Gebroken kuitbeen

Synoniemen

Fibulakop, fibulakop, uitwendige enkel, laterale malleolus, caputfibulae Medisch: Fibula

Definitie

In de geneeskunde, a breuk van de fibula wordt een fibulafractuur genoemd. De fibula breuk kan gesloten of open zijn. In het geval van een open fibula breuksteken de gebroken botdelen door de huid naar buiten.

Naast het scheenbeen is de fibula een van de twee prominente botten van de lagere been. Een geïsoleerde fibulafractuur is zeldzaam, meestal in combinatie met andere fracturen of stoornissen van het bovenste deel enkel gewricht (OSG). Dit komt door het feit dat het onderste deel van de fibula, samen met het distale deel van het scheenbeen en de trochlea tali (een gewrichtsrol aan de bovenzijde van de enkel (corpus tali)), vormen het bovenste enkelgewricht (Articulatio talocruralis). Het distale deel van de fibula wordt het meest aangetast (uitwendige enkelfractuur), waarbij het onderste distale uiteinde van de fibula is gebroken.

Buitenste enkelfractuur en syndesmosescheur

De meest voorkomende "ziekte" van de fibula is de uitwendige enkelfractuur, die is geclassificeerd als Weber A, B of C, afhankelijk van de hoogte van de fractuur voor syndesmose. De fibula wordt het vaakst gebroken tijdens het sporten. In zeldzame gevallen is de nauwe vezelige verbinding tussen het scheenbeen en kuitbeen in de enkel gewrichtsgebied (syndesmose) kan breken. In de meeste gevallen moeten dergelijke verwondingen operatief worden geïmmobiliseerd om permanente stabiliteit van de enkelgewricht.

Oorzaken

De oorzaak van fibulafracturen, in combinatie met blessures aan het bovenste enkelgewricht, is meestal een botte externe kracht die op de onderste wordt uitgeoefend been. De fibulafractuur wordt meestal veroorzaakt door indirecte kracht, in combinatie met een breuk van de buitenste enkel en lager been. Dergelijke stompe externe kracht komt vooral veel voor bij het beoefenen van "dynamische sporten" met snelle roterende bewegingen, zoals voetbal. Naast deze 'dynamische sporten' zijn er echter verkeersongevallen, arbeidsongevallen, enkeldraaiingen, sterke rotatiebewegingen in het gebied van het bovenste enkelgewricht, evenals dislocatie of subluxatie van het enkelbot (talus), worden ook overwogen voor dergelijke verwondingen van de fibula en het bovenste enkelgewricht.