In bronchitiszijn de luchtwegen ontstoken, wat in de meeste gevallen een tijdelijke, vaak ernstige aandoening met zich meebrengt hoesten. Bij chronisch bronchitis, dit gebeurt herhaaldelijk en over een langere periode. Lees hieronder om te zien hoe acuut of chronisch bronchitis zich ontwikkelt, welke complicaties kunnen optreden en hoe bronchitis wordt gediagnosticeerd.
Vormen en symptomen van bronchitis
Bij acute bronchitis klagen de meeste patiënten over:
- Ernstige irritatie van de hoesten en later pijn op de borst.
- Zeer stroperig, slijmerig sputum
- Fever
- Hoofdpijn
Een ernstige infectie kan de klassieker veroorzaken griep symptomen zoals koud, zere keel en pijnlijke ledematen. Chronische bronchitis gaat kenmerkend gepaard met hoesten en slijm sputum Patiënten klagen meestal over een pijnlijke hoest, vooral in de ochtenduren. Het slijm in de luchtwegen is taai en daarom moeilijk op te hoesten. Deze zogenaamde "rokershoest”Wordt vaak jarenlang verdragen zonder dat de patiënten naar een dokter gaan. Bij voortgezet gebruik van sigaretten kan de ziekte enorm verergeren.
Chronische bronchitis: oorzaken
Aanhoudende irritatie van de bronchiën slijmvlies door sigarettenrook of andere schadelijke invloeden zoals fijnstof leidt tot chronische ontsteking Als gevolg hiervan raken de trilhaartjes van het slijmvlies beschadigd en kunnen ze hun functie niet meer uitoefenen - de luchtwegen vrijmaken van slijm en stofdeeltjes.
Ontwikkeling van chronische bronchitis
Bovendien vermenigvuldigen de slijmproducerende cellen in de wanden van de bronchiën zich en produceren ze meer stroperig slijm, dat niet voldoende kan worden verwijderd door de beschadigde trilharen. Dit resulteert in ophoping van slijm en zwelling van de bronchiën slijmvlies Deze fase wordt chronische obstructieve bronchitis genoemd omdat, naast de chronische ontstekinger is een vernauwing (obstructie) van de bronchiën. Deze veranderingen hebben een nadelige invloed zuurstof opname in de bloed Patiënten klagen over toenemende kortademigheid - aanvankelijk alleen bij inspanning, maar ook in rust - en een algemene achteruitgang van de prestaties.
Longontsteking als mogelijk gevolg
Longen die vooraf zijn beschadigd door acute of chronische bronchitis, zijn gevoeliger voor aanvullende bacteriële infecties. Daarom is een veel voorkomende complicatie etterende bronchitis. Een zichtbaar teken hiervan is etterig, troebel, geelachtig groen sputum. Indien de ontsteking vordert verder, longontsteking kan ook voorkomen.
Complicaties van bronchitis
Vooral bij chronische bronchitis, de ontwikkeling van zogenaamde longemfyseem is een mogelijke complicatie: als de ontsteking de longblaasjes binnendringt, kunnen hun wanden worden beschadigd door migrerende immuuncellen. Omdat het uitademen bemoeilijkt wordt door de vernauwing van de bronchiën, ontstaat er een verhoogde druk in de longen, waar de longblaasjes dan niet meer tegen kunnen. Ze raken overbelast, wat op de lange termijn leidt tot schade aan de long zakdoek. Het aanhoudende onderaanbod van zuurstof veroorzaakt ook de long schepen te vernauwen, waardoor de bloed druk in de pulmonale circulatie Als gevolg hiervan is de rechterkant van de hart-, welke pompen bloed in de pulmonale circulatie, moet werken tegen een sterke weerstand. Als deze overbelasting aanhoudt, is de rechterkant van het hart- vergroot en verliest sterkte (longhart Dit kan leiden naar rechts hart- mislukking.
Behandel bronchitis vroeg
Omdat een deel van deze secundaire schade niet ongedaan kan worden gemaakt, is het belangrijk om de nodige behandeling te starten maatregelen bij het begin van chronische bronchitis om verdere verslechtering te voorkomen. Patiënten met chronische bronchitis hebben ook een verhoogd risico op het ontwikkelen van een kwaadaardig middel long tumor. Dit komt omdat de aanhoudende ontsteking leidt tot hermodellerende processen in de bronchiën slijmvlies, wat het risico op celdegeneratie verhoogt. Het gevolg is de ontwikkeling van een kwaadaardige tumor, meestal een zogenaamde plaveiselcelcarcinoom.
Diagnose van bronchitis
Gedetailleerde ondervraging door de behandelende arts en een fysiek onderzoek met luisteren naar de longen de eerste aanwijzingen geven voor de juiste diagnose. De röntgenstraal vertoont geen veranderingen in ongecompliceerde bronchitis. alleen in het geval van extra bacteriële ontsteking of de long en hartveranderingen die hierboven zijn beschreven doen afwijkingen zoals tekenen van pulmonale hyperinflatie of hartfalen verschijnen op de Röntgenstraal. Onderzoek van de sputum (sputumdiagnostiek) maakt het mogelijk om de juiste medicatie te kiezen om een mogelijke infectie mee te behandelen bacteriën of schimmels. Longfunctietesten, dat is de meting van zowel de ademhalingsstroom als de totale long volume, geeft informatie over de voorwaarde van de longen en luchtwegen. Het geeft informatie over de functionele toestand van de longen bij gevorderde chronische bronchitis en dient tevens als vervolgonderzoek. Patiënten kunnen het maximaal uitgeademde meten meten volume in een seconde, de zogenaamde een-seconde capaciteit, zelf thuis met een zogenaamde flowmeter en zo de stroom controleren voorwaarde van hun longen.
Diagnose van chronische bronchitis
Chronische bronchitis is alleen aanwezig als de klassieke symptomen van hoest en sputum zich gedurende twee opeenvolgende jaren gedurende ten minste drie maanden per jaar hebben voorgedaan. De diagnose "chronische bronchitis" is in principe een diagnose van uitsluiting. Alle andere mogelijke ziekten moeten eerst worden uitgesloten, aangezien er geen duidelijke symptomen zijn en andere ziekten kunnen verborgen zijn achter de klassieke maar relatief niet-specifieke symptomen.
