Duizeligheid veroorzaakt door het oog

Algemene informatie over duizeligheid

Onder duizeligheid wordt over het algemeen verstaan ​​de perceptie van schijnbewegingen, die de getroffenen associëren met een gevoel van onzekerheid en duizeligheid. Duizeligheid wordt veroorzaakt door de interactie van drie sensorische systemen: Het evenwichtsorgaan of het binnenoor, de ogen en de receptoren voor positie en diepte in de huid, gewrichten en spieren. Door al deze informatie te verzamelen, ontstaat het zogenaamde gevoel van evenwicht in ons lichaam.

• Het evenwichtsorgaan gelegen in het oor geeft informatie over de richting waarin het lichaam beweegt.
• Het oog vormt een aanvulling op de oriëntatie in de ruimte, dwz waar we zijn.
• De zogenaamde propioceptoren van de huid, gewrichten en spieren, vertel ons iets over de positie van onze lichaamsdelen ten opzichte van elkaar. De

Als er een verstoring of tegenstrijdigheid is in een of meer van deze systemen, worden we overvallen door een gevoel van onzekerheid over onze situatie: de duizeligheid. Er zijn verschillende verschillen in de kwaliteit van duizeligheid.

Er zijn grofweg twee hoofdklassen van duizeligheid.

• Enerzijds wordt het systematisch aangestuurd duizeligheid. In dit geval ligt de storing in het vestibulaire systeem zelf. Dit omvat bijvoorbeeld de draaiende of slingerende duizeligheid, maar ook vormen van duizeligheid waarbij men het gevoel heeft in een lift te rijden of ergens te vallen.
• Aan de andere kant de onsystematische ongerichte duizeligheid, die eerder kan worden beschreven met de klassieke “zwart worden voor de ogen”. De plaats van de schade ligt hier buiten het orgaan van evenwicht.

Ogen als oorzaak van duizeligheid

Als de oorzaak in het ooggebied ligt, wordt dit oculaire duizeligheid genoemd. De oorzaak is meestal een visusstoornis, verlamming van de oogspieren of een verminderd gezichtsvermogen met toenemende troebelheid van de lens, zoals bij cataract. Duizeligheid kan ook optreden tijdens de gewenningsfase van het dragen van nieuw bril of met verkeerd afgestelde lenzen.

Bovendien kunnen een toename van de intraoculaire druk en oogbolafwijkingen als triggers worden beschouwd. Als gevolg van het gebrekkige zicht en de daaruit voortvloeiende verstoorde fixatie van objecten door onze ogen, in interactie met het evenwichtsorgaan in het binnenoor, wordt onzinnige informatie verzonden naar het controlecentrum in de hersenen, wat uiteindelijk leidt tot duizeligheid. Een verhoging van de intraoculaire druk wordt genoemd glaucoma in medische terminologie en staat ook bekend als ‘glaucoom’.

Glaucoma kan plotseling en bij aanvallen of chronisch optreden. Terwijl de triggers voor chronisch glaucoma zijn nog niet bekend, er zijn een aantal bekende risicofactoren voor acuut glaucoom. Deze omvatten bijziendheid, suikerziekte en problemen met de bloedsomloop, zoals veroorzaakt door lage bloed druk. Een acute glaucoomaanval is erg pijnlijk voor de getroffen persoon en wordt ook geassocieerd met hoofdpijn, misselijkheid en duizeligheid. Acuut glaucoom is een oftalmologisch noodgeval en moet zo snel mogelijk worden behandeld.