Bacillus Anthracis: infectie, overdracht en ziekten

Bacillus anthracis veroorzaakt de bekende dierziekte miltvuur en werd ontdekt door Aloys Pollender in 1849. In 1876 werd het voor het eerst vermeerderd in het laboratorium en geïdentificeerd als de miltvuur agent door Robert Koch. Het eerste vaccin tegen de besmettelijke dodelijke dierziekte werd in 1881 ontwikkeld door Louis Pasteur en met succes getest op een grote kudde schapen.

Wat is Bacillus anthracis?

Bacillus anthracis is de medische naam van een bacterie die gevaarlijk is miltvuur bij dieren en mensen. De ziekteverwekker, die anders alleen mensen infecteert die professioneel met dieren omgaan (boeren, dierenartsen, enz.), Werd eind jaren negentig internationaal bekend. Gedurende deze tijd vond een reeks terroristische aanslagen met miltvuursporen plaats. Ze werden door de daders gebruikt als biologische wapens en veroorzaakten soms zelfs doden omdat de besmette mensen niet op tijd behandeld konden worden. In 1990 stierven verschillende medewerkers van een Amerikaanse postafdeling toen ze in contact kwamen met brieven die besmet waren met sporen van Bacillus anthracis. De naam miltvuur is afgeleid van de duidelijk vergrote milt bij geïnfecteerde personen, die na verloop van tijd zwart worden. Anthrax is eigenlijk een dierziekte. Het is uiterst zeldzaam bij mensen. Het treft mensen die veelvuldig contact hebben met dieren en hun producten. De ernstige en altijd dodelijke ziekte kan, indien onbehandeld, de huid, luchtwegen en maagdarmkanaal.

Voorkomen, verspreiding en kenmerken

Bacillus anthracis wordt in de bodem aangetroffen in de vorm van endosporen. Bovendien is de ziekteverwekker te vinden op de huid, pels en in de lichamen van besmette dieren en mensen. Het is wijdverbreid over de hele wereld. Zijn permanente overleving in de bodem wordt bevorderd door extreme droogte en lange perioden van braakliggend land. In geïndustrialiseerde landen zijn miltvuurgevallen zeldzaam. De ziekte komt vaker voor in gebieden met een warm klimaat en intensieve veehouderij. Als mensen worden getroffen door een infectie met de bacterie, is het voornamelijk cutane miltvuur. De overdracht van Bacillus anthracis vindt plaats via endosporen die door de ziekteverwekker zelf worden gevormd. Ze komen uit de smallere centrale zone van de bacterie wanneer deze wordt blootgesteld aan intense hitte of extreme voedseltekorten. Het vermindert dan onmiddellijk zijn metabolische activiteit en vormt een dikkere stof celmembraan​ Hierdoor kan het zijn voortbestaan ​​op lange termijn verzekeren. Als de endosporen in de bloedbaan terechtkomen, worden ze gevaarlijk bacteriën die zich extreem snel vermenigvuldigen. Bacillus anthracis is zeer besmettelijk, aangezien zijn sporen tientallen jaren in de bodem overleven en van daaruit via voedsel het dierlijk organisme binnendringen. Na de dood van het grazende dier blijven ze zich verspreiden door zijn karkas. Dieren die aan miltvuur sterven, moeten onmiddellijk worden verbrand. Anders, de miltvuur bacteriën komen in hun sporenstaat en blijven in de grond. Overdracht met de vaak dodelijke ziekteverwekker vindt meestal plaats van dier op mens. Verspreiding van mens op mens is buitengewoon zeldzaam. Het gram-positieve bacteriën bestaan ​​voor ongeveer 83 procent uit vertakte ketens vetzuren en behoren tot de familie Bacillaceae. Ze kunnen groeien tot 6 micrometer lang, onbeweeglijk en staafvormig. Bacillus anthracis kan worden gecombineerd met andere bacteriën in zijn soort om filamenten en ketens te vormen. Als het in een levend organisme terechtkomt, omringt het zich onmiddellijk met een polyglutamaatcapsule. Dit beschermt de bacterie tegen vernietiging door dierlijke of menselijke immuuncellen. Bij in vitro experimenten wordt de capsulevorming weggelaten. Tegenwoordig kan de gevaarlijke antrax-ziekteverwekker met succes worden behandeld antibiotica zoals doxycycline en ciprofloxacine​ Speciaal monoklonaal antilichamen zijn verkrijgbaar als antitoxines. Profylactische behandeling wordt gegeven met speciale miltvuur vaccins​ Het is ook vereist bij personen die alleen potentieel aan de bacterie worden blootgesteld.

Ziekten en medische aandoeningen

Bacillus anthracis vormt met behulp van zijn plasmide pXO1 toxine moleculen die vrijkomen wanneer de bacterie de wanden van vernietigt bloed schepen. Dit leidt tot ontsteking en bloeden. Een deel van het toxinemolecuul, het antigeen PA, dringt aan op de receptor van de betreffende cel en opent deze. Met behulp van een specifiek enzym blokkeert het toxine de activiteit van de leukocyten​ Het enzym LT, dat ook in de bacterie aanwezig is, maakt de rest immuunsysteem Een ander plasmide genaamd pXO2 vormt de beschermende bacteriële capsule. De anthrax-ziekteverwekker veroorzaakt huid, long en intestinale miltvuur. Als het zich ook via de bloedbaan verspreidt, is het dodelijk bloed vergiftiging treedt op. Bij miltvuur van de huid komt de bacterie via een wond de huid binnen en vormt een kraterachtig Depressie met een etterende karbonkel​ Het is omgeven door een verhoogde besmettelijke ring. Op deze plaats ontwikkelt zich hemorragisch oedeem. De karbonkel zelf wordt bedekt met zwarte eschar naarmate de ziekte voortschrijdt. Indien onbehandeld, is de letaliteit van cutane miltvuur 5 tot 20%. Als de miltvuursporen diep worden ingeademd, treedt bronchopneumonie op, een speciale vorm van longontsteking waarbij de bronchiën ook worden aangetast. De patiënt hoest met bacteriën besmet bloed, heeft rillingen en een high koorts, en sterft door verstikking (hypoxie) binnen 3 dagen zonder antibiotica​ De zeer zeldzame darminfectie met miltvuur pathogenen wordt veroorzaakt door rauwe consumptie van besmet vlees, slachtafval en ongekookt melk​ De patiënt scheidt bloederige ontlasting uit en braakt bloed als gevolg van hemorragie darmontsteking​ Deze vorm van miltvuur is ook zonder medicatie dodelijk.