Synoniemen
Potentiestoornis, impotentie, medisch: Erectiestoornissen (ED) Medicamenteuze therapie: De medicamenteuze behandeling van erectiestoornissen wordt (via de orale route) in tabletvorm toegediend. De stoffen die hier worden gebruikt zijn fosfodiësterase-5-remmers (PDE-5-remmers) met als werkzame stof de namen Sildenafil (waarschijnlijk het best bekend onder de naam Viagra) en de verdere ontwikkelingen daarvan Vardenafil (Levitra) en Tardalafil (Cialis). Ze hebben een specifiek vaatverwijdend effect op de penis en maken daarmee een verbetering mogelijk bloed stroom en dus erectie in gevallen van vasculaire erectiele dysfunctie, op voorwaarde dat zowel het erectiele weefsel als de zenuwbanen functioneel zijn en er geen geïsoleerde psychologische oorzaak is.
De individueel benodigde dosis kan empirisch worden bepaald en kan in de loop van erectiele dysfunctie therapie. De positieve effecten zijn zowel zichtbaar in de verbetering van de kwaliteit als in de duur van de erectie, maar een voorheen onmogelijke erectie kan niet worden hersteld. De tabletten moeten gemiddeld een half uur vóór de geslachtsgemeenschap worden ingenomen, wat natuurlijk een deel van de spontaniteit wegneemt.
Afhankelijk van de voorbereiding varieert de duur van het effect van 4 uur (Viagra, Levitra) tot 36 uur (Cialis). De nieuwste therapeutische bevindingen tonen zelfs aan dat langdurige therapie met laaggedoseerde PDE-5-remmers, elke dag of om de dag ingenomen, een langdurige verbetering van vasculaire voorwaarde. Zo kon in sommige gevallen vasculaire impotentie worden genezen en konden patiënten na enige tijd zonder medicatie een zelfstandige erectie krijgen.
Mogelijke bijwerkingen van de medicijnen kunnen zijn: hoofdpijn, indigestie, blozen, benauwd neus- en duizeligheid. Met betrekking tot de ongewenste bijwerkingen is er een verlaging van de frequentie vergeleken met sildenafil en tardalafil of vardenafil. Deze geneesmiddelen mogen echter niet worden gebruikt als nitraat- of molsidomine-bevattende geneesmiddelen zoals nitroglycerine spray worden tegelijkertijd ingenomen, omdat er een risico bestaat op een levensbedreigende druppel bloed druk.
PDE-5-remmers mogen ook niet worden gebruikt bij ziekten die lichamelijke inspanning verhinderen, zoals ernstige hart- mislukking. Indien nodig kan orale medicamenteuze therapie worden gecombineerd met andere opties als er andere oorzaken van impotentie zijn. Cavernous body auto-injectie therapie (SKAT): De SKAT-techniek, die is gebruikt om erectiestoornissen te diagnosticeren, kan ook worden gebruikt om erectiestoornissen te behandelen.
De man injecteert een stof die de bloed schepen in het erectiele weefsel, waar het lokaal de diameter van de slagaders vergroot en zo de bloedstroom en erectie verbetert. De stoffen die hier worden gebruikt, zijn dezelfde als in de SKAT-test: de eerste keuze is prostaglandine (PGE1), alprostadil genaamd; als er geen reactie is, de opium alkaloïde papaverine of de alfa-receptorblokker fentolamine kunnen ook worden gebruikt. Deze vorm van therapie wordt geprobeerd bij mannen die niet voldoende reageren op de tabletten of die contra-indicaties hebben voor de actieve ingrediënten.
Het slagingspercentage van de SKAT-techniek is 94% bij correct gebruik. De nadelen van deze vorm van therapie zijn de mogelijk pijnlijke injectie, die kan worden vermeden door langzame injectie van de stof, en het risico op langdurige erectie (priapisme) (ongeveer 1%) of hematoom formatie (ca.
8%). Hormoontherapie: als de erectiestoornis het gevolg is van een hormoontekort, kan dit worden verholpen door substitutie. Als hypogonadisme bestaat, testosteron wordt beheerd.
Indien de testosteron tekort is te wijten aan een overmatige prolactine niveau dat onderdrukt testosteron productie, wordt dit behandeld door de dopamine agonist Cabergolin. Hoewel de effecten op de erectiele functie op zich vrij klein zijn, kan het verlies van libido dat met de aandoening gepaard gaat aanzienlijk worden verminderd. Er is dus een indirecte verbetering van de potentie, aangezien de seksuele stimulatie en de psychogene component worden verbeterd, wat in combinatie met farmacologische therapie tot goede resultaten leidt.
Chirurgische therapie: Als er een enige veneuze insufficiëntie in de penis is, wordt de extra bestaand of overdreven verwijd schepen kan operatief worden geligeerd (voorkomen). Dit zorgt ervoor dat het bloed dat in het erectiele weefsel stroomt daar beter kan worden vastgehouden, wat de kwaliteit en duur van de erectie verhoogt. Het slagingspercentage is aanvankelijk 70%, maar kan op lange termijn niet goed worden volgehouden. Niettemin wordt deze maatregel in geschikte gevallen zeker als een therapeutische optie beschouwd.
Zelfs een puur arteriële erectiestoornis kan operatief worden behandeld door de versmalde voeding opnieuw te verwijden schepen. Als de onderliggende ziekte, zoals suikerziekte mellitus, niet wordt behandeld, is het slagingspercentage erg laag. De resultaten op lange termijn zijn ook vrij matig.
Technisch AIDS: Een mogelijkheid om technische assistentie te verlenen voor een betere erectiele functie is het gebruik van een penisimplantaat. Dit kan de laatste optie zijn om een ernstige erectiestoornis te behandelen die niet reageert op medicatie of andere therapieën of die wordt veroorzaakt door beschadigd erectiel weefsel. Deze methode kan ook worden aangegeven in gevallen van zenuwschade.
Er zijn drie varianten van het implantaat: een starre uit één stuk (het bestaat uit slechts één cilinder), een tweedelige hydraulische (het bevat een pomp naast twee met elkaar verbonden cilinders) en een driedelige hydraulische één (het bestaat uit een erectiel weefselimplantaat, een pomp en een reservoir). De uroloog brengt de cilinders in de holle lichamen in een chirurgische ingreep, die vervolgens worden bewaard. In de tweedelige versie wordt de pomp geïmplanteerd in een van de twee scrotumzakken.
Indien de driedelige variant wordt toegepast, wordt achter de buikspieren in de onderbuik. Als de patiënt nu de pomp aandrijft het scrotum door er meerdere keren in te knijpen, wordt steriele zoutoplossing uit het onderste uiteinde van de cilinders (tweedelig implantaat) of uit het reservoir (driedelig implantaat) in de cilinders gepompt, waardoor een erectie ontstaat die van buitenaf fysiologisch lijkt. Door de pomp enkele seconden in te drukken, stroomt de oplossing terug in het reservoir en ontspant de penis.
In de starre versie hebben de cilinders altijd dezelfde sterkte en maat, maar kunnen ze flexibel worden gebogen. Dit betekent dat de penis rechtop kan worden gezet voor geslachtsgemeenschap, maar in zijn normale toestand nog steeds net zo groot en stijf is als ten tijde van de gereproduceerde erectie. Het voordeel van deze variant is de relatief kleine procedure en de lagere kosten.
Anders is de meerdelige versie, die flexibeler en meer in harmonie met de natuur is, geschikter. Het vermogen om een orgasme te krijgen en te ejaculeren mag niet worden beïnvloed door deze procedure, maar kan er tijdelijk door worden aangetast. De implantaten gaan een leven lang mee, mits ze niet geïnfecteerd of beschadigd zijn.
Een ander technisch hulpmiddel dat extern wordt gebruikt, is de vacuümpomp, ook wel gewoon penispomp genoemd. De plastic cilinder wordt over de slappe penis geplaatst en aan de basis verzegeld, waarna er door meerdere keren pompen een vacuüm wordt gecreëerd, wat een passieve toestroom van bloed in de penis en dus een erectie veroorzaakt. Dit wordt onderhouden door middel van een rubberen ring die om de basis van de penisschacht wordt geplaatst.
Er bestaat echter een risico op een pijnlijke erectie of zelfs op ejaculatieproblemen. Bovendien is de toepassing in vergelijking met andere therapiemogelijkheden nogal onaangenaam en enigszins moeilijk, wat leidt tot een lage acceptatie door de getroffenen. Het effect van de vacuümpomp kan echter worden verbeterd door aanvullende medicatie te nemen.
Seksuele therapie /psychotherapie: Aangezien een hoog percentage erectiestoornissen wordt veroorzaakt door psychologische factoren en organische oorzaken als gevolg van emotionele stress meestal een psychologische component hebben, is psychotherapie of sekstherapie in dergelijke gevallen geïndiceerd. Dit kan individueel of samen met de partner worden gedaan en heeft tot doel de veelal onbewuste psychologische oorzaken van impotentie aan het licht te brengen en te behandelen. Een voordeel is de mogelijkheid om de oorzaak van het probleem aan te pakken, maar deze mogelijkheid wordt slechts door enkele getroffenen opgepakt, omdat erectiestoornissen tegenwoordig nog steeds een taboeonderwerp is en het voor een man niet gemakkelijk is om daarin open te staan voor iemand. respect.
