Hoe transferrine in bloed te bepalen?
Sinds transferrine wordt normaal gesproken gevonden in de bloed transferrine waarde kan worden bepaald door een normale laboratoriumcontrole van het bloed. Dit doet u door een bloed monster door een ader met een naald en vervolgens een buisje vullen met ongeveer vijf milliliter bloed. Dit kan vervolgens naar het laboratorium worden gestuurd, waar verschillende waarden worden bepaald. In de meeste gevallen is het logisch om andere waarden te bepalen, die een rol spelen in ijzer metabolismeNaast transferrine.
Enerzijds moet men de hoeveelheid ijzer in het serum bepalen. Op deze manier kan men conclusies trekken over de transferrineverzadiging. De bepaling van de hemoglobine waarde, het aantal erytrocyten en de ferritine waarde kan ook nuttig zijn. Veel ziektebeelden vloeien voort uit het totaalbeeld hiervan bloed waarden.
- Hemoglobine
- ferritine
Evaluatie van transferrinewaarden
De evaluatie van de bepaling van transferrine is gebaseerd op de standaardwaarden. Een transferrine-waarde boven 400 mg / dl is dus een verhoogde transferrine-waarde. Vanaf een waarde onder 200 mg / dl wordt het transferrine verlaagd.
In verband met transferrineverzadiging (die tussen 20 en 50% moet liggen) kunnen er aanwijzingen zijn voor ijzertekort ziekten of ijzerstapelingsziekten met overmatige ijzerinname. Er zijn ook twee andere vormen van transferrine. Beta-2-transferrine kan bijvoorbeeld worden bepaald in cerebrospinale vloeistof en geeft bloedsporen aan, bijvoorbeeld uit een breuk van de basis van de schedel.
Een andere versie van transferrine (koolhydraatarm transferrine) kan een indicatie zijn voor chronisch alcoholisme. Er zijn tal van oorzaken voor een verlaagd transferrine gehalte. Afhankelijk van de onderliggende ziekte moet een uitgebreidere diagnostische procedure worden uitgevoerd als er een transferrine-tekort is.
In de meeste gevallen is de concentratie transferrine in het bloed gerelateerd aan ijzer, dus het geheel ijzer metabolisme route moet worden onderzocht. Er zijn veel onschadelijke oorzaken voor transferrine-deficiëntie. Als een anti-acuut fase-eiwit vermindert transferrine de ontsteking.
Een verminderde transferrine kan daarom worden veroorzaakt door verkoudheid, infecties of de griep. Auto-immuunziekten worden ook in verband gebracht met ontstekingen in het lichaam, waardoor ze het transferrine-gehalte kunnen verlagen. Als er veel erytrocyten (rode bloedcellen) worden vernietigd, ijzer komt vrij in het bloed.
Dit ijzer is gebonden door transferrine, daarom is meestal een hoge transferrineverzadiging merkbaar. Daarnaast vermindert het lichaam de aanmaak van transferrine waardoor nog meer ijzer niet wordt opgenomen. Oorzaken van lage transferrinewaarden die verduidelijking behoeven, zijn ziekten van de lever of ijzerstapelingsziekten.
Deze waarden drijven aanvankelijk de ferritine niveau en vervolgens leiden tot een lager transferrine niveau. Een release van ferritine wordt bijvoorbeeld veroorzaakt door schade aan lever cellen. De ferritine wordt opgeslagen in de lever cellen en ontsnapt in het bloed in geval van schade.
Dit wordt gevolgd door een reactieve verlaging van het transferrine. Er zijn veel redenen waarom de transferrine-waarde kan stijgen. In de meeste gevallen wordt een uitgesproken ijzertekort is de oorsprong van de verandering.
De reden hiervoor is meestal een te lage ijzerinname. Als reactie hierop verhoogt het lichaam de aanmaak van transferrine waardoor meer ijzer uit de darmen kan worden opgenomen en in het bloed kan worden gebonden. Als alternatief zijn een verhoogde ijzerbehoefte of bloedverlies en dus ook het verlies van ijzer de redenen voor de reactief verhoogde productie van transferrine.
Bij zwangere vrouwen, uithoudingsvermogen atleten en kinderen of adolescenten, ijzertekort kan ook te wijten zijn aan een verhoogde behoefte. Gedurende zwangerschapis vaak een drievoudig verhoogde ijzerconcentratie nodig, terwijl tijdens de periode van borstvoeding slechts twee keer zoveel ijzer nodig is. Uithoudingsvermogen atleten trainen hun lichaam om zuurstof bijzonder effectief te transporteren.
Doordat hiervoor veel ijzer nodig is, neemt de ijzerbehoefte bij deze sporters ook toe met toenemende training. Kinderen en adolescenten hebben meestal geen uitzonderlijk hoge ijzerbehoefte, maar tijdens perioden van sterke groei kunnen ze gedurende korte tijd plotseling een bijzonder grote hoeveelheid ijzer nodig hebben. Het verlies van ijzer gaat meestal gepaard met bloedverlies.
Bloedingen in het maagdarmkanaal zijn vaak de oorzaak, maar ook andere chronische bloedingen of plotseling zwaar bloedverlies bij ongevallen of grote operaties kunnen ijzerverlies veroorzaken. Het lichaam probeert dit te compenseren met verhoogde transferrinewaarden. Over het algemeen worden vrouwen vaker getroffen door hoge transferrinewaarden.
Dit komt door de fyiologische (natuurlijke) regelmatige menstruatie, waarbij ook niet te verwaarlozen hoeveelheden bloed en ijzer verloren gaan. Uithoudingsvermogen atleten trainen hun lichaam om zuurstof bijzonder effectief te transporteren. Omdat hiervoor veel ijzer nodig is, neemt de ijzerbehoefte ook toe naarmate de training van deze atleten toeneemt. Kinderen en adolescenten hebben doorgaans geen uitzonderlijk hoge ijzerbehoefte, maar tijdens periodes van sterke groei kunnen ze ineens een bijzonder grote behoefte aan ijzer hebben. hoeveelheid ijzer voor een korte tijd.
Het verlies van ijzer gaat meestal gepaard met bloedverlies. Bloedingen in het maagdarmkanaal zijn vaak de oorzaak, maar ook andere chronische bloedingen of plotseling zwaar bloedverlies bij ongevallen of grote operaties kunnen ijzerverlies veroorzaken. Het lichaam probeert dit te compenseren met verhoogde transferrinewaarden.
Over het algemeen worden vrouwen vaker getroffen door hoge transferrinewaarden. Dit komt door de fyiologische (natuurlijke) regelmatige menstruatie, waarbij ook niet te verwaarlozen hoeveelheden bloed en ijzer verloren gaan. Veranderingen in transferrinewaarden zouden over het algemeen therapeutische gevolgen moeten hebben.
Transferrine verandert meestal alleen als er een onbalans in is ijzer metabolisme voor een lange tijd. Veranderde transferrinewaarden zijn dus een indicatie van een ijzerprobleem dat het lichaam niet alleen kan reguleren. Aangenomen wordt dat verhoogde transferrinewaarden wijzen op een gebrek aan ijzer, dus de inname van ijzer is essentieel voor de therapie van verlaagd transferrine.
Dit kan vaak eenvoudig worden bereikt door de ijzeropname met voedsel te verhogen, door meer voedsel te eten zoals peulvruchten, vlees, havermout en noten. Als dit niet voldoende is, kunnen ijzertabletten over meerdere maanden worden gegeven. Het is vaak bijzonder nuttig om de vitamine extra onder controle te houden evenwicht, zoals sommige vitaminen spelen een belangrijke rol bij de opname van ijzer.
Een verlaagde transferrinewaarde is daarentegen vaak een teken dat het lichaam overbelast is met ijzer. In dit geval moet eerst een gedetailleerde diagnose worden gesteld, omdat de oorzaken niet altijd onschadelijk zijn. Veel van de onderliggende ziekten, zoals hemochromatose, zijn gemakkelijk te behandelen in de vroege stadia.
Als ze echter te laat worden ontdekt, kan permanente orgaanschade optreden. Vaak is het bijzonder nuttig om de vitamine extra onder controle te houden evenwicht, zoals sommige vitaminen spelen een belangrijke rol bij de opname van ijzer. Een verlaagde transferrinewaarde is daarentegen vaak een teken dat het lichaam overbelast is met ijzer.
In dit geval moet eerst een gedetailleerde diagnose worden gesteld, omdat de oorzaken niet altijd onschadelijk zijn. Veel van de onderliggende ziekten, zoals hemochromatose, zijn gemakkelijk te behandelen in de vroege stadia. Als ze echter te laat worden ontdekt, kan permanente orgaanschade optreden.
Alle artikelen in deze serie:
