Gewichtsverlies
Een typisch symptoom van hyperthyreoïdie is gewichtsverlies. Gewichtstoename is echter het klassieke symptoom van hypothyreoïdie. De oorzaak van gewichtsverlies is de verhoogde afgifte van de schildklier hormonen, die de basale stofwisseling van het lichaam versnellen. Dit bevordert de afbraak van de eigen vet- en suikerreserves van het lichaam om de organen van meer energie te voorzien. Het resultaat kan worden verhoogd bloed suikerniveau. De vet- en suikerreserves worden echter niet alleen verminderd, maar tegelijkertijd ook calcium wordt ook vrijgegeven uit de botten (met als resultaat osteoporose) en de opbouw van eiwitten, bijvoorbeeld in de spieren, wordt geremd.
Frequentie
Vrouwen hebben vijf keer meer kans dan mannen om hieraan te lijden hyperthyreoïdie. 2% van alle vrouwen ontwikkelt zich klinisch zichtbaar hyperthyreoïdie in hun leven.
Oorzaak oprichting
Er kunnen drie vormen van hyperthyreoïdie worden onderscheiden: 1) Ziekte van Graves Bij de ziekte van Graves zijn er autoantilichamen tegen de receptor voor het schildklierstimulerend hormoon TSH (Thyroïden stimulerend hormoon), dwz de immuunsysteem reageert tegen lichaamseigen structuren (= auto-immuunziekte). De TSH receptoren brengen de stimulus van de centrale over zenuwstelsel aan de schildklier om de hormonen T3 en T4 en laat ze vrij in de bloedbaan. De receptor antilichamen veroorzaken een continue stimulatie van de schildklier zodat de overeenkomstige hormonen worden in overmaat geproduceerd. Ziekte van Graves wordt gekenmerkt door hyperthyreoïdie met een vergrote schildklier en zwelling van het orgel, een toename van hart- snelheid, orbitopathie, dwz oogbetrokkenheid, en dermopathie (huidziekte). Deze typische triade van symptomen (hyperthyreoïdie met zijn gevolgen, oog- en huidbetrokkenheid) in Ziekte van Graves heet de Merseburger Triade.
Zwangerschap
De belangrijkste voorwaarde voor een gezonde ontwikkeling van een ongeboren kind is een gezonde moeder. Vooral tijdens de eerste weken en maanden van zwangerschap een goede schildklierfunctie van de moeder is belangrijk. Gedurende deze tijd leiden overactieve schildklieren bij de moeder vaak tot vroeggeboorte of zelfs doodgeboorte.
Vooral patiënten met de ziekte van Graves worden afgeraden zwangerschap. Enerzijds wordt het aantal vroege abortussen significant verhoogd door thyreostatische therapie, anderzijds de antilichamen verantwoordelijk voor het ziektepatroon worden overgedragen aan de foetus in de placenta en kan het tijdens de eerste levensjaren of zelfs levenslang beschadigen. Wat betreft overmatige schildklierniveaus en zwangerschap, moet ook worden vermeld dat zwangerschap kan leiden tot normale veranderingen in de schildklierfunctie.
Omdat de schildklier van de moeder nu ook het kind moet voeden, is er een verhoogde behoefte aan jodium. De moeder moet minimaal 200 μg opnemen jodium per dag bij het eten gedurende deze tijd. Tegelijkertijd kan de schildklier in deze periode licht groeien. Een kleine afwijking van de schildklierwaarden is niet ongebruikelijk tijdens de zwangerschap. Een buitensporige toename van de grootte van de schildklier of een significante verandering in de waarden moet echter verder worden opgehelderd, aangezien een voorheen irrelevante schildklierdisfunctie ernstiger kan worden en zich tijdens de zwangerschap kan manifesteren.
