Diagnose | Zwangerschapshypertensie: oorzaken en behandeling

Diagnose

Indicaties van zwangerschap hypertensie kan worden gegeven door het meten van de bloed druk op de spreekkamer tijdens onderzoeken in het kader van prenatale zorg. De bloed drukwaarden worden ingevoerd in het kraamboek, zodat een vergelijking met waarden bepaald tijdens zwangerschap is mogelijk. Echter, aangezien 20% van de zwangere vrouwen de neiging hebben om hoger te zijn bloed drukwaarden in de spreekkamer dan thuis in hun vertrouwde omgeving, een 24-uurs bloeddruk meting kan worden uitgevoerd tijdens het doktersbezoek als de bloeddrukwaarden zijn hoog, wat het verloop van de bloeddrukwaarden in het dagelijks leven van de zwangere vrouw aangeeft.

Een andere manier om een ​​diagnose te stellen, is dat de zwangere vrouw haar meet bloeddruk zelf: Met behulp van een elektronische bloeddrukmeter stelt de patiënt haar vast bloeddrukwaarden dagelijks en registreert ze. Als de waarden ook tijdens deze metingen worden verhoogd, bestaat het vermoeden van zwangerschap hypertensie wordt bevestigd en de juiste therapie wordt gestart. Met behulp van urineteststrips wordt ook de urine van zwangere vrouwen onderzocht eiwitten als onderdeel van de preventieve medische controles. Bij een vermoeden van pre-eclampsie, a bloed Test wordt meestal uitgevoerd om de functie van de orgaansystemen te controleren.

Therapie

Langdurige behandeling van hypertensie tijdens de zwangerschap mag alleen worden gegeven indien herhaald hoge bloeddruk waarden van meer dan 160-170 / 100 mmHg komen voor. Deze geneesmiddelen zijn onder meer alfa-methyldopa (bijv. Presinol®), bepaalde bètablokkers zoals atenolol (bijv.

Atebeta ®) en de calcium antagonist nifedipine (bv Adalat®). Alfa-methyldopa is het favoriete medicijn voor de behandeling van zwangerschapshypertensie omdat het zeer effectief is, weinig bijwerkingen heeft en daarom goed wordt verdragen. Voor patiënten die lijden aan zwangerschapshypertensie, is de voorkeursbehandeling medicamenteuze behandeling met antihypertensiva.

Als pre-eclampsie aanwezig is, wordt de therapie verlengd: naast de antihypertensieve behandeling met de juiste medicatie, een spierverslappende therapie met magnesium sulfaat wordt uitgevoerd om aanvallen te voorkomen. Vaak moeten extra infusies worden toegediend om de vloeistof van de patiënt te behouden evenwicht stabiel en zorg zo voor een goede zorg voor het kind. Het voordeel van een profylactische toediening van vitamine C en E is bewezen in recente onderzoeken: het innemen van vitamine C en E tijdens de zwangerschap kan het risico op pre-eclampsie verminderen.

Voor HELLP-syndroomdan geldt de volgende basistherapieprocedure: Allereerst consequente behandeling met medicatie om te verlagen bloeddruk en ontspan de spieren is noodzakelijk. Echter de enige causale therapie voor HELLP-syndroom is de bevalling van het kind om het leven van moeder en kind niet in gevaar te brengen en beide te beschermen tegen gevolgschade. De bevalling van het kind kan worden uitgesteld onder de volgende voorwaarden: Als de moeder nog in de loop van de zwangerschap is vóór de 34e week van de zwangerschap en zowel moeder als kind in een stabiele situatie verkeren, is het mogelijk de bevalling uit te stellen.

Het kind long rijping kan worden bevorderd door de toediening van het medicijn dexamethason, zodat het kind zo goed mogelijk op de bevalling wordt voorbereid. Als het HELLP-syndroom blijft vooruitgaan of en leidt tot een onstabiel voorwaarde bij de moeder of het kind wordt onmiddellijke bevalling aanbevolen, meestal via een keizersnede. Na de 34e week van de zwangerschap moet altijd een bevalling worden geprobeerd als het HELLP-syndroom wordt gedetecteerd.