Introductie
De prothetische behandeling van de heup gewricht is een van de meest veelbelovende en vaak uitgevoerde procedures in de orthopedie. Het wordt gebruikt bij artrose, inflammatoire veranderingen, necrose, fracturen, verkeerde posities of misvormingen van de heup om te verlichten pijn voor de patiënt en herstel de mobiliteit. Helaas is het ingevoegd gewrichten gaan niet eeuwig mee en na een paar jaar zonder pijn of complicaties kan pijn in het geopereerde gewricht optreden. Een mogelijke complicatie is het losraken van de heupprothese. De meeste ingebrachte prothesen raken niet los, maar in individuele gevallen de heupprothese kan loskomen.
Oorzaken
Losmaken van de heupprothese wordt veroorzaakt door veranderingen in de verbinding tussen prothese en bot in cementloze heupprothesen of tussen botcement en bot in gecementeerde heupprothesen. De veranderingen kunnen worden veroorzaakt door aseptische of septische processen. De belangrijkste oorzaken van aseptische loslating van de prothese zijn schurende deeltjes (bijv. Van polyethyleen, cement, keramiek, metaal), die vrijkomen door schuren tussen de kunstmatige femorale hoofd en het acetabulum als onderdeel van de dagelijkse belasting van het gewricht.
Door de jaren heen kunnen ze weefselreacties veroorzaken tussen bot en prothese. De losse deeltjes van de prothese kunnen ook brandpunten van ontsteking veroorzaken waardoor het bot en de prothese gaan divergeren. Deze processen beschadigen het botten en trek het aangrenzende zachte weefsel tot sympathie. Het is echter ook mogelijk dat een prothese al op het moment van implantatie onvoldoende stabiliteit vertoonde en daardoor de prothese na verloop van tijd nog losser wordt. Septische processen die bijdragen aan het losraken van de prothese kunnen worden veroorzaakt door minimale infectie tijdens de operatie.
Symptomen
Het belangrijkste symptoom dat naast de reguliere routinecontroles tot het onderzoek leidt, is pijn. In combinatie met andere tekenen die typerend zijn voor het losraken van de heupprothese, zal het vermoeden van een loslating sterker worden. Pijn is niet de enige parameter, omdat de intensiteit van pijn varieert afhankelijk van de locatie van het loskomen van de heupprothese.
Hoewel het losraken van de beker vaak pijnlijk is, is het losraken van de stengel erg pijnlijk. De pijn leidt onder andere ook tot een snelle verkorting van de mogelijke loopafstand en een gevoel van onzekerheid of instabiliteit bij het lopen. Bovendien kan de patiënt het gevoel hebben dat hij of zij de controle over de getroffene heeft verloren been.
Een ander teken van loskomen is een nieuw optredend verschil in been lengte. Echter, been verkorting is een teken dat pas in een vergevorderd stadium optreedt. Verdere tekenen van loslating kunnen worden vastgesteld tijdens een radiologisch onderzoek met beeldvormende technieken.
Bot is gedeeltelijk vernietigd. Tegelijkertijd vindt er echter nieuwe botvorming plaats. Door het loskomen van de heupprothese verandert de prothese ook van positie, verandert de positie van de schacht en beweegt het acetabulum in het gewricht.
Deze veranderingen kunnen net zo gemakkelijk worden gedetecteerd als schade aan het implantaat of de verankeringsmaterialen. Het loskomen van de heupprothese veroorzaakt pijn in de dij. In tegenstelling tot het losraken van de cup, dat zelden pijn veroorzaakt, veroorzaakt met name het losraken van de schacht hevige pijn in de dij.
De pijn in de dij bij het losmaken van de heupprothese is het vaak pijn bij het starten of onder belasting bij staan of lopen. De pijn van het bovenbeen kan echter ook uitstralen naar de lies, billen of kniegewricht van de aangedane zijde. Maar niet allemaal pijn in de dij kan worden toegeschreven aan het losraken van de heupprothese en de arts zal via een gesprek en onderzoek andere mogelijke differentiële diagnoses uitsluiten. De pijn in de dij kan bijvoorbeeld ook worden veroorzaakt door zenuwirritatie.
