Effect op de pols | Bètablokker

Effect op de pols

De mens hart- wordt gecontroleerd door de zogenaamde autonome zenuwstelsel. Hier zijn er twee antagonisten: de sympathieke zenuwstelsel en parasympathische zenuwstelsel. De laatste is verantwoordelijk voor rust en spijsvertering, terwijl de sympathische zenuwstelsel activeert het lichaam via de stress hormonen adrenaline en noradrenaline.

Deze stress hormonen veroorzaken de hart- sneller slaan, bloed druk wordt verhoogd en de hart- klopt sneller. Dit is waar de bètablokkers tussenkomen. Ze blokkeren de aanmeerplaats van de stress hormonen, de zogenaamde beta-adrenoreceptoren, en dus niet alleen lager bloed druk maar ook de hartslag.

Bètablokkers verlagen dus de hartslag. Er zijn enkele ziektes, zoals hartinsufficiëntie, waarbij een verlaagde polsslag een zeer verlichtende werking heeft, doordat een vertraagd hart beter van zuurstof kan worden voorzien en efficiënter kan werken. Het verlagen van de hartslag helpt ook bij ritmestoornissen waardoor het hart erg snel gaat kloppen.

Als de hartslag valt onder de 50 slagen per minuut, dit staat bekend als bradycardie - het wordt vaak geassocieerd met bijwerkingen zoals vermoeidheid en lusteloosheid. Het therapiedoel bij het gebruik van bètablokkers moet daarom hoger zijn dan 50 slagen per minuut. Astma is een van de ziekten waarvoor bètablokkers niet mogen worden gebruikt.

Er zijn ook bèta-receptoren in de longen die, wanneer ze worden geactiveerd door hormonen zoals adrenaline, ervoor zorgen dat de bronchiën verwijden en zo de luchtstroom verbeteren. Bij astma zijn de bronchiën vernauwd. Als bètablokkers worden ingenomen, worden de luchtwegen nog smaller, waardoor de symptomen van de ziekte worden versterkt en zelfs een astma-aanval kan worden uitgelokt.

Daarom moet een alternatief medicijn uit een andere groep actieve ingrediënten worden gebruikt, zoals een calcium kanaal blocker. Bètablokkers maken in hun effect geen onderscheid tussen de bèta-receptoren op de cellen, die door het lichaam worden verspreid. Omdat het effect van adrenaline op bètareceptoren ook een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling van een erectie bij mannen, kan het innemen van bètablokkers ook leiden tot erectiele dysfunctie. Dit betekent dat de penis niet meer of in ieder geval minder stijf kan worden, wat meestal impotentie wordt genoemd.

Effecten op prestaties

Zoals hierboven beschreven, kunnen bètablokkers zorgen voor patiënten die lijden aan aritmie en hartfalen met efficiënter hartwerk met betere zuurstoftoevoer - dit heeft vaak een prestatieverhogend effect, aangezien patiënten niet meer zo snel last hebben van kortademigheid of duizeligheid. Opgemerkt moet worden dat dit een subjectieve prestatieverbetering is, dat wil zeggen dat de patiënten voorheen alleen onder weinig stress konden werken. Zelfs bij patiënten die aan ernstige nervositeit of angst lijden, kan het dempende effect van bètablokkers zeker leiden tot prestatieverbetering, omdat de patiënten zich nu kunnen concentreren en gemakkelijker hun weg kunnen vinden.

Bètablokkers worden echter ook vaak gebruikt om te behandelen hoge bloeddruk, die op de lange termijn het geheel beschadigt cardiovasculair systeem en kan leiden tot verkalking van het bloed schepen. Patiënten die nu zijn aangepast met bètablokkers, klagen in het begin vaak over een afname van hun prestaties. Een reden hiervoor is dat het lichaam gewend was om onder te werken hoge bloeddruk.

Als het plotseling valt, is dit een verandering voor alle orgaansystemen, zoals de bloed circulatie verandert - hoewel de bloeddruk bevindt zich nu in het normale bereik. Deze knik in prestatie is echter tijdelijk, totdat het lichaam gewend is geraakt aan de nieuwe omstandigheden. Aan de andere kant verlagen bètablokkers de hartslag zoals eerder beschreven.

Dit kan in eerste instantie ook resulteren in een afname van de prestaties analoog aan het verlagen van bloeddruk. Hier moet alleen worden opgemerkt dat mensen met een over het algemeen lage pols snel kunnen wegglijden in zogenaamde bradycardie. Dit betekent dat het hart minder dan 50 slagen per minuut maakt. Als dit dan blijvend het geval is en de prestatie-inzinking langdurig is, dient de behandelend arts opnieuw te worden geraadpleegd en, indien nodig, een nieuwe arts. bloeddruk medicatie die de hartslag elke andere moet worden geselecteerd.