Diagnose
In de regel kan de diagnose huisstofallergie worden gesteld of snel worden vermoed wanneer bovenstaande symptomen worden beschreven of zichtbaar. Bovendien is het patiëntenonderzoek bedoeld om details te verduidelijken, zoals de duur van de reactie, of het de eerste keer was dat een allergische reactie opgetreden, of de allergische reactie nu binnen of buiten was, of er al andere allergische aandoeningen bekend zijn, zoals neurodermitis or bronchiale astma. De achtergrond is dat patiënten die aan een van deze ziekten lijden ook een hoog risico lopen op een huisstofallergie.
Men noemt deze patiënten ook wel Atopiker. Welke allergie er wel aanwezig is, is in de meeste gevallen eerst niet duidelijk. Dit alles is van toepassing op navraag, om de soort allergie dienovereenkomstig te kunnen classificeren.
Indien het onderzoek en de ondervraging geen verdere aanwijzingen opleveren, een allergietest zou moeten uitgevoerd worden. Bij deze test moet het lichaam in contact komen met tal van stoffen en worden geprikkeld om een allergische reactie. Hiervoor worden de meest voorkomende allergene stoffen die in de natuur en in het huishouden worden aangetroffen, op een plakstrip geprepareerd en op een huidoppervlak zoals de rug enz. Aangebracht.
van de patiënt. Hier blijven de plakstrips enkele dagen plakken of totdat de patiënt ondraaglijke symptomen vertoont, zoals hevige jeuk. Vervolgens worden de plakstrips verwijderd en wordt gekeken naar de reacties die zijn uitgelokt.
Als roodheid of puisten zijn opgetreden, is de patiënt op dit punt allergisch voor het antigeen. Verder is het ook mogelijk om een bloed test op de patiënt. In dit geval wordt een complexe procedure gebruikt om vooral de hoeveelheid gevormd immunoglobuline IgE te bepalen, die bijzonder sterk wordt gevormd bij allergische reacties.
Er kan ook worden geprobeerd om verhoogde histamine vorming, die ook sterk toeneemt bij een huisstofallergie.
- Als patiënten klagen over kortademigheid, moet een anafylactische reactie worden aangenomen, die slechts één keer kan optreden, bijvoorbeeld na het eten van Chinees voedsel enz.
- Afhankelijk van de tijd van het jaar waarin de symptomen worden aangegeven, hooi koorts moet ook altijd worden aangenomen als de roodheid, jeuk en loopneus neus- zijn begonnen bij het buiten blijven.
- Als roodheid zichtbaar is op een of meer delen van de huid, kan dit ook een allergische reactie op een huidzeep of -lotion of pas aangebracht wasmiddel.
Om de aanwezigheid van een huisstofallergie te bevestigen, de zogenaamde priktest is bijzonder nuttig. Dit kan worden uitgevoerd door een poliklinische allergoloog.
Hier wordt het allergeen op de huid aangebracht. De huid in dit gebied wordt vervolgens met een kleine naald een beetje geprikt zodat de stof onder de huid kan doordringen. Na enkele minuten wordt dan gecontroleerd of het geteste gebied roodheid of zwelling van de huid vertoont.
Dit duidt op de aanwezigheid van een allergische reactie op de aangebrachte stof. Daarnaast is er een bloed test om speciaal te detecteren antilichamen dat kan wijzen op de aanwezigheid van een huisstofallergie. Dit omvat het brengen van de patiënt bloed in contact komen met het allergeen (bv. mijten of mijtuitwerpselen).
Als er antilichamen tegen deze allergenen in het bloed binden ze. Deze binding kan vervolgens worden gedetecteerd. De aanwezigheid van antilichamen tegen de allergenen in het bloed staat gelijk aan de aanwezigheid van een huisstofallergie de huisstofallergie presenteert zich met een symptomatologie, die bovendien van toepassing zou kunnen zijn op andere allergieën.
Een netelroos koorts ontwikkelt zich op de huid. De nettle koorts presenteert zichzelf met tweedimensionale striemen. Deze striemen komen door de zwelling boven de huid uit en zijn roodachtig van kleur.
Deze striemen kunnen zich ook ontwikkelen bij contactallergieën. Naast de zwelling treedt er ernstige jeuk op de aangetaste huidgebieden op. De plaats van de uitslag hangt af van welke delen van de huid in contact zijn geweest met de huisstofmijten en vooral met hun uitwerpselen.
