Epidemiologie
Verder niet ingedaald testikels, die vaak voorkomen tijdens jeugd, spelen de op een na grootste rol in de ontwikkeling van zaadbalkanker. Het verhoogt het risico op het krijgen van een kwaadaardige tumor aan dezelfde zijde met een factor 4 tot 8, terwijl bij 5-10% van de mannen met niet-ingedaalde testikels of een inguinale testis ook aan de andere kant zaadbalkanker ontwikkelt. In dit geval wordt het risico op degeneratie niet verminderd door de chirurgische correctie, die vaak in de kindertijd wordt uitgevoerd.
Symptomen
Pijnloze testiculaire vergroting komt voor bij 70% van de mannen met zaadbalkanker. Dit gaat vaak gepaard met een verharding van het testiculaire weefsel. 10 - 20% van de getroffenen meldt zich daarentegen ongebruikelijk bij de arts pijn in de testikels, die hier meestal wordt veroorzaakt door bloeding in de tumor.
Door de wisselende kwaliteit en kwantiteit van de hormoonproductie van de tumor, afhankelijk van de oorsprong van het weefsel, gynaecomastie, dwz een vergroting van de borstklieren bij mannen veroorzaakt door oestrogeen, kan optreden als een symptoom. In vergevorderde stadia, terug pijn als gevolg van botmetastase (uitzaaiing van de tumor), of prikkelbaar hoesten met of zonder bloederig sputum als teken van long metastasen kan ook aanwezig zijn. Vanwege het lage niveau van informatie van jonge mannen over testiculaire kanker, evenals de hoge angst- en remmingsdrempel alvorens naar de dokter te gaan voor klachten op dit gebied, wordt 50% van alle testiculaire tumoren pas 2 maanden na het begin van de symptomen herkend, en dus in reeds vergevorderde stadia.
Samengevat
Testiculair kanker is een vrij zeldzame vorm van kanker. Het is echter de meest voorkomende kwaadaardige ziekte bij jonge mannen, waarbij 95% van de testiculaire tumoren kiemceltumoren zijn. Deze zijn verder onderverdeeld in de groepen seminomen en niet-seminomen, die elk afkomstig zijn uit verschillende cellijnen.
De leeftijdspiek voor beide groepen ligt tussen de 30 en 40 jaar. Testiculaire kanker wordt meestal gediagnosticeerd door palpatie en ultrageluid van de testis, waarbij de definitieve bevindingen pas worden gedaan na chirurgische blootstelling van de testis en onderzoek van het fijne weefsel. Na verwijdering van de zaadbal, afhankelijk van het verloop van de ziekte radiotherapie or chemotherapie wordt geïnitieerd.
Als de ziekte nog maar in een vroeg stadium is en nog niet is uitgezaaid, kunnen deze therapieën in veel gevallen achterwege blijven. Bij een dergelijke afwachtende therapie is het echter erg belangrijk om de verdere ontwikkeling nauwlettend te laten volgen door de arts om bij progressie van de zaadbalkanker snel te kunnen starten met een van de twee bovengenoemde therapieën. In tegenstelling tot de meeste andere kankers, is de prognose voor zaadbalkanker erg goed.
Bij een juiste behandeling is de kans op herstel in eerdere stadia bijna 100%, in meer gevorderde stadia nog 80%. Als een of beide testikels groter worden, is het daarom erg belangrijk om zo snel mogelijk een arts te raadplegen om de symptomen op te helderen. De angst van de meeste mannen die mogelijk is chemotherapie of het verwijderen van een zaadbal kan de potentie schaden en de vruchtbaarheid is ongegrond. Zelfs een enkele zaadbal produceert nog steeds genoeg testosteron (mannelijk geslachtshormoon) om een erectie te veroorzaken en functioneel te produceren sperma.
