Behandeling van hartritmestoornissen
Hartritmestoornissen wordt ook aritmie genoemd. Het is een verstoring van de normale hartslagsequentie, veroorzaakt door abnormale processen bij de vorming en geleiding van excitatie in de hart- spier. De patienten hart- klopt niet regelmatig.
Hartritmestoornissen kunnen levensbedreigend zijn en kunnen optreden als gevolg van hart- ziekte of andere aandoeningen. Ze komen echter ook voor bij gezonde mensen en hebben geen ziektewaarde. De algemene term "hartritmestoornissen" omvat veel ziekten.
De volgende ritmestoornissen worden behandeld met behulp van bètablokkers: Het te snel kloppen van het hart wordt ook wel genoemd tachycardie Als het hart niet alleen snel maar ook onregelmatig klopt, wordt dit tachyaritmie genoemd, een gekoppelde aandoening. Andere vormen waarin therapie met bètablokkers nuttig kan zijn, zijn boezemfibrilleren en extra hartslagen, de zogenaamde extrasystolen.
Het effect van bètablokkers is dat ze de prikkelbaarheid van het hart verminderen. De medicijnen zorgen ervoor dat het hart te vaak wordt gestimuleerd om te kloppen. Dit vermindert de hartslag (hartslagen per minuut). Het hart wordt dus ontlast door de bètablokkers, de hartslag wordt vertraagd en vindt plaats in een regelmatige volgorde. U kunt meer informatie over dit onderwerp vinden op: Aritmie
Behandeling van een overactieve schildklier (hyperthyreoïdie)
Een overactief schildklier leidt tot verschillende symptomen als gevolg van een teveel aan schildklier hormonen in het lichaam: Patiënten zijn vaak nerveus en rusteloos. Ze merken het trillen van hun vingers op en melden slaapstoornissen. De hartslag (hartslag) wordt verhoogd en patiënten merken sterke hartkloppingen.
Er kunnen extra hartslagen zijn (= extrasystolen) of hartritmestoornissen, die patiënten gewoonlijk rapporteren als "hartstilstand". Bloed druk is vaak verhoogd bij patiënten met hyperthyreoïdie De eerste prioriteit is de behandeling van de onderliggende ziekte, hyperthyreoïdie, met de juiste procedures. Bètablokkers kunnen als aanvullende medicatie worden gegeven om de patiënt te verlagen hartslag en hoge bloeddruk en om het onaangename gevoel van hartstilstand en sterke hartkloppingen te verlichten. U kunt meer informatie over dit onderwerp vinden op: Hyperthyreoïdie ̈berfunktion
Therapie met bètablokkers voor feochromocytoom
Feochromocytoom is een ziekte waarbij een tumor een teveel aan hormonen Deze hormoonproducerende tumor bestaat uit cellen die afkomstig zijn van de stress-gemedieerde zenuwstelsel. De feochromocytoom produceert grote hoeveelheden van de stress-mediërende hormonen adrenaline en noradrenaline en geeft ze af in de bloedbaan.
Norepinephrine en adrenaline worden zo genoemd catecholamines. Adrenaline veroorzaakt vasoconstrictie, terwijl noradrenaline heeft een vaatverwijdend effect en zorgt ervoor dat het hart sneller en sneller klopt. Meestal is de feochromocytoom produceert adrenaline, daarom treedt vasoconstrictie op en hoge bloeddruk komt zeer vaak voor bij getroffen patiënten.
De causale behandeling van feochromocytoom bestaat uit een operatie. Het is echter belangrijk om de patiënt voor en na de operatie met medicatie te behandelen om een snellere hartslag als reactie van het lichaam op de verlaagde hartslag te verlichten. bloed druk. Bètablokkers mogen echter alleen worden gebruikt als de behandeling al is gestart met alfablokkers. Als een operatie om de tumor te verwijderen niet kan worden uitgevoerd, wordt deze vorm van medicamenteuze behandeling gebruikt om die van de patiënt te verlagen bloed druk. U kunt meer informatie over dit onderwerp vinden op: Feochromocytoom
Alle artikelen in deze serie:
