Hoe lang duurt de MRI van een elleboog?
Een MRI van de elleboog duurt ongeveer 20-40 minuten. Gedurende deze tijd moet de patiënt zo stil mogelijk in de buis liggen en bij voorkeur niet bewegen (ademhaling bewegingen zijn uiteraard uitgesloten). Aangezien sommige patiënten nerveus worden door de smalheid van de buis (claustrofobie), is het belangrijk om de radioloog altijd op de hoogte te stellen als zich problemen voordoen zoals kortademigheid of paniek.
In dergelijke gevallen kan de patiënt ook een licht kalmerend middel krijgen om te voorkomen dat de paniekclaustrofobie uitbreekt. Veel patiënten krijgen ook een koptelefoon met ontspannende muziek op hun oren om de geluiden van de MRI te maskeren. Daarom moet u, zelfs als u een piep of zacht gehamer hoort, niet onrustig zijn, want deze geluiden worden veroorzaakt door het MRI-apparaat en zijn volkomen normaal. Als u een uitgesproken claustrofobie heeft, vindt u hier oplossingen: MRI voor claustrofobie Omdat de arm tijdens een MRI-onderzoek van de elleboog naar boven wordt gestrekt, is het mogelijk dat de arm tijdens het onderzoek in slaap valt of dat de houding oncomfortabel wordt voor de patient. Bij twijfel moet de radioloog worden geïnformeerd en moet eraan worden herinnerd dat het onderzoek niet te lang duurt en dat het ondanks het ongemak voor de diagnose erg belangrijk is dat de patiënt de arm zo stil mogelijk houdt, anders kan de arm worden wazig en artefacten kunnen optreden, waardoor het onmogelijk is om de MRI van de elleboog nauwkeurig te evalueren.
Wat kan worden beoordeeld?
Deze ontsteking in tennis elleboog wordt veroorzaakt door overbelasting van de spier pezen in het gebied van de elleboog en komt vooral vaak voor in tennis spelers vanwege hun armpositie. De ontsteking wordt veroorzaakt door het feit dat de overbelasting van de strekspieren van de onderarm veroorzaakt het origineel pezen keer op keer een beetje scheuren en dan ontstoken raken door de constante mechanische belasting. Dit ontstekingsproces van tennis elleboog is erg pijnlijk voor de patiënt.
Met behulp van een MRI van de elleboog, tennis elleboog kan gemakkelijk worden gediagnosticeerd omdat zowel de ontsteking als de defecte pees gemakkelijk kunnen worden geïdentificeerd. Een MRI van tennis elleboog is eerder de uitzondering in de diagnose. Als echter een gedeeltelijke scheur (peesscheur) van de gemeenschappelijke strekpees op de elleboog wordt vermoed, is de MRI superieur aan de ultrageluid onderzoek, vooral wat betreft de omvang en kwaliteit van de beelden.
Alle artikelen in deze serie:
