Classificatie van hartritmestoornissen
In bradycardie hart- slaat langzaam en de pols is minder dan 60 slagen per minuut. Bradycardie wordt vaak waargenomen bij wedstrijdsporters zonder pathologisch te zijn. De twee belangrijkste hartritmestoornissen die ermee verband houden bradycardie Bradycardie = In tachycardie de hart- slaat ongewoon snel, de pols is meer dan 100 slagen per minuut.
Tachycardie kan ook optreden bij intense opwinding en lichamelijke inspanning. Tachycardische ritmestoornissen worden verder onderverdeeld volgens hun oorsprong: Tachycardische supraventriculaire ritmestoornissen (supraventriculair = supra- = overventriculair = vanuit de ventrikels (kamers), dwz in de atria). Tachycardische ventriculaire dysritmie Oorzaken: Hartritmestoornissen kan ook voorkomen bij lichamelijk gezonde mensen, zoals reeds vermeld.
Ze komen dan meestal slechts af en toe voor in bijzondere situaties en zijn van korte duur. Vaak voorkomende of langdurige aritmieën kunnen daarentegen meestal worden toegeschreven aan drie specifieke oorzaken: hart- ziekten zijn de meest voorkomende oorzaak van de ontwikkeling van hartritmestoornissen. Door verminderde zuurstoftoevoer of directe schade aan de hartspiercellen kunnen deze niet meer goed functioneren. Hartaandoeningen die kunnen leiden tot aritmieën zijn
- Coronaire hartziekte (CHD),
- Hartfalen (hartinsufficiëntie),
- Hartklep defect,
- Hartspierontsteking of
- Hoge bloeddruk.
- Sick sinus syndroom
- AV-blok
- Supraventriculaire extrasystolen
- Supraventriculaire tachycardie
- AV-knoop herintredende tachycardie = Wolff-Parkinson-White (WPW) -syndroom
- Atriale flutter
- Atriale fibrillatie
- Ventriculaire extrasystolen
- Ventriculaire tachycardie
- Ventriculaire flutter
- Ventriculaire fibrillatie
- Stofwisselingsstoornissen bijv. Door medicatie of hyperthyreoïdie
- Hartaandoeningen, bijv. Een hartaanval
- Aangeboren afwijkingen
Ziekten die kunnen leiden tot aritmieën
Dit omvat stofwisselingsstoornissen, de risicofactoren voor de eerder genoemde hartaandoeningen, vooral voor CHD.
- Hyperthyreoïdie: In het geval van hyperthyreoïdie, de verhoogde afscheiding van de schildklier hormonen kan leiden tot tachycardische aritmieën.
- Slaapapneu-syndroom: slaapapneu-syndroom verwijst naar het optreden van korte pauzes in ademhaling tijdens het slapen. Dit kan leiden tot bradycardie en andere hartritmestoornissen.
- Hypoxie (verminderde zuurstoftoevoer): het hart kan secundair worden beschadigd door longaandoeningen, die leiden tot een verminderde zuurstoftoevoer naar het organisme, of schokken voorwaarden.
Dit kan op zijn beurt leiden tot het optreden van aritmieën.
- Obesitas (pathologisch overgewicht): het is een risicofactor voor aritmieën, vooral atriumfibrilleren, evenals voor CHD
- Diabetes mellitus ("suiker"): de grote en kleine bloedvaten van het lichaam worden beschadigd door diabetes mellitus, het is een risicofactor voor CHD
- Medicatie: veel medicijnen kunnen als bijwerking aritmieën veroorzaken, dus een nauwkeurige medicatiegeschiedenis is essentieel wanneer aritmieën optreden.
- Alcohol: de overmatige consumptie van alcohol kan leiden tot hartritmestoornissen.
- Stress: in eerste instantie tachycardie kan optreden als gevolg van stress, die zich kan ontwikkelen tot hartritmestoornissen als de stress aanhoudt en de tachycardie aanhoudt.
- Pulmonale hypertensie (pulmonale hypertensie): De rechterhelft van het hart moet permanent tegen de pomp aan pompen hoge bloeddruk in de longen. Als het hart echter niet langer de nodige druk kan uitoefenen, kan de rechter hartkamer en rechter atrium in het hart worden vergroot. Het resultaat is hartritmestoornissen.
