Ophanging van de longen | Long

Opschorting van de longen

De long wordt omsloten door een soort huid, de riep. De long skin bestaat uit twee bladeren die in elkaar overvloeien op het punt waar de bloed schepen ga naar long (hilus). Het binnenblad (riep visceralis) ligt zeer dicht bij het eigenlijke longweefsel.

Het buitenblad (riep parietalis) bekleedt de thorax van binnenuit, waardoor er een kleine opening ontstaat tussen de twee bladeren. Deze opening, ook wel de pleurale opening genoemd, is gevuld met enkele milliliter vloeistof. Hierdoor wordt de long aan één kant op de thorax gestrekt en kan deze niet instorten.

Aan de andere kant is de long ademend ten opzichte van de ribbenkast. Het longweefsel ontwikkelt de neiging in te klappen door elastische vezels, maar wordt door de pleura aan de thorax vastgemaakt. Over het algemeen is er een negatieve druk in de opening tussen de twee longhuidlagen.

Als er verwondingen zijn aan de ribbenkast of een scheur in het longweefsel, stroomt er lucht in de opening tussen de twee vellen en klapt de long in, wat resulteert in het klinische beeld van een pneumothorax​ Door verschillende oorzaken (hartinsufficiëntie (hart- falen), tumoren, ontsteking), kan er ook meer vocht in de pleurale opening komen. In dit geval spreekt men van een borstvliesuitstroming.

De effusie verzamelt zich normaal gesproken op de laagste punten van de pleurale opening, namelijk in de laterale hoeken tussen de diafragma en ribben. In beide gevallen, ademhaling wordt moeilijk. De longhuiden worden zeer fijn geleverd door zenuwen dat kan leiden pijn.

Letsels aan de pleura zijn daarom erg pijnlijk. Het longweefsel daarentegen kan niet voelen pijn vanwege een gebrek aan zenuwbanen.

• Sleutelbeen
• Rib
• Long
• Borst muur
• Hart
• Membraan
• Lever
• Mediastinum
• Dermale slagader (aorta)
• Superieure vena cava (vena cava)

Hier werd parallel aan het voorhoofd een snee gemaakt (frontale snee), die zelfs de darmen aantast. Beide longen worden doorgesneden, de hart-, dat gedeeltelijk door de longen was bedekt, is nu in volle pracht zichtbaar. Verder wordt de gelaagde structuur van de romp duidelijk: Onder de thorax ligt de buikholte met lever en maag, de grens is de diafragma.