Cavernous Sinus: structuur, functie en ziekten

De holle sinus is de naam die wordt gegeven aan een verwijde veneuze ruimte binnen de hersenvliezen​ Het is een van de cerebrale bloed schepen.

Wat is de holle sinus?

De holle sinus is veneus bloed dirigent van de mens hersenen​ De naam sinus cavernosus komt uit het Latijn. Sinus vertaalt zich dus naar het Duits als 'binnenste', 'zak' of 'zak'. De term cavernosus is afgeleid van het Latijnse woord cavus (holte of holte). De holle sinus maakt deel uit van het hersengebied bloed schepen (sinus durae matris). Deze zorgen voor de uitstroom van bloed uit de hersenen regio. In het gebied van de holle sinus kunnen verschillende ziekten optreden.

Anatomie en structuur

De holle sinus bevindt zich aan beide zijden van de sella turcica (Turks zadel), die zich aan de binnenkant van het wiggenbeen (Os sphenoidale) bevindt. Deze botstructuur verdeelt de middelste schedelfossa in het middenvlak. Het cerebrale bloedvat bevindt zich aan de voorste basis van de schedel, waar het een veneuze ruimte binnen de harde vertegenwoordigt hersenvliezen (dura mater). In de holle sinus vindt instroom plaats vanuit de inferieure orbitaal ader (inferieure oftalmische ader), superieure orbitale ader (superieure oftalmische ader) en sphenoparietale sinus. Soms de sylvian ader (vena media superficialis cerebri) wordt ook opgenomen in de veneuze ruimte. Uitstroom van de holle sinus naar de superieure halsader ader bol ontstaat door de inferieure petrosale sinus. Verschillende schedel zenuwen bevinden zich in de zijwand van de verwijde veneuze ruimte. Dit zijn de 3e hersenzenuw (oculomotorische zenuw), de 4e hersenzenuw (trochleaire zenuw), de oftalmische zenuw (oftalmische zenuw), de maxillaire zenuw (maxillaire zenuw) en de interne halsslagader (ACI). De 6e hersenzenuw, ook bekend als de nervus abducens, passeert rechtstreeks de holle sinus.

Functie en taken

De holle sinus vervult de functie van directe doorgang voor verschillende belangrijke schedel zenuwen evenals de interne halsslagader, waardoor ze verschillende delen van het organisme kunnen innerveren. Bovendien transporteert de holle sinus bloed van het gezichtsgebied terug naar de hart-​ Bovendien neemt het deel aan het feit dat vrijgegeven hormonen van de adenohypofyse door de veneuze ruimte en op deze manier de circulatie van het menselijk lichaam. Hierdoor kunnen ze zich effectief ontwikkelen. De hormonen van de adenohypophysis (anterior hypofyse) omvatten glandotroop en niet-glandotroop hormonen​ Terwijl glandotrope hormonen een stimulerend effect hebben op stroomafwaartse endocriene klieren, oefenen niet-glandotrope hormonen een direct effect uit op hun doelorganen. Niet-glandotrope hormonen omvatten prolactine en het groeihormoon somatotropine (STH). Rondom de holle sinus bevindt zich de schedel zenuwen die de bewegingen van de menselijke ogen beheersen. Ze voelen ook sensaties uit delen van het gezichtsgebied.

Ziekten

De holle sinus kan worden aangetast door verschillende ziekten en aandoeningen. Deze omvatten fracturen van de schedeltumorvorming, Tolosa-Hunt-syndroom en basaal hersenvliesontsteking​ Een van de meest voorkomende problemen van de veneuze ruimte is echter de ontwikkeling van een carotis sinus cavernosus fistel​ Dit is een abnormale verbinding die optreedt tussen de holle sinus en een halsslagader​ De interne en externe halsslagaders leveren bloed aan de hersenen​ Bij sommige mensen vormt zich echter soms een traan in de slagaders. Als dit proces plaatsvindt nabij de holle sinus, bestaat het risico op kanaalvorming. Zo'n onnatuurlijk kanaal wordt een fistel door artsen. Door dit fistel, bloed dat normaal door de slagader wordt omgeleid in de ader. Het is niet ongebruikelijk dat de fistel zorgt voor verhoogde druk in de holle sinus. Als gevolg hiervan raken de aangetaste zenuwen samengedrukt en verliezen ze hun functie. De aderen die van het oog weglopen, kunnen ook worden beïnvloed door de toename van de druk. Dit wordt merkbaar door visuele stoornissen en gezwollen ogen. Artsen maken onderscheid tussen een directe en een indirecte carotis sinus-caverneuze fistel. In een directe halsslagader-sinus-cavernosale fistel is er een verbinding tussen delen van de interne halsslagader slagader en de aders in de holle sinus. Deze vorm komt het meest voor en wordt gekenmerkt door een verhoogde bloedstroomsnelheid. Indirecte halsslagader sinus-cavernosus fistel is wanneer de onnatuurlijke verbinding tussen de sinus-cavernosus aderen en de takken in de halsslagader slagader vormt zich in de membranen rond de hersenen. Dit is te merken aan een lage bloedstroomsnelheid in de fistel. Verantwoordelijk voor de ontwikkeling van een directe halsslagader-sinus-cavernosus-fistel zijn verwondingen veroorzaakt door ongelukken of vechtpartijen, evenals operaties. Daarentegen is de oorzaak van een indirecte fistel tot op heden onbekend. Een andere ziekte van de veneuze plexus is het sinus cavernosus-syndroom. In dit geval lijden de ogen van de getroffen personen aan meerdere tekenen van verlamming. Bovendien is er verlies van gevoeligheid van de bovenste gezichtssegmenten en het hoornvlies, evenals aanzienlijk hoofdpijn​ Verantwoordelijk voor het sinus cavernosus-syndroom is een drukschade in de sinus cavernosus, die resulteert in een gedeeltelijk of volledig verlies van verschillende hersenzenuwen. Oorzaken zijn onder meer trombosetumoren, bloeding, trauma of aneurysma's op de zenuwen. Sinus cavernosus trombose is een van de meest ernstige ziekten van de sinus cavernosus. Het kan levensbedreigende gevolgen hebben. De trombose wordt veroorzaakt door de verspreiding van een bacterie ontsteking, die op zijn beurt voortkomt uit een sinusitis​ Er is ook een risico op zacht weefsel ontsteking zich verspreiden vanuit het bovenste gezichtsgebied. Sinus cavernosus trombose is merkbaar door hoofdpijntoevallen, gevoelloosheid in het gezicht, rillingen, koorts, braken, oogspierverlamming en dubbel zien.