Genioglossus-spier: structuur, functie en ziekten

De genioglossus-spier is de kintong spier en zijn functie is om de tong naar voren of naar buiten te strekken. Het neemt deel aan zuigen, kauwen, slikken en spreken. De genioglossus-spier houdt ook de tong in de mondholte en voorkomt dat het voor de luchtpijp glijdt.

Wat is de genioglossus-spier?

Omdat de kintong spier, de genioglossus spier strekt zich uit van de onderkaak naar de tong. Het vormt een externe tongspier; deze groep onderscheidt zich door het feit dat ze hechten aan of hun oorsprong vinden in de tong. Daarentegen verwijst anatomie naar die spieren die op of in de tong liggen als interne tongspieren. De tong heeft tal van functies: Bij het kauwen duwt het voedsel uit het midden van de mondholte naar de zijkanten, waar de tanden zich bevinden. Het voert dan het voedselpulp naar de keelholte, waar de keelspieren het voedsel verder naar de slokdarm duwen. Ondertussen sluiten andere spieren de luchtwegen af ​​en zorgen ervoor dat voedsel en vloeistoffen de luchtwegen binnendringen maag​ Daarnaast speelt de tong een belangrijke rol bij het articuleren van klanken en dus bij het spreken en zingen. Mensen leven van nature in groepen en zijn daarom afhankelijk van communicatie. Sommige experts gaan er zelfs van uit dat de communicatieve vaardigheden van mensen de sleutel zijn tot hun biologische en technologische evolutie. De hersenen regelt de complexe interactie van de verschillende tongspieren.

Anatomie en structuur

De gepaarde genioglossus-spier vindt zijn oorsprong in de spina mentalis van de onderkaak (onderkaak). Daar bevinden zich twee projecties van verschillende grootte: de spina mentalis inferieur en de spina mentalis superieur. Dit laatste dient als de oorsprong van de genioglossus-spier. Van de onderkaak, de dwarsgestreepte spier strekt zich uit naar de tong en spreidt zich uit als een waaier. Het inbrengen ervan is verdeeld over de tong: sommige vezels hechten zich vast in het gebied van de linguale aponeurose (aponeurosis linguae), een laag van bindweefsel​ Andere vezels van de kin-tongspier maken gebruik van het tongbeen (Os hyoideum) als bevestiging. De bovenste hyoid-spieren (suprahyoid-spieren) en enkele onderste hyoid-spieren (infrahyoid-spieren) eindigen daar ook. In tegenstelling tot deze zijn de mediale faryngeus (constrictor pharyngeus medius) spier, de chondroglossus-spier en de hyoglossus-spier afkomstig van het tongbeen. De resterende vezels van de genioglossus-spier hechten zich aan de strotklep, waarmee het strottehoofd tijdens het inslikken en beschermt tegen het binnendringen van vocht en voedselpulp. Anatomie classificeert de genioglossus-spier als een van de externe tongspieren. De hypoglossale zenuw ("hypoglossale zenuw"), die overeenkomt met de twaalfde hersenzenuw, is verantwoordelijk voor de zenuwtoevoer van de waaiervormige skeletspier.

Functie en taken

De genioglossus-spier heeft de taak de tong naar voren te trekken of uit te steken. Bovendien trekt het de tong naar beneden. Beide bewegingen nemen deel aan verschillende processen. Bij het zuigen, kauwen en slikken speelt de genioglossus-spier een ondersteunende rol. Tijdens het kauwen en na het slikken corrigeert de genioglossus-spier de positie van de tong en houdt deze, samen met andere tongspieren, in het midden van de tong. mond​ Op deze manier voorkomt de kin-tongspier dat de tong naar achteren in de keelholte glijdt en over de luchtpijp en de slokdarm ligt. In dat geval zou de getroffen persoon niet kunnen ademen. De hersenen regelt het slikken en zorgt ervoor dat alle spieren naar binnen werken coördinatie met elkaar. In het midden zenuwstelsel, het slikcentrum vormt geen anatomisch definieerbare structuur; in plaats daarvan is het een functionele eenheid die is verdeeld over verschillende delen van de hersenen​ De meeste hersengebieden die relevant zijn voor slikken, bevinden zich in de hersenstam​ De genioglossus-spier neemt ook deel aan de vorming van geluiden en dus aan de spraakproductie. Tonggeluiden vertegenwoordigen een speciale categorie geluiden waarvan de articulatie afhangt van de spierstructuur in de mond​ Tonggeluiden worden ook wel linguïsten genoemd en bestaan ​​uit de tong-R, S, Sh en Z.

Ziekten

Wanneer een gezond persoon slaapt en in rust wakker is, is de genioglossus-spier niet volledig ontspannen, maar voorkomt hij dat de tong de luchtpijp bedekt. Medische professionals noemen dit obstructie van de luchtweg wanneer deze geblokkeerd is, maar onder bepaalde omstandigheden kan de kin-tongspier deze taak niet meer uitvoeren - bijvoorbeeld bij bewusteloosheid of tijdens een epileptische aanval​ Om deze reden plaatsen eerstehulpverleners bewusteloze personen in de herstelpositie. In deze positie trekt de zwaartekracht de tong iets naar voren in plaats van naar achteren in de keel. Epileptische aanvallen gaan ook vaak gepaard met zichtbare spieren contracties​ Als de genioglossus-spier tijdens het proces onbedoeld de tong naar voren strekt, bestaat het risico dat de getroffen persoon zichzelf bijt. De genioglossus-spier ontvangt zijn zenuwsignalen van de hypoglossale zenuw. Hypoglossale verlamming treft daarom meestal ook de kin-tongspier. Een kenmerkend symptoom van hypoglossale zenuwverlamming wordt gezien wanneer de tong naar één kant hangt bij het uitsteken. Het symptoom kan bijvoorbeeld verschijnen na een beroerte waarbij een verstoring van de bloedsomloop de toevoer van zuurstof naar de hersenen. Zonder zuurstof van arterieel bloed, zenuwcellen sterven af ​​en de resulterende schade kan onomkeerbaar zijn. Verlamming van de hypoglossale zenuw is echter niet altijd te wijten aan een beroerte​ Wanneer de genioglossus-spier slap wordt door zenuwverlamming, zijn slik- en spraakproblemen mogelijk.