Bijbehorende symptomen
Afhankelijk van de oorzaak, a bult op de elleboog kan verschillende begeleidende symptomen veroorzaken. Als het het gevolg is van een verwonding veroorzaakt door een klap of val, is dit meestal de oorzaak pijn, vooral bij het buigen en stretching de arm. Bovendien een blauwe plek kan zich ontwikkelen als een teken van bloeding, die na enkele dagen van kleur verandert van groen in geel.
Als een ontsteking, bijvoorbeeld van een slijmbeurs, de oorzaak is van de bult, zijn de bijbehorende symptomen meestal kloppend pijn evenals roodheid en oververhitting van de bult. Daarnaast is er vaak een pijn-gerelateerde beperking van mobiliteit. Goedaardige gezwellen, zoals een lipoom (vetweefsel tumor) kan ook verantwoordelijk zijn voor een bult op de elleboog en gaan doorgaans gepaard met geen begeleidende symptomen.
Diagnose
Om een diagnose te stellen van a bult op de elleboog, specifieke vragen van de arts in gesprek met de patiënt en a fysiek onderzoek van het getroffen gebied zijn het belangrijkst en in de meeste gevallen al voldoende. De arts zal onder meer vragen hoe lang de bult bestaat en of er een aanleiding was voor de ontwikkeling ervan, zoals een val of overmatige belasting van de arm op het werk of tijdens vrijetijdsactiviteiten. Het kan ook significant zijn als er vaker hobbels op de elleboog zijn opgetreden.
Tijdens het onderzoek wordt eerst gekeken naar de bult. Een duidelijke roodheid of blauwe plek kan aanwijzingen geven voor de diagnose. Daarnaast kan de examinator verkrijgen verdere informatie over de meest waarschijnlijke oorzaak van de bult op de elleboog door de consistentie en verschuifbaarheid te voelen. In de regel kan na deze stappen de diagnose worden gesteld en kan de behandeling worden gestart. Alleen in uitzonderlijke gevallen vindt nader onderzoek plaats, bijvoorbeeld door middel van ultrageluid or bloed waarden in het laboratorium, aangegeven.
Therapie
Welke behandeling aangewezen is bij een bult op de elleboog hangt af van de oorzaak van de zwelling. Vaak is geen speciale of enige ondersteunende therapie nodig, omdat de bult vanzelf verdwijnt. Als dit het gevolg is van bijvoorbeeld een val, kan afkoeling en tijdelijke verhoging van de arm de teruggang van de hobbel bevorderen.
Bovendien moet de arm worden beschermd en moet overmatige spanning worden vermeden. De bovengenoemde maatregelen worden ook aangegeven bij bursitis. Bij hevige pijn kan de tijdelijke inname van een ontstekingsremmende pijnstiller aanvullend geïndiceerd zijn.
Bij gecompliceerde of vaak voorkomende ontstekingen kan chirurgische verwijdering van de aangetaste slijmbeurs nodig zijn. Gewrichtsontsteking door andere oorzaken vereist soms een specifieke behandeling. Als dit optreedt als onderdeel van een onderliggende reumatische aandoening, leidt alleen behandeling met medicatie tot verbetering op de lange termijn. Een ontsteking veroorzaakt door bacteriën, wat ook kan leiden tot een grote blauwe plek op de elleboog, zo snel mogelijk worden behandeld met een kleine chirurgische ingreep om de spanning te verlichten. Hobbels die echter langdurig aanhouden, niet veranderen en geen klachten veroorzaken, hoeven in de meeste gevallen helemaal niet te worden behandeld.
