Lymfeklierbiopsie

Wat is een lymfeklierbiopsie?

In een weefselvocht knooppunt biopsie, een of meer weefselvocht knooppunten worden in een kleine bewerking uit een specifiek gebied verwijderd. In sommige gevallen alleen weefsel uit één weefselvocht knooppunt kan worden verwijderd. De monsters worden vervolgens histologisch onderzocht onder een microscoop door een patholoog. Lymfeklierbiopsieën worden uitgevoerd als er een vermoedelijke degeneratie van een lymfeklier is of als een tumor zich heeft verspreid in de lymfeklieren.

Indicaties

Een lymfeklier biopsie wordt uitgevoerd als zogenaamd metastasen worden vermoed of moeten worden uitgesloten. Een kwaadaardige tumor kan zich langs zijn lymfedrainage systeem en beïnvloeden de lymfeklieren in het afwateringsgebied. Een andere reden voor een lymfeklier biopsie kan een opvallende lymfeklier zijn.

Als de vergroting lang, pijnloos en zeer ernstig is, kan het nodig zijn om de lymfeklieren om de oorzaak van de uitbreiding te achterhalen. Dit kan worden veroorzaakt door een infectie of een lymfeklier kanker (lymfoom). De verwijdering is echter alleen voor diagnostische doeleinden en wordt niet uitgevoerd als een therapeutische maatregel.

Voorbereiding

Voordat een lymfeklierbiopsie wordt uitgevoerd, moet eerst een gedetailleerde anamnese worden uitgevoerd. Als er een vergroting van de lymfeklieren is opgetreden, moet de patiënt worden gevraagd hoe lang deze bestaat, of deze zich langzaam of snel heeft ontwikkeld en of er andere symptomen zijn. Daarna moet een beeldvorming van de lymfeklier worden gemaakt.

In de meeste gevallen is een ultrageluid onderzoek is voldoende. In zeldzame gevallen kan ook een CT- of MRI-onderzoek worden uitgevoerd. De patiënt moet dan worden geïnformeerd over de procedure en de risico's van de biopsie. Bovendien moet een anesthesist het formulier uitleggen en risico's van anesthesie.

Procedure

Afhankelijk van de locatie van de lymfeklier, kan de procedure worden uitgevoerd onder lokale of narcose. In het geval van oppervlakkige lymfeklieren, a plaatselijke verdoving, waarbij de patiënt wakker is, kan voldoende zijn. Diepere lymfeklieren worden onder verwijderd narcose.

Eerst wordt een huidincisie gemaakt en worden de lymfeklieren blootgelegd. Tijdens deze stap wordt er voor gezorgd dat de omgeving wordt beschermd schepen en zenuwen. De lymfeklier wordt vervolgens verwijderd.

In de laatste stap worden de inkomende en uitgaande lymfekanalen gescleroseerd en worden de huidlagen in verschillende stappen gehecht. Bij grotere wonden kan het inbrengen van een drainage nodig zijn om wondvocht uit de wond af te voeren. Een verband wordt over de operatiewond aangebracht en de patiënt overleeft de procedure. De verwijderde lymfeklieren worden in specifieke oplossingen geplaatst voor conservering en vervolgens voor onderzoek naar de afdeling pathologie gestuurd.