Introductie
Bij zwangere vrouwen die last hebben van bloedend tandvlees, kan de tandvlees (Lat. Gingiva) reageren meestal erg gevoelig op druk en aanraking. Poetsen en / of flossen kan in deze gevallen een pijnlijke procedure worden.
De meest voorkomende oorzaak van bloedend tandvlees zijn bacteriële ontstekingsprocessen in de mondholte. Bacterie veroorzaken een witachtig geelachtig gedenkplaat op het tandoppervlak, dat bestaat uit eindproducten van bacterieel metabolisme en voedselresten. Na verloop van tijd dit gedenkplaat kan doordringen tot onder de tandvleesrand en de vorming van zogenaamde tandvleeszakjes bevorderen.
Verdere ziekteverwekkers kunnen vervolgens naar deze zakken migreren en vroeg of laat leiden tot de ontwikkeling van ontstekingsprocessen. Het organisme reageert hier eerst op voorwaarde door de bloed stroom in het aangetaste weefsel. Dit leidt tot een verhoogde immigratie van cellen van de immuunsysteem (vooral leukocyten) en het vrijkomen van andere specifieke ontstekingsfactoren.
Om deze reden, naast de bekende bloeding van de tandvlees, gingivitis veroorzaakt ook de tandvlees zwellen. Tandvleesbloeding zelf wordt niet als een ziekte beschouwd, het is slechts een vroeg, ernstig symptoom van aangetast tandvlees. Om deze reden moet zo snel mogelijk een tandarts worden geraadpleegd als het tandvlees bloedt.
Dit geldt vooral als u zwanger bent. Indien niet behandeld, gingivitis kan zich uiteindelijk verspreiden naar andere structuren van het parodontium en deze blijvende schade toebrengen. De kaakbeen is bijzonder gevoelig voor de negatieve effecten van ontstekingsprocessen.
Het resultaat is vaak een afname van de botstof en het verlies van wat eigenlijk perfect gezonde tanden zijn. Bloedend tandvlees zelf wordt niet als een ziekte beschouwd, het is slechts een vroeg, ernstig symptoom van een aangetast tandvlees. Om deze reden moet zo snel mogelijk een tandarts worden geraadpleegd als bloedend tandvlees optreedt.
Dit geldt vooral als u zwanger bent. Indien niet behandeld, gingivitis kan zich uiteindelijk verspreiden naar andere structuren van het parodontium en deze blijvende schade toebrengen. De kaakbeen is bijzonder gevoelig voor de negatieve effecten van ontstekingsprocessen. Het resultaat is vaak een afname van de botstof en het verlies van wat eigenlijk perfect gezonde tanden zijn.
