Diagnose | Kanker van de dunne darm

Diagnose

In veel gevallen dunne darm kanker wordt gediagnosticeerd in een zeer laat stadium, dwz wanneer de kanker is al in een vergevorderd stadium, aangezien symptomen of kenmerkende symptomen meestal laat optreden en de gebruikelijke onderzoeksmethoden zoals endoscopie en echografie (ultrageluid) detecteren vaak geen veranderde delen van de darm in de vroege stadia. Pas later worden meer informatieve onderzoeksmethoden zoals magnetische resonantiebeeldvorming en computertomografie, evenals röntgenstraling, gebruikt. De in het begin genoemde onderzoeksmethoden kunnen ook in een vergevorderd stadium tumoren aan het licht brengen.

De veiligste onderzoeksmethode is echter computertomografie en een biopsie en onderzoek van het kwaadaardige weefsel. Alleen op deze manier kan het type tumor worden bepaald. Naast de bovengenoemde onderzoeksmethoden, bloed Er worden ook tests en ontlastingstests uitgevoerd, evenals anamnese en andere fysieke onderzoeken.

Vooral in het begin wordt het hele lichaam onderzocht om de kanker in de juiste fase en om de juiste therapie te kunnen kiezen. Dochtertumoren moeten ook op dezelfde manier worden behandeld als primaire tumoren. Colorectale kanker wordt in het algemeen meestal in een zeer laat stadium gediagnosticeerd, aangezien de eerste symptomen erg diffuus zijn en niet expliciet duiden op een ernstige ziekte.

In de meeste gevallen zijn dit typische symptomen van gastro-enteritis, die aanvankelijk gepaard gaan met een tumor in het darmgebied. Slechts vanwege deze symptomen gaan zeer weinig patiënten rechtstreeks naar een geschikt onderzoek. In de meeste gevallen wordt de kanker pas in een laat stadium ontdekt, wat in sommige gevallen de overlevingskansen sterk verkleint.

Sommige ziekten worden ook bij toeval ontdekt, omdat de patiënt op het "juiste" moment een preventief onderzoek ondergaat. Met magnetische resonantie beeldvorming is het mogelijk om organen of andere zachte weefsels van het lichaam, evenals spieren, te visualiseren. Het voordeel van magnetische resonantiebeeldvorming voorbij Röntgenstraal of computertomografie is dat deze onderzoeksmethode volkomen onschadelijk is voor het lichaam.

MRI maakt gebruik van magnetische velden en elektromagnetische straling, waardoor het mogelijk is om doorsneden van het lichaam te maken. Omdat het apparaat voor dit onderzoek het lichaam (buisvorm) en de hoofd kan ook volledig worden omsloten, afbeeldingen kunnen worden verkregen van alle niveaus van het lichaam en ook van alle kanten, zoals gewenst. Zo is het mogelijk om afbeeldingen te maken van bijna alle interne structuren.

Alleen botten en ook de longen kunnen niet zo goed worden weergegeven, omdat ze in vergelijking vrij weinig water bevatten, wat door de techniek geen goede resoluties oplevert. Tijdens het onderzoek zelf wordt de patiënt geheel of slechts gedeeltelijk in de buis geduwd, afhankelijk van welk lichaamsdeel onderzocht moet worden. Het onderzoek duurt relatief lang en is geheel afhankelijk van de te onderzoeken structuur.

Het enige nadeel van het MRI-apparaat is het volume. Het maakt soms zeer harde geluiden, waardoor het noodzakelijk is om de oren van de patiënt met een koptelefoon te beschermen. Ook is er de mogelijkheid om bij claustrofobie of andere klachten op een knop te drukken.

Met deze “noodknop” bent u direct verbonden met een medisch specialist, die het onderzoek direct kan afbreken. Sinds de dunne darm is een deel van het lichaam dat veel water bevat, het kan heel goed worden gevisualiseerd door middel van magnetische resonantiebeeldvorming en opvallende gebieden kunnen worden gedetecteerd. Het MRI-onderzoek wordt voornamelijk gebruikt voor het opsporen van metastasen, maar het wordt ook vaak gebruikt om een ​​interventie, dat wil zeggen een operatie zo nauwkeurig mogelijk te plannen.