Heupartrose: oefeningen voor het probleemgebied evenwicht | Behandeling van heupartrose vanuit een fysiotherapeutisch perspectief

Heupartrose: oefeningen voor het probleemgebied van evenwicht

Zelfs zonder last te hebben van heup artrose, het vermogen om te onderhouden evenwicht verslechtert vanaf het 4e levensdecennium als er geen trainingsprikkels worden gegeven. Vanwege degeneratieve heup artrose, niet alleen kracht en mobiliteit lijden, maar ook coördinatie (optimale interactie van de spieren die betrokken zijn bij gewrichtsbeweging) en evenwichtsregulatie. De aanpassingsreactie van het spierstelsel op spontane verschuivingen in het zwaartepunt, vallen, angst en bescherming verslechtert. Intensief evenwicht opleiding/proprioceptie training (voelsprieten in spieren, kapsels, ligamenten voor neuromusculaire controle), vooral van de diepe spieren nabij de gewrichten in de heup gewricht en lumbale wervelkolom, voltooi de kracht- en functionele training voor heup artrose. Informatie over de regulering van evenwicht en voorbeelden van oefeningen voor balanstraining en valpreventie zijn te vinden onder Falling in Old Age.

Heupartrose: probleemgebied Handicap in het dagelijks leven en tijdens het lopen

  • Beperking in het beroeps- en gezinsleven of in vrijetijdsactiviteiten
  • Problemen bij het lopen van langere afstanden
  • Moeite met buigen, knielen, traplopen, persoonlijke hygiëne, vooral voetverzorging, aankleden
  • Veranderingen in het looppatroon: grotere spoorbreedte
  • Holle rug ”vanwege de beperkte heupextensie
  • Helling van het bekken en de thorax naar de zijkant van het steunbeen (het been dat op de grond staat), er ontstaat een zogenaamd zacht hinken
  • Zinken van het bekken aan de kant van het vrije been (het been dat in de lucht is)
  • Stapverkorting van het gezonde been door de pijnlijke belastingsfase van het aangedane been

De fysiotherapeut analyseert het gangpatroon van de patiënt en kan aan de hand van deze informatie bepalen welke doelen voor de patiënt haalbaar zijn en welke oefeningen zinvol zijn. Daarbij moet hij rekening houden met de leeftijd van de patiënt, individuele structurele functionele beperkingen en persoonlijkheidsstructuur. Afhankelijk van de mate van schade aan de heup gewrichtkan een hobbelende mechanisme zeker weer worden overwonnen door de mobiliteit te verbeteren, pijn opluchting, spier voorwaarde en coördinatie (optimale interactie van de spieren).

Een patiënt kan een onomkeerbare handicap tijdens het lopen het beste accepteren als er geen valse hoop wordt gewekt en de patiënt niet te zwaar wordt belast met de oefeningen en eisen. De gangschool omvat oefeningen om gewichtsoverdracht te trainen bij staan ​​en lopen, nadruk op heupextensie bij rechtop lopen, traplopen en de gangschool bij lopen AIDS. Algemene aanbevelingen voor wandelen in het dagelijks leven:

  • Zacht schoeisel, lage hakken, gebufferde zolen en eventueel klittenbandsluitingen voor ernstig beperkte heupflexie worden aanbevolen. - Instructies voor het gebruik van alledaags AIDS, bijv. schoen- of koushaken
  • Gebruik loophulpmiddelen zoals wandelstokken, krukken of looprekken niet te laat, anders veroorzaakt het asymmetrische lopen rugpijn
  • Vermijden van lange wandelingen met ongewone belasting (bijv. Klimmen), lange stadswandelingen, joggen
  • Lange afstanden beter fietsen