In principe moet worden opgemerkt dat matige lichaamsbeweging voor bijna alle ruggen welkom is pijn. Vooral na een hernia, na een bepaalde herstelfase, is beweging een van de belangrijkste pijlers van fysiotherapeutische revalidatie. Bovendien met alle andere vormen van chronische rug pijn, de ontvangst van de mobiliteit van de wervelkolom en de algemene fysieke geschiktheid is van groot belang.
Geschikt krachttraining stelt het lichaam in staat om de dynamische krachten die in het dagelijks leven optreden op een meer gecontroleerde manier op te vangen en af te voeren en om de laatste remprocessen voorzichtig te beveiligen. Er zijn natuurlijk betere en slechtere sporten voor een rug pijn patiënt en patiënten met een lumbale wervelkolom syndroom. Een pas geopereerde of conservatief behandelde discuspatiënt mag bijvoorbeeld niet te vroeg weer gaan golfen.
Vooral bij deze sport zorgt de extreme rotatiebeweging van het bovenlichaam, met de golfclubs als extra hefboom, voor een behoorlijke druk en vooral schuifspanning op de gehele rug en vooral op de lumbale wervelkolom. Dit effect wordt nog verergerd door een slecht uitgevoerde golftechniek. Om dezelfde reden, tennis, vooral matig beoefende competitie, is niet een van de aanbevolen sporten.
Ook hier is er een aanzienlijke rotatiespanning op de wervelkolom, in combinatie met de overbelasting van de rug bij het serveren. Zowel de tussenwervelschijven als de wervel gewrichten worden zwaar belast. Eveneens met omzichtigheid te behandelen zijn de zogenaamde contactsporten waarbij blessures kunnen ontstaan door lichamelijk contact met een tegenstander, zoals voetbal of handbal.
Daarnaast is uithoudingsvermogen sporten zoals wandelen, nordic walking en ook matig lopend zijn bijzonder gemakkelijk op de rug. Deze sporten hebben als gemeenschappelijk voordeel dat ze de wervelkolom weinig belasten en dat de gelijkmatige bewegingen resulteren in een continue afwisseling tussen het laden en lossen van de tussenwervelschijf. Dit is gunstig voor de voedingssituatie van de tussenwervelschijven bij a lumbale wervelkolom syndroomOmdat de tussenwervelschijf tissue wordt niet meegeleverd bloed en de aanvoer van voedingsstoffen voor het weefsel vindt alleen plaats door deze wisseling tussen laden en lossen.
ook zwemmen is een sport die zeer geschikt is voor patiënten met een lumbale wervelkolom syndroom, maar er zijn nieuwe bevindingen over dit onderwerp. Lange tijd de techniek van rugslag kreeg de voorkeur, maar het trainingseffect met betrekking tot de versterking van de rugspieren is nogal klein. schoolslag biedt een veel groter effect, maar dit wordt alleen aanbevolen als de zwemmen techniek is goed onder de knie.
arm zwemmen Met name de techniek belast de cervicale wervelkolom aanzienlijk. Oefenbehandelingen volgens de Pilates methode hebben bewezen een uiterst efficiënte training te zijn, vooral voor mensen met lumbaal wervelsyndroom en spinale klachten. Alle Pilates oefeningen beginnen met het opbouwen van basisspanning in de rompspieren.
Deze spanning, de zogenaamde "krachtpatser", moet gedurende de gehele trainingsfase worden gehandhaafd. Hierdoor worden de diepe spierlagen geactiveerd en door regelmatig te oefenen ontwikkelen de deelnemers een veel betere houding. Het grootste verschil met conventionele trainingsmethoden is dat de Pilates methode heeft een meer holistische benadering. Bijvoorbeeld elementen uit yoga worden ook gebruikt.