijk voor muziek. Dit geldt ook voor spraakmelodie, voor de muzikale aspecten van spraak en voor belangrijke functies die zingen ondersteunen. Recent onderzoek suggereert echter dat het niet alleen geluiden zijn die mensen in staat stellen weer te spreken na hersenfalen. Ritme speelt blijkbaar een grote, zo niet de hoofdrol. Vooral in het geval van een beroerte hebben patiënten moeite met de hartslag. Een ritmische beatgenerator, zoals een metronoom, of gericht ritmisch spreken, klappen of tikken lijken de spraakmotoriek van patiënten aanzienlijk te verbeteren. Daarom worden muziek en ritme gecombineerd in MIT.

Functie, effect en doelen

Om succes te behalen met melodische intonatietherapie, zijn enkele voorwaarden vereist. Slechts één hersenhelft moet worden beïnvloed, en alleen het gebied van Broca, dat wil zeggen het spraakcentrum. Hoewel de patiënt zelf niet of nauwelijks meer kan spreken, dient zijn spraakverstaan ​​tot op zekere hoogte toch te functioneren. Het is belangrijk dat hij zich op zijn minst bewust is van zijn taalfouten en het vermogen heeft om zichzelf te corrigeren. Het is ook noodzakelijk dat de patiënt buitengewoon gemotiveerd is. MIT vereist een hoge aandachtsspanne en veel geduld van de therapiedeelnemers. De behandeling zelf wordt aangeboden als groepstherapie of als individuele therapie. Meestal wordt de individuele therapie gestart met sessies van maximaal twee keer per week van elk 30 minuten. Naarmate de behandeling vordert, nemen de meeste patiënten het groepsaanbod gemakkelijk op. MIT bestaat uit twee basiselementen: melodie en ritme. De therapie begint met eenvoudige zinnen of woordreeksen, zoals 'Goedemorgen'. De therapeut zingt deze woorden voor de patiënten, vergezeld van ritmisch tikken. Patiënten chanten de woorden en tikken op hun beurt met hun rechterhand op het ritme om het beschadigde linker hersengebied te activeren. Het doel is om patiënten te helpen de eenvoudige dagelijkse communicatie terug te krijgen. De therapie bestaat uit vier fasen, die op hun beurt weer uit meerdere stappen bestaan. MIT wordt als voltooid beschouwd als in de laatste fase gemiddeld 90 procentpunten zijn behaald. Bijna alle patiënten laten al na een paar weken een significante verbetering zien. Ze zijn weer in staat om op een begrijpelijke manier kleine zinnen als 'ik heb honger' onder woorden te brengen. Studies tonen aan dat patiënten na 75 therapiesessies een woordenschat hebben van enkele duizenden woorden die geen enkel woord konden spreken voordat de behandeling begon. En er zijn voorbeelden van patiënten die vloeiend lezingen geven na MIT. Magnetische resonantiebeelden hebben ook aangetoond dat de hersenen van patiënten veranderden na MIT. De rechterkant van de hersenen bleek bijvoorbeeld actiever te zijn dan voordat MIT begon. Bewijs dat de rechterkant de falende functies van de linkerkant van de hersenen heeft overgenomen.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Melodische intonatietherapie is niet de enige logopedie gebruikt na hersenfalen, om zeker te zijn. Het biedt echter een kans aan al die patiënten voor wie conventionele behandelmethoden falen. Dit is het geval wanneer patiënten met bijzonder ernstige schade hun spraakvermogen volledig hebben verloren. Dit is waar conventionele logopedieën hun grenzen bereiken, aangezien ze op zijn minst enige restspraak nodig hebben om überhaupt met de behandeling te kunnen beginnen. Met MIT hebben deze patiënten de mogelijkheid om eerst een paar woorden en eenvoudige zinnen te leren. Dit opent op zijn beurt de weg voor hen om later door te gaan met andere therapieën om hun spraak- en woordschacht voortdurend te vergroten.