Fijnafstemming van de tunica serosa
Aangezien de tunica serosa de basisstructuur is van elke sereuze grot, is het nuttig om de structuur ervan in meer detail te beschrijven. Zoals hierboven vermeld, bestaat het uit 2 lagen: Serosa epitheel (lamina epithelialis) Enkellaagse celstructuur, die voornamelijk bestaat uit plat mesothelium, een bindweefsel gevormd tijdens de embryonale periode, serosa bindweefsel (lamina propria) Het bestaat uit een netwerk van bloed en weefselvocht schepen Hoe worden deze belangrijke sereuze huiden van bloed voorzien? Net als bij organen, de (kleine) bloedvaten en zenuwen in het bindweefsel trekken de sereuze membranen aan.
De locatie van deze structuren is dus "submesotheliaal". Een ander interessant aspect is de toevoer van zenuwweefsel naar het viscerale of pariëtale "blad". Het viscerale "blad" wordt beschouwd als ongevoelig voor pijn, terwijl het tegenovergestelde geldt voor het pariëtale "blad", dat erg gevoelig is voor pijn.
De zenuwtoevoer van het pariëtale riep wordt overgenomen door de phrenic zenuw, die ook de diafragma. De hartzakje wordt ook geleverd door de phrenic zenuw. Bovendien worden delen van de nervus vagus gebruikt. Het pariëtale "blad" van de peritoneale holte wordt ook geleverd door de phrenic zenuw, maar uit een ander segment.
- Serosa-epitheel (Lamina epithelialis)
- Serosaal bindweefsel (Lamina propria)
Opkomst van sereuze grotten
Allemaal beschreven lichaamsopeningen ontwikkelen zich vanuit een uniforme lichaamsholte, de zogenaamde Zolomhöhle. Door de longen, nieren, hart-, enz. vanuit deze ruimte tegen het einde van de derde embryonale week ontwikkelen zich de pleurale, peritoneale en pericardiale holtes. De progressieve ontwikkeling van de diafragma creëert de anatomische grensstructuur, die leidt tot de scheiding van de peritoneale holte van de borstholte. De verbinding van de pleuraholte met de pericardholte wordt ook een sereuze holte door de versmelting van de twee "pleuropericardiale plooien".
Bloeden in lichaamsholten
Er kan een bloeding optreden lichaamsopeningen, zoals de borst of buikholte, vanwege verschillende oorzaken. Een mogelijke oorzaak kan een traumatische ervaring zijn, zoals een verkeersongeval. Een sterke impact kan letsel veroorzaken interne organen, die vervolgens bloeden in de corresponderende lichaamsholte.
Bloeden in een lichaamsholte vertoont vaak typische symptomen, zoals falen van de bloedsomloop, hartkloppingen of bewustzijnsstoornissen. De inwendige bloeding wordt behandeld door een chirurgische ingreep om het bloeden te stoppen. Daarnaast worden de acute symptomen, zoals circulatiestoornissen door medicatie, behandeld. Bij inwendige bloedingen is het belangrijk dat de patiënt zo snel mogelijk wordt behandeld, anders kan de bloed verlies wordt te groot. In dit geval bestaat het risico van volledige instorting van de bloedsomloop, wat kan leiden tot de dood als het niet wordt behandeld.
Alle artikelen in deze serie:
