Hoe Argatroban werkt
Argatroban interfereert met de bloedstolling door het betrokken enzym, trombine, te remmen – het actieve ingrediënt is daarom een directe trombineremmer.
Trombine wordt normaal gesproken geactiveerd door enzymen die zelf zijn geactiveerd door vasculaire schade of vreemde voorwerpen in de bloedbaan. Vervolgens zet het fibrinogeen op de aangetaste plek om in fibrine – de ‘lijm’ die het resulterende bloedstolsel bij elkaar houdt.
Door trombine te remmen, verstoort Argatroban dit proces. Het wordt echter alleen gebruikt bij patiënten die eerder een zogenaamde door heparine geïnduceerde trombocytopenie (HIT) type II hebben gehad. Dit is een vorm van tekort aan bloedplaatjes die kan ontstaan als een gevaarlijke bijwerking van de behandeling met het antistollingsmiddel heparine.
De bloedstolling wordt bij de getroffenen niet geremd, maar paradoxaal genoeg verhoogd. Deze patiënten mogen daarom in geen geval meer heparine krijgen, omdat er anders talrijke bloedstolsels in de bloedbaan kunnen ontstaan die de bloedvaten kunnen verstoppen. In plaats daarvan wordt Argatroban gebruikt om de antistolling in stand te houden.
Absorptie, afbraak en uitscheiding
Wanneer wordt Argatroban gebruikt?
Argatroban wordt gebruikt bij volwassen patiënten met door heparine geïnduceerde trombocytopenie (HIT) wanneer zij antistollingstherapie nodig hebben.
De duur van de behandeling mag niet langer zijn dan twee weken. In individuele gevallen kan de therapie onder medisch toezicht gedurende een langere periode worden gegeven.
Hoe wordt Argatroban gebruikt?
Het antistollingsmiddel Argatroban is alleen in de handel verkrijgbaar als concentraat voor de bereiding van een infusieoplossing. Dit concentraat wordt door de arts verdund en vervolgens toegediend via een infuus of spuitpomp. De toegediende hoeveelheid actief ingrediënt is afhankelijk van het gewicht en de gezondheidstoestand van de patiënt.
Tijdens de behandeling moeten de stollingswaarden nauwlettend worden gecontroleerd.
Wat zijn de bijwerkingen van Argatroban?
Eén op de tien tot honderd mensen die met Argatroban worden behandeld, krijgt last van bijwerkingen in de vorm van bloedarmoede, bloedingen, bloedstolsels in de diepe aderen, misselijkheid en purpura (veel bloedingen ter grootte van een speldenknop onder de huid).
Bovendien kunnen zich af en toe bijwerkingen voordoen, waaronder infecties, verlies van eetlust, lage natrium- en bloedsuikerspiegels, hoofdpijn, duizeligheid, verminderd gezichtsvermogen en spraak, gevoelloosheid, hoge of lage bloeddruk, hartkloppingen en andere hartproblemen.
Waar moet rekening mee worden gehouden bij het gebruik van Argatroban?
Contra-indicaties
Argatroban mag niet worden gebruikt bij:
- overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor één van de andere bestanddelen van het geneesmiddel
- ongecontroleerde bloeding
- ernstige leverfunctiestoornis
Interacties met andere geneesmiddelen
Als Argatroban gelijktijdig met andere anticoagulantia wordt gegeven (zoals ASA/acetylsalicylzuur, clopidogrel, fenprocoumon, warfarine, dabigatran), kan het risico op bloedingen toenemen. Dit geldt ook voor het gebruik van ASA als pijnstiller, ibuprofen en diclofenac (andere pijnstillers).
De infusiepreparaten die de werkzame stof argatroban bevatten, bevatten ethanol (drinkbare alcohol) om de oplosbaarheid te verbeteren. Ze vormen dus een mogelijk gezondheidsrisico voor leverpatiënten, alcoholisten, epileptici en patiënten met bepaalde hersenziekten. Ook kunnen interacties met metronidazol (antibioticum) en disulfiram (medicijn tegen alcoholverslaving) niet worden uitgesloten.
Leeftijdsbeperking
Gegevens over het gebruik van Argatroban bij kinderen en adolescenten jonger dan 18 jaar zijn beperkt. Er kunnen geen aanbevelingen worden gedaan met betrekking tot de dosering.
Zwangerschap en borstvoeding
Het is niet bekend of argatroban in de moedermelk terechtkomt. Uit dieronderzoek bij knaagdieren met radioactief gelabeld argatroban is accumulatie in de moedermelk gebleken. Om veiligheidsredenen wordt het gebruik bij moeders die borstvoeding geven daarom niet aanbevolen. Indien nodig moet de borstvoeding worden onderbroken voor de duur van de behandeling.
Hoe kunt u geneesmiddelen verkrijgen die Argatroban bevatten?
Argatroban is alleen op recept verkrijgbaar in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland, maar wordt niet op recept voorgeschreven omdat het in een intramurale setting onder toezicht van een arts moet worden gebruikt.
Hoe lang is Argatroban bekend?
Het antistollingsmiddel Argatroban werd in 1990 voor het eerst goedgekeurd in Japan. Tien jaar later kreeg het medicijn goedkeuring in de Verenigde Staten voor de behandeling van bloedstolsels bij patiënten met HIT.
In 2002 werd de goedkeuring uitgebreid tot patiënten die eerder HIT hadden gehad of daar risico op liepen. Het eerste product dat in Duitsland en Oostenrijk verkrijgbaar was met de werkzame stof argatroban, werd in 2010 goedgekeurd. In 2014 volgde goedkeuring in Zwitserland.