Materialen voor denifinitieve vullingen
Als de tandarts net is verwijderd cariës en boorde een gat in de tand, hij of zij moet dit gat goed afsluiten zodat er geen meer bacteriën van het mondholte kan de tand binnendringen en deze volledig vernietigen. Hiervoor gebruikt de tandarts een permanente vulling. Deze vulling wordt niet vervangen en blijft hooguit tientallen jaren in de tand zitten.
Tot de klassieke definitieve vulmaterialen behoren plastic (zogenaamde composieten), amalgaam en goud in de vorm van gouden hamervullingen, maar deze worden tegenwoordig niet meer gebruikt. Vullingen van keramiek of porselein bestaan niet. Als de leek het over keramische vullingen heeft, bedoelt hij in de regel een keramische inleg.
Dergelijke vullingen zijn in de meeste gevallen van composiet en kunnen zo goed gemaakt worden dat je geen verschil meer ziet tussen een tand en een vulling. Dit is mogelijk doordat er zoveel verschillende kleuren beschikbaar zijn. De tandarts kan samen met de patiënt beslissen welke kleur het beste bij zijn eigen gebit past.
De composietvulling is met licht uitgehard en wordt in de tand gemodelleerd met behulp van de zogenaamde laagtechniek. Als lid van de statutaire volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen, moet u voor dergelijke vullingen een eigen bijdrage betalen? Bij de meeste tandartspraktijken is hiervoor een formulier aanwezig, waarop u met uw handtekening bevestigt dat u bereid bent meer geld te betalen voor het samengestelde vulmateriaal.
Hoeveel de eigen bijdrage is, verschilt per praktijk, dus het is de moeite waard om twee tandartsen te vergelijken als u meerdere vullingen heeft. Er wordt tussen de 40-100 euro per gebied gemaakt. Het kan dus zijn dat een enkele composietvulling erg duur kan zijn. Meest wettelijk volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen zijn overeengekomen dat composietvullingen in het zichtbare gebied, dat wil zeggen het voortandgebied, gratis zijn voor de patiënt. Die verzekerden met privé volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen ontvangen deze vullingen van hun respectieve zorgverzekeraars.
Alle artikelen in deze serie:
