Algemene informatie
Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor strabismus. Het feit dat strabismus in sommige families vaker voorkomt, suggereert dat er een genetische aanleg voor de ziekte is. Daarom is strabismus erfelijk.
Als een van de ouders loenst of eerder heeft toegeknepen, moet het kind worden onderzocht door een oogarts op tekenen van strabismus binnen de eerste twaalf maanden. Scheelzien blijft echter vaak een geïsoleerd geval in het gezin, dat zowel meisjes als jongens in gelijke mate kan treffen. Complicaties tussen de 24e week van zwangerschap en de 7e dag van het leven na de geboorte kan ook scheelzien bij het kind veroorzaken.
In de meeste gevallen zijn de oorzaken op het oog zelf te vinden, zo hoeft strabismus bijvoorbeeld niet direct na de geboorte zichtbaar te zijn, ook niet bij aangeboren oorzaken, maar kunnen pas na verloop van tijd zichtbaar worden. Als er een aangeboren refractieafwijking is, treedt strabismus op wanneer het kind nauwkeuriger begint te fixeren. Het kind gebruikt alleen het beter functionerende oog en het zwakkere oog krijgt daardoor steeds meer een visuele beperking.
Dit kan worden voorkomen door oftalmologische maatregelen om het zieke oog specifiek te trainen, bijvoorbeeld door het sterkere oog te maskeren. Een "verworven" verkeerde positie treedt soms plotseling op, maar kan zich ook ontwikkelen tijdens ernstige mentale crises.
- Aangeboren lateraal ongelijke refractieafwijkingen,
- Eenzijdige ondoorzichtigheid van de ooglens,
- Tumoren in het oog of zelfs verwondingen.
- Voor kinderziekten,
- Voor hoge koorts,
- Na ongevallen - zoals hersenschudding,
- Ondoorzichtigheid van de lens of loslaten van het netvlies,
Oorzaken van strabismus in het kort
- Familiegeschiedenis
- Zwangerschapsinvloeden, moeilijke bevalling (vroeggeboorte)
- Niet-gecorrigeerd of onjuist gecorrigeerd gebrekkig zicht
- Andere oogziekten
- Griep / sterke verkoudheid
- Kinderziekten met hoge koorts
- Organische ziekten
- Cataract (vertroebeling van de lens, cataract) bij kinderen
- Als bijwerking van bepaalde medicijnen (bijv. Tegen epilepsie: Ergenyl, Lamictal)
- Tumoren
- Stroke
- Oogspierverlamming
- Ongevallen (bijv. Hersenschudding)
- Ernstige psychologische belasting
