Gonorroe: medicamenteuze therapie

Therapeutisch doelwit

  • Uitschakeling van ziekteverwekkers
  • Voorkomen van complicaties
  • Partnerbeheer, dwz besmette partners, indien aanwezig, moeten worden gelokaliseerd en behandeld (contacten moeten gedurende 3 maanden worden getraceerd) [zie onderstaande richtlijnen: 2].

Behandeling aanbevelingen

Verdere opmerkingen

  • Vanwege de verminderde biologische beschikbaarheid mag cefixime niet worden toegepast bij faryngeale besmetting (aantasting van de keelholte)!
  • In heel Europa afnemende gevoeligheid voor het antibioticum cefixime (geïsoleerde behandelingsfalen) en toenemende minimale remmende concentraties voor ceftriaxon.
  • Bij faryngeale infestaties, een antispeticum mondwater kan het aantal verminderen kiemen in de mond en keel, waardoor overdracht moeilijker wordt.
  • Het Europese Gonococcal Antimicrobial Surveillance Program (Euro-GASP) presenteert de laatste cijfers van 2017: in 3,248 gonokokkenisolaten uit 27 EU / EER-landen werd voor het tweede jaar op rij geen resistentie tegen ceftriaxon gevonden, maar 7.5 procent tegen azithromycin.
  • In Duitsland werd in 2019 voor het eerst de hoog-azithromycine-resistente N. gonorrhoeae-stam "HL-AziR-NG" bij een man ontdekt. ​​De neisseria was ook resistent tegen tetracyclines, maar produceerde een bètalactamase. Behandeling met ceftriaxon 1 g iv en azithromycine 1.5 g per os kan daarom succesvol zijn geweest. De partner, die eveneens besmet en analoog behandeld was, genas na het bovenstaande therapie​ van de man was het resultaat op het moment van publicatie nog niet beschikbaar.
  • Let op de frequente co-infectie met chlamydia of andere SOA's (seksueel overdraagbare aandoeningen​ seksueel overdraagbare aandoeningen).